Nasip oldu 2019’un ilk üç ayında 3 kez Erzurum’a gittim. En son ziyaretimi önceki gün gerçekleştirdim. İlk ziyaretim 1001 Hatim geleneğinin duasına katılmak içindi. Ondan 15 gün sonra bu kez Harp-İş’in bir programını takip etmek üzere Erzurum’daydım. Beni karşılarında gören Erzurumlu dostlar, “İlk geldiğinde Abdurrahman Gazi’ye uğramamışsın, o çağırdı geldin bak” demişlerdi. Bu kez gittiğimde de “Abdurrahman Gazi seni yeniden çağırmış bak yine geldin” diye karşıladılar.

“Erzurum kilidi mülk-i İslam’ın.” Müslüman bir belde burası. Anadolu’daki 1000 yıllık Türk tarihinin başlangıç noktalarından.

İlhanlılar’dan Selçuklu’ya, Osmanlı’dan, Türkiye Cumhuriyeti’ne süre gelen devamlılığın doğudaki mihenk taşlarından.

Kışı bol, soğuğu bol, bir şehir burası.

Geçim kaynağı hayvancılık. Aynı zamanda, son dönemde kış turizmi ile ön plana çıkıyor.

Erzurumlu bir arkadaşım şöyle bir cümle kurdu, “Palandöken kayak pisti İstanbul’a en yakın pist.”

Bu nasıl oluyor, dalga mı geçiyorsun dediğimde, “İstanbul’dan uçağa bindiğinizde, 1 saat 45 dakika sonra Erzurum Havaalanı’ndasınız. 15 dakika sonra, Palandöken’in eteğinde gondol sırasındasınız. 15 dakika sonra Ejder Tepesi’nden aşağıya kaymaya başlayabilirsiniz” dedi.

Gerçekten de dünyanın şehir merkezine en yakın kayak pisti Palandöken’de.

Yine dünyanın sayılı pistlerinden birisi burası. Palandöken dağı kayak sporları için harikulade. Ne var ki yıllarca ihmal edildiği için ancak son dönemde “tanınır” bilinir olmuş.

2012 yılında 60 bin turistin ziyaret ettiği Erzurum’u bugün yıllık 750 bin turist ziyaret ediyor. Burada en büyük payı elbette kayak turizmi alıyor. Ancak, Büyükşehir Belediye Başkanı Mehmet Sekmen’in deyimiyle her daldaki spor kulüplerinin yüksek rakımda antrenman yapması için hazırlanmış spor kompleksleri sayesinde de artık spor kulüplerinin gözdesi burası.

Erzurum, neredeyse bütün şehirlerin kötü kaderini yaşamış bir ara. Kentin merkezinde “çöküntü” alanları oluşmaya başlamış.

4-5 yılda geliştirilen projelerle “Eski Erzurum” ayağa kaldırılmaya başlanmış. Yakutiye Meydanı bir kent meydanı haline gelmiş. Yakutiye Medresesi ve Lala Paşa Camii şehrin kimliğini temsil ediyor. Hele Erzurum Kalesi ve civarındaki çalışmalar tamamlandığında “Kadim Erzurum” bir marka olacak.

Kümbetleriyle, medreseleriyle, Ulu Camii’yle, kalesiyle, kervansarayları eski Erzurum ayağa kalkacak.

Elbette burada Taş Han’dan da bahsetmeliyim. Oltu taşının tespihe, küpeye, kolyeye, bilekliğe, yüzüğe dönüştüğü ve sadece Türkiye’nin değil dünyanın dört bir yanına pazarlandığı bir merkez Taş Han. Osmanlı döneminde Rüstem Paşa tarafından yaptırılan kervansaray bugün yerli yabancı turistlerin uğrak merkezi.

***

Nevruz Bayramı Türk dünyasında ve İran’da uzun bir tatil ile kutlanıyor. Uzun tatili fırsata çevirmek isteyen Erzurum Büyük Şehir Belediyesi bu yıl ilk kez Ağrı’daki sınır kapısında Erzurum’u anlatan broşürle İranlı turistleri karşılamış.

Eğlenceye düşkün İranlıların gözdesi Van ve Trabzon. Erzurum’a ise daha çok aileleriyle, çoluk çocukla sakin bir tatil geçirmek isteyen İranlılara talip. Gönül rahatlığıyla kayak yapabilecekleri, konaklayabilecekleri bir şehir olarak Erzurum’u İranlılara anlatıyorlar.

Yakın gelecekte Tebriz-Erzurum arasında hava ulaşımının da başlaması için Başkan Mehmet Sekmen’in bir çalışması var.

Erzurum aynı zamanda Türkiye’nin önemli büyük baş hayvancılık merkezlerinden birisi. Hayvancılığı günün şartlarına göre daha da geliştirmek için belediye büyük çaba sarf ediyor.

Ve dikkatimi çeken çok önemli bir not: 2018 yılı verilerine göre Erzurum’un nüfusu artmış.

Bu nasıl oldu diye sorduğumuzda, Belediye Başkanı Sekmen, “Tersine göç var. Şehrimizde yaşam kalitesi yükseldikçe bu sayı artacak” iddiasında bulundu. İlgimi çekti.

Ama asıl ilgimi, merkeze 130 km uzaklıkta olan Karaçoban ilçesine doğal gaz götürülmesi çekti. Sadece 3 doğalgaz abonesi olan ilçeye, özel bir tanker ile doğal gaz götürülmüş. Sadece bu uygulama bile güney ilçelerinin ihmal edildiği yönündeki tezviratı boşa çıkartıyor.

Erzurum’a ilk gittiğimde, “Dedemin izini Erzurum’da buldum”demiştim. En son gittiğimde, Müslüman bir beldede her kesime ulaşmaya çalışan ve bu konuda özen gösteren yerel yöneticilerle tanıştım.

Bakalım bir daha gitmek ne zaman nasip olacak?

Ve nelerle karşılaşacağım?

Ya nasip, diyelim.

YENİ ŞAFAK GAZETESİ