Kobanili çocuklar okul istiyor

IŞİD'in Kobani’ye saldırmasıyla Türkiye’ye sığınan binlerce Suriyeli çocuk, eğitiminden de oldu. Bu çocukların sayısı hakkında net bir bilgi yok. Ancak Suruç’ta dolaştığımız kamp ve çadırkentlerde sayının oldukça fazla olduğunu gözlemliyoruz. Sadece AFAD’ın Suruç’taki Yatılı İlköğretim Bölge Okulu (YİBO) kampında kalan 5 bin 110 kişiden yüzde 80’i çocuk. Suruç’un girişindeki belediyeye ait çadırkentte de durum pek farklı değil. 

Al Jazeera'nin konuştuğu sığınmacı çocukların çoğu, yarıda kalan eğitimlerinin tamamlanmasını istiyor. Hangi çocukla konuşsanız "Okumak istiyorum ama Türkçe bilmiyorum ki” yanıtını veriyor. Kobani’de eğitim iki dilde, Arapça ve PYD’nin özerklik ilanı sonrası Kürtçe olarak veriliyor. Çocukların birçoğu Kürtçe okumak istediğini dile getiriyor.

Bu çocuklardan biri Mehdi Bekir. 13 yaşında. Kobani’de okuyordu. 8. Sınıf öğrencisi. Anlatımlarına göre, babası beş ay önce çalışmak için Danimarka’ya gitti. IŞİD saldırınca öz ve üvey annesi ve dört kardeşiyle birlikte Suruç’a geldi. Mehdi, “Burada da okula gitmek istiyorum. Kendi anadilimde eğitim almak istiyorum” diyor.

Dilşir Muhammet. 7 yaşında. 3. sınıf öğrencisi. Okul arkadaşlarını bulamadığını ve onları çok özlediğini dile getiriyor. Türkiye’de de okula gitmek isteyip istemediğini sorduğumuzda “Kürtçe olursa gitmek isterim” diyor. Neden Kürtçe eğitim istediğiyle ilgili ise “Çünkü ben Türkçe bilmiyorum. Arapça’yı da az biliyorum” yanıtını veriyor.

“Okul arkadaşımı kaybettim”

12 yaşında, 6. sınıf öğrencisi Medine Reşo, konuştuklarımız arasında Kobani’den en son gelenlerden biri. Bayramın birinci günü Kobani’den Suruç’a geldiklerini hatırlatıyor.  

O da okulunu çok özleyenlerden. Ama onun daha çok özlediği okul arkadaş Rudi. Arkadaşını anlatırken, gözleri doluyor: “Okul arkadaşım Rudi vardı. Türkiye’ye geldikten sonra tüm kamplara gittim, onu aradım ama bulamadım. Onu kaybettim.”

‘Arapça okumak istiyor’

Suriyeli Kürt sığınmacılar arasında Arapça okul isteğini dile getirenler de var. Bunlardan biri de Rihan Ahmed adlı kız çocuğu. 14 yaşında. Kobani’nin Kojeri  Köyü’nden. Onun derdi başka. Köyde okul olmadığı başka bir köydeki okula gidiyordu. 6. Sınıfa kadar okuyabildi. Ailesi göndermemeye başladı. O şimdi yarıda kalan eğitimini Türkiye’de tamamlamak istiyor. Rıhan “Kobani’de okula gitmek için çok ağlamadım. Amagidemedim. Eğer burada bir okul açılırsa Arapça okumak istiyorum” diyor.

Kobani’de Arap Tarihi ve Din Öğretmeni olduğunu söyleyen Mısto, 6 ve 9. Sınıfları okutuyordu. 10 gün önce eşiyle birlikte Kobani’den geldi. O da okulun açılmasını istiyor; “Çocuklara burada eğitim vermek istiyorum. Çocuklar cahil kalmasın. Çocuklar okula giderse savaş psikolojisini atlatırlar. Bizlere imkân tanınırsa, üstümüze düşeni yaparız. Öğretmenlik yaparım” ifadelerini kullanıyor.