Zekeriya Elifoğlu'ndan iki kitap

“Hüzünlü olduğu kadar da gerçek bir yaşam öyküsü…”

Daha dört günlükken ölüme terk edilen masum bir çocuğun yaşama tutunmak için tek başına vermiş olduğu mücadele… Anne özlemiyle yanıp tutuşan bir yüreğin yaşadıkları…

Leyla hiç tanımadığı annesine kavuşabilecek miydi?

Gördüğü rüyaların anlamı neydi?

Neden terk edilmiş, neden hiç aranmamıştı?

Bütün bu soruların cevabını ve yetimhanede filizlenen bir yüreğin dokunaklı yaşamını okumaya hazır mısınız?

Bu gerçek yaşam öyküsünü okurken; aslında unuttuğumuz birçok değeri hatırlayacak, sahip olduğumuz en değerli varlığın aile olduğunu bir kez daha anlayacağız.

EŞİM İSTERSE OLUR

Yarın keşke dememek için…

Kadın; omuzunda güvenli bir el, sevgi dolu bir dil ister. Kadın; yüreğini yoracak birini değil, yüzü bin kez asılsa bile halini soracak, onu mutlu etmek için tüm dünyayı sessize alacak birini ister. Kadın ilgiye aşıktır. Sevgi ve muhabbetle atılan her adımı tüm benliğini sunarak cevaplar. Kadın yüreği verimli bir tarla gibidir; sen ona bir güzel söz söylersin o tüm kalbini verir.

* * *

Hayat o kadar kısa ki değmiyor üzmeye ve üzülmeye. O yüzden güzel yaşa her anı. Gidilecek bir yer varsa mutlaka gör. Kendine zaman ayır, gez, dolaş. Yağmurda ıslan, bulutlara selam ver, gökyüzüyle kucaklaş. Aldığın her nefesi en son nefesmiş gibi çek ciğerlerine ne kadar güzellik ne kadar iyilik varsa onu doldur yüreğine. Yani her ne yapıyorsan doya doya yap, eksik kalmasın hiçbir şey ve keşke yapsaydım deme; hayat sadece sevgiden ibaret! Gerisini hiç düşünme.

Hayatta hep güler yüzlü ve pozitif ol. Çünkü ne bir kimse için ne de bir dert için üzüldüğüne değmiyor. Ömür çabucak bitiyor, elimizde sadece biriktirdiğimiz güzel umutlar ve hayaller kalıyor. Seven yürekleri yormayın, vefalı olanları ötelemeyin, inanın kimseyi kaybetmeye gelmiyor. Bırakın gidenler gitsin, ezenler ezsin, nankörler terk etsin! Sen affetsen bile Allah onları zaten affetmiyor. Hayat küçücük bir imtihan, kimileri için kalem kimileri için de silgi yetmiyor.