İnsanlar gibi milletlerin ve devletlerin debir doğuşu yükselişi zayıflaması ve yıkılış dönemleri vardır. Çünkü; devlet ve millet de insanlar gibi canlı bir varlıktır.

Akdenizin bir Osmanlı gölü haline geldiği dönemlerde ABD ticaret gemileri Osmanlıya vergi veriyorlardı. En güçlü bizdik.  Diğer devletler bizim karşımızda el pençe dururlardı. Dün biz idik güçlü olan, bugün ise; biziz önümüzde eğilenlerin karşısında eğilmeme veya dik durma savaşı veren. Yani rollerimiz ve pozisyonlarımız değişti.

Dün; dünyayı dize getiren biz, bugün; dünyayı yöneten Amerikanın karşısında misaki milli ile hukuki temelleri çizilen sınırlarımıza bile sahip olamayan bir garip ülkeyiz. ‘’Güçlü iseniz; dostunuz, güçten düşerseniz düşmanınız çoktur’’ gerçeğinde olduğu gibi,  bugün; millet ve devlet olarak yaşadığımız tarajedi budur.

Osmanlının yıkılışında İngiltere, Rusya ve Almanya olmak üzere üç büyük batılı devletin parmağı vardı; İngilizlerle; Bütün Afrika ve Asyada yüzyıllar boyu savaşmışız. Ruslarla Karadenizin Kuzeyinde, Kafaslarda ve Balkanlarda hemen hemen savaşmadığımız yıl yok. Rusya ile başımız sıkışırsa İngilizler gelip bize yardım etmiş veya biz onlardan yardım istemişiz, İngilizler ile başımız dertte olunca Ruslar bize yardım etmiş veya biz onlardan yardım talep etmişiz. Her iki devletle de, ‘’Düşmanımın düşmanı benim dostumdur’’ mantığı ile hareket etmişiz. Aynı anda bu iki düşman ile de aramız bozuk ise; Almanlarla birlik olmuş her ikisine karşı savaşmışız. Her iki düşman da Almanyayı yok etmek için zaman zaman birleşmişlerse de bu savaşlarda en çok kaybedenlerden birisi de biz olmuşuz.

Dünyanın üç ayak üzerinde durduğu dönemlerde bizim 4. ayak olmamızı  ne İngilizler, ne Ruslar, ne de Almanlar istememişler. Kendi aralarında birbirleriyle kıyasıya savaşan bu milletler, Osmanlıyla karşı savaşırken açık veya gizli hep haçlı kardeşler olarak birlikte  hareket etmeyi başarmışlar.

Tanzimatla içteniçe çürümeye başlayan Osmanlıyı yıkan ve bitiren hainler aslında bunlar değil, bunların yetiştirip Osmanlı içine gönderdikleri, bizden birileri olan ittihat ve terakkicilerdir. Osmanlıyı içten yıkmak için İttihat ve Terakicilerin Selanik ekolü İngilizler ve Yahudiler, Manastır ekolü de Almanlar tarafından desteklenmiş, beslenmiş ve hep sahiplenilmiştir.

Kudüs’ün İngizli komutanı Genaral Allenby tarafından 9 Kasım 1917 de ele geçirilmesi, aynı tarihte İngiltere ile savaşan, Osmanlı ile ittifak halinde olan Almanlar tarafından sevinç çığlıklarıyla karşılanmış, Kiliselerin çanları çalınarak Berlin sokaklarında düğün bayram havası içinde Kudüsün düşüşünü kutlamışlardır.

2. Dünya savaşından sonra İngilizlerle  Siyonistler arasında yapılan gizli bir anlaşma ile  İsrail Osmanlı topraklarında bir fitne yuvası olarak kuruldu. Aynı tarihlerde dünya liderliği İngiltereden Amerikaya geçti. İsrailin menfaati olan her yerde İngiltere ve Amerika  her zaman İsraili korudular, kolladılar ve Ortadoğunun başına hala kanayan bir yara olarak bela ettiler.

Şu anda petrol ve gas rezervleri için Irakta, Suriyede, Basra Körfezinde,  Yemende, Libyada ve Doğu Akdenizde koparılan fırtınanın arkasında batının çıkar odakları ve uluslararası siyonizmin kontrolündeki çok uluslu şirketler, karteller var. Rum, Yunan, Mısır, Ürdün, Suudi Arabistan, İsrail, Fransa ve ABD’nin kurduğu bir koolisyonla karşı karşıyayız.

Türkiye  batıya olan bağlılığını, sömürü ve kölelik zincirlerini kırmaya çalışan bir ülke olarak her zaman ABD, İngiltere ve İsrailin hedefinde. Düşmanlarımızın hedefinde Cumhurbaşkanı R.T. Erdoğan  ve onun şahsında güçlenen, büyüyen bir Türkiye var.Asıl mesele de bu.

Bu hükümetin hataları, yanlışları, eksiklikleri, yapması gerekipte yapamadıkları veya yapmadıkları var mıdır, elbette vardır.; Bunlar; cehaletten, gafletten ve güç zehirlenmesinden ileri gelen telafisi mümkün olan hatalardır. İşin içinde asla ihanet yoktur. Düşmanlarımızın ekmeğine yağ sürmemek, onlara moral vermemek için bu kritik dönemlerde eleştiri ve özeleştirlerimizi düşmanlık derecesin vardırmadan belirli bir ahlak, üslup ve usturup içinde yapmak zorundayız. Eylem ve söylemlerimizle bu millete ve devlete zarar vermemeğe dikkat etmeliyiz. Buna en çokta Ak Partinin ve MHP’nin içinden çıkan sağa sola savrulan kendilerini milliyetçi ve muhafezakar müslüman olarak görenler dikkat etmelidir. Batı taşeronu, İttihatçı artığı CHP’ nin ve Ermeni terör örgütü Taşnak uzantısı PKK’nın ve bu iki ihanet cephesinin ekmeğine asla yağ sürülmemeli, bunlara fırsat verilmemelidir.

Osmanlıya ençok zarar verenlerin batılı devletlerle birlikte hareket ederek Osmanlıyı içine düştüğü zor durumdan kurtarmak isteyen İttihatçıların olduğunu  unutmayalım.Türkiyeye en fazla zarar verecek olan içimizden çıkan ve islami eksenden kopan milliyetçi ve muhafazakarlar olduğunu iddia eden partiler, siyasiler, aydınlar ve organizasyonlar olacağını da aklımızdan çıkarmayalım.

İslam hukukuna göre; ‘’Ümmetin menfaatinin olduğu bir meselede şahısların menfaati gözetilmez.’’ İslam bu milletin özüdür, ruhudur. Ondan koparsan;dininden, kültüründen, kendinden, ailenden, milletinden, devletinden koparsın. Kısaca; herşeyinden kopar, mankurlaşır düşmanının askeri haline gelir İttihatçılar gibi bu vatana ve millete ihanet eder, kaybeder ve kaybettirirsin.