Ne açık kimlikli bir dernekleri vardır,  ne de genel kurul ve seçim yapılan kurumları. Küresel güçlere uygun bir ‘İslamî’ grup konumunu savunmak dışında başka hiçbir ilkesini bilmediğimiz  bu siyaset, sabun kalıbı gibi kaypak ve bol köpüklüdür. Gülen medyası değişik maskeler altında ve her boyaya boyanmış yayın organlarında üç tarz propaganda yürütür:  Beyaz,  gri ve siyah.  

Beyaz propaganda, Gülen örgütünün kamuoyunca bilinen medya organlarının yaptığı propagandadır. Hükümetin her eyleminin sistematik olarak kötülenmesi bu meyandadır. Ülkemizin 2014’te yaşadığı iki seçimden sonra Gülencilerin açık medya çizgisi evrim geçirmiştir. Türkiye’de muhafazakar kamuoyunu etkilemekten umudunu kesen bu medya  artık iki kulvar üzerinden yürümektedir.  İslam düşmanı bazı Batılı çevrelerin gözüne girebilmek için suçlama üretmek ve Türkiye’de muhalefete yardımcı olabilecek sentetik haber ve dosyalar yaratmak. Gülenciler bu tutumlarında o kadar ileri gitmişlerdir ki, Charlie karikatürlerini savunmaktan medet umar hale gelmişlerdir. Amaçları kendilerini dışarıdan destekleyenlerin gözünü boyamak, sadık taraftarlarını ise aşırılığa ortak etmektir. 

Gri propaganda, örgütün tarafsız görünümlü elemanları aracılığıyla yaptığı propagandadır. Bu mecrada çarpıtma ve uyutma taktikleri ön plandadır. Israrla yolsuzluk suçlamalarının darbe girişimiyle ilgili olmadığı öne sürülür.  Başka medya organlarına ve muhalefet partilerine sızdırılmış elemanlar birbiriyle çelişkili iki iddiayı aynı anda savunabilirler: Bir yandan paralel yapının var olmadığını söylerler,  diğer yandan paralel yapıyla hükümet arasında boş bir çekişme olduğunu dolayısıyla tarafsız kalınması gerektiğini iddia ederler.  Bu tarz propaganda doğrudan bir algı oluşturmaktan çok kafa karıştırmaya yöneliktir. 

Siyah propaganda örgütün kılık değiştirmiş güçlerinin hükümet taraftarı görünerek yaptıkları propaganda eylemleridir. Hakkari’de polis aracından halkı eyleme teşvik etmek için bomba atılması gibi eylemler bunun basit örnekleridir. Balyoz, Ergenekon ve KCK kumpaslarında binlerce kişinin haksız yere hapse atılarak ülke kurumlarına ve barışa sabotaj yapılması ve üstelik bunun sorumluluğunun hükümete yüklenerek halkın kamplaştırılmaya çalışılması daha büyük kara propaganda eylemleridir. Bütün bunlarda genel amaç, toplumu şaşırtıp öfkelendirmek ve yanlışa sürüklemektir. 

Yazının devamı için tıklayınız...