Bu saygısızlığı yapanları anlamak mümkün değil!

Emekli eşi ve 3 çocuğuyla Demirciler Mahallesi'nde yaşayan Şaziye Akın (50), oğlu Yalçın Akın'ın, vücut hareketlerini ve kasların uyumlu kullanımını etkileyen "serebral palsi" nedeniyle yürüyemediğini, el ve kollarını kullanamadığını söyledi.

Akın, 16 yıldır çeşitli zorluklar yaşadığını ancak alıştığını belirterek, şöyle konuştu:
"Çocuğum 16 yıldır baş tacım oldu. Evde tuvalete götürüyorum, sürekli kolumda gezdiriyorum ve 9 yıldır okula getirip götürüyorum. Zorluklarımız bunlar ama artık bize zor gelmiyor. En büyük sıkıntımız, sağlıklı insanların bizi anlamaması. Bir yere gittiğimizde çocuğu tekerlekli sandalyede gördükleri zaman değişik bir şey görmüş gibi bakıyorlar. Bundan çocuğum da ben de rahatsız oluyoruz. Bunun dışında saygı da gösterilmiyor. Mesela hastaneye gidiyoruz, öncelik sıramız var. Sırada bekleyenler 'Niçin sırada beklemiyorsunuz?' Biz de mi tekerlekli sandalyeyle gelelim' diyorlar, o zaman yıkılıyorum."

Oğlunun 8 yıl ilköğretim okuluna gittiğini ancak kollarındaki kas uyumsuzluğu nedeniyle kalem kullanamadığını, lise eğitimine bedensel ve zihinsel engellilere yönelik faaliyet gösteren Umut Özel Eğitim ve Mesleki Eğitim Merkezi'nde devam ettiğini anlattı.

Engelli çocuk sahibi annelere seslenen Akın, "Çocukları arasında özellikle engelli çocuklarına ilgi göstersinler. Sağlıklı olanlar bir şekilde başını kurtarıyor ama engelliler hep bize muhtaç. Vatandaşlardan da destek bekliyoruz. Maddi değil, manevi destek bekliyoruz. Gerek engelli oğluma gerekse engelli anneleri olarak bize itici gözle bakılmasın. Sokağa çıktığımızda önümüze gelen 'çocuğunuz yürüyemiyor mu?' diye soruyor. Yürüyebilse yürür zaten" dedi.

Oğlunun duygusal olduğunu, her Anneler Günü'nde kendisine sürpriz yaptığını dile getiren Akın, "Oğlumun bana ve benim ona olan sevgimi kelimelerle anlatamam" şeklinde konuştu.

Yalçın Akın da özellikle uzun gezilerinde tekerlekli sandalye kullandığını, onun dışında çoğu zaman destek alarak yürümeyi tercih ettiğini söyledi.