Fenerbahçe’nin yenildiği Antalyaspor maçında 25 şut girişimi var. Taraftar desteği, şut girişimlerinden daha mükemmeldi. Bu taraftar, panik oyunu hak etmiyor. Şut atacaksınız kabul. Fakat şuursuz vuruş girişimleri istatistikleri süsler, o kadar. Eylül 2015'ten bu yana evinde ilk yarısını mağlup kapattığı 9 maçı kazanamadı Fenerbahçe. Günümüz futbolunda geriye düşerseniz kazanmanız zor artık. Şampiyonluk yolu, uzun ve ince. Antalyaspor maçında kaybedilen 3 puan belki şampiyonluğun kaybedilmesine sebep olacak. Fenerbahçe camiasının mazeret kabul edecek zamanı yok!

 

Galatasaray, Ankara'da Gençlerbirliği maçına çıkıyor. Falcao yok. Aşil tendonunda ağrı hissetmiş. Saygı duyarım, önce sporcu sağlığı. Ama Türkiye'de forma giydiğinden bu yana Falcao'ya takım içinde oynama konforu sağlanamadı. Falcao'ya pozisyon hazırlayamazsanız, yıllık 9 milyon Euro verip tavana bakabilirsiniz. Galatasaray'da esas mesele üretememek. Bu yüzden ceza sahasına bile zor giriyor sarı-kırmızılılar. Dikine koşu hemen hemen hiç yok. Haftalar geçiyor, bu problemlere çare bulunamazsa zirve yolculuğunuz çok zor geçer.

Beşiktaş bu sezon şaşırtıcı sonuçlar almaya devam edecek. Oyun ritmi nasıl oturur, bu konu çok önemli. Zinedine Zidane'ın, futbolun saha içi işleyişi konusunda önemli bir ifadesi var: “Orta saha futbolun omurgasıdır. Kazanmak orta sahadan geçer.” Bence omurgada büyük problem var. Karius'un The Guardian'a yaptığı “Sezon sonu gideceğim” açıklaması bizim sıcakkanlı ülkemizde hoş karşılanmaz. Ocak ayında bile gidebilir Karius, çünkü araya soğukluk girdi. Dorukhan gibi sistem oyuncusunun sakatlığı hiç iyi olmadı Avcı için…

 

Bunlardan arınmak…

– Rakip köy takımı.

– Star yabancı almazsak, tribünler dolmaz.

– Yaz Twitter'a, TT olsun. Bitir kişi veya kurumu.

– Belçika Ligi ne ya? (Belçika, FIFA dünya sıralamasında 1 numara)

– Yabancu hocalar Türkiye'de başarılı olamaz. (Sabır kelimesi iptal)

– Ligimiz sert ve zor. (Avrupa kupalarında görüyoruz zor ligi)

– Genç oyuncuların tecrübe kazanması lazım. (Şans bulamıyorlar ki)

Daha çok örnek verebilirim. Ama bu oyunda düşünce devrimi kazanır. Mesele bu…

Hakemlerin anatomisi

Ben her çıktığım yayına, ilk maçım gibi hazırlanırım. Vücudum adrenalin salgılar. Bu, normaldir. Çünkü heyecan ve stres en üst seviyede olur. Saha içinde maçı yöneten yalnız adamlar ve VAR odasındaki yalnızlar. ‘Stres, çekingenlik ve acaba sözleşmemi fesh ederler mi' düşüncesiyle maç yönetilir mi? Seyredin geçen haftayı. Yüzler asık, moraller bozuk. Olmaz. Böyle hakem yetişmez. Elde sopa değil, bilim olacak!

80'ler ve bugün

Tarihe meraklıysanız, mutlaka biliyorsunuzdur. O zaman üç büyükler yıldızlarla doluydu. Anadolu futbolunun en iyi oyuncuları İstanbul'da top oynuyordu. Aradaki fark şuydu: Her Anadolu takımının iki sembol oyuncusu vardı ve takımlarını asla terk etmiyorlardı. Futbolseverler onlara büyük saygı gösterir ve çok severlerdi. Şimdi heyhat! Bizimkilerde bir Gerrard var mı? Ya Alan Shearer? Bizde maalesef  ‘Yüzün eskidi, hadi güle güle' felsefesi devam ediyor… Yazık.