Yürüyen mantıktır ayaklar değil, ayaklar sadece gövdenin  ağırlığını taşıyan bir vasıtadır. Ayaklarıyla düşünen, başaşağı yürüyen insanlar araçları amaç haline getiren zavallılardır.Bu şekil ve aklı nakıs özürlüler ile yol yürünmez.

Kendisi ayak iken baş olan bir insanın meydanlara çıkıp adalet istemesi, düşün peşime demesi kadar bir yüzsüzlük olmaz. Böyle bir toplumda zalimlerin sesi mazlumlardan daha çok çıkar, mazlumun sesi daha kısık kalırsa zalimler o ülkeye hükümdar olur.

Dün millete kan kusturanlar, nice masum canları katledenler şimdi de adalet isteriz demeleri baştan başa bir kepazeliktir.Bunlar kimin için yürüyorlar? Vatana ihanetten hüküm giymiş paralel devletin piyonu olan bir milletvekilleri için değil mi?

Bunlar gibi yanlış yolda yürümektense, doğru yolda beklemek daha iyidir. O zaman belki kendini kandırırsın; fakat başkalarını kandırıp onların  hayallerini ve dünyalarını yıkanların üzerine katran yağar.

Yol yürüyorum diye sağa sola hava atmaktansa, adam gibi evinde oturmak vatan ve millet için daha iyidir.Milletle dans etmeye kalkanları millet ayaklarını eline verir, onları bir daha yürümeye hasret hale getirir.

Adalet diyerek kibirle yürüyen, zalimleri destekleyen, milletin çıkar ve menfaatlerini çiğneyenler evlerine geri dönecek kudret ve kuvveti kendilerinde bulamazlar.

Milletin iradesiyle birlikte yürümeyenler, önümüzde tırısa kalksa da, dörtnala koşsalar da ne yazar?

15 Temmuzda millet kiminle birlikte düştü ise, onunla birlikte yeniden ayağa kalktı ve yürüyüşüne devam etti. Kılıçdaroğlu ve avanesinin uyuz kıtıpiyoz sözde yürüyüşü milletin görkemli kıyamı yanında fena bir yele benziyor. Bu ülkede darbe olursa ‘’İlk önce tankların üstüne ben çıkarım’’ deyipte tankları görünce kaçanları milletimiz unutmadı. Lütfen milletin hafızasıyla alay etmeyin!

Milletin kendilerine gösterdiği yolda yürümesini beceremeyenler, adalet için yollara dökülmeden önce doğru, dürüst ve adaletli olmayı öğrenmeliler.

Zalimler, katiller, yalancılar, iftiracılar adalet diye yollarda yürüyorlarsa bilinmelidir ki onlar işledikleri suçların affedilmesi için adalet  istiyorlardır. Yanlış bir trene binenlerin sağda veya solda oturmaları hiçbir şey değiştirmez. Trenin nereye gittiği önemli.

Karanlığı arkalarında bırakarak, yüreğindeki inanç ve iman güneşinin peşinden yürüyenler ancak hak, hukuk ve adaletin aydınlık şafaklarına erişirler. Zulme, yalana, iftiraya, haksızlığa, adaletsizliğe ve geceye başkaldıramayanlar sabaha kavuşamadan adalet istedikleri yollarda telef olur giderler.

Milletin iradesi ve seçtiği lider ile dans etmeye kalkanlar bir daha yürümeye bile hasret kalacak bir duruma düşerler.Milletin iradesine karşı savaşanlar yeldeğirmenine karşı savaşan Don Kişot’a benzerler.

Bu milletin Don Kişot’lara ve Sanço Panza’lara (1), çakma Gandilere, yalancı, iftiracı sahte kahramanlara ihtiyacı yok. Bu milletim kendini yeniden uyandıracak, ayağa kaldıracak kendi içinden, kendi değerlerine sahip çıkan tabii ve milli kahramanlara ihtiyacı var.

Milletimiz çok şükür onu da Tayyip Erdoğanın şahsında ve kadrosunda bulmuş ve geleceğe doğru emin adımlarla anlı açık, başı dik yürüyor.

Cehennemin dibine kadar yürüyebilirler, fakat; ‘’Gölge etmesinler başka ihsan istemeyiz.’’

Arif Altunbaş, Haber 7

1)İspanyol yazar Miguel de Cervantes Saavedra'nın, ‘’Don Kişot’’ adlı Romanındaki iki aptal kahraman