Bugün referandum yazılarında sıra Salih abi de.

Salih abi kim mi?

Benim 12 yıllık berberim.

Her kesimden müşterisi olduğu için siyasi konuları konuşurken ihtiyatlıdır kendisi.

Seçim dönemlerinde pek renk vermez.

Ağzından lafı kerpetenle alırsınız.

Salih abiyi bu defa konuşturdum ama.

“Ne yapacaksın şimdi referandum geliyor, evet mi diyeceksin hayır mı?” diye lafa girdim.  

“10 gün önce hayır demeye niyetli idim. Şimdi evet noktasına geldim” diye cevap verdi.

Baktım bu defa konuşmaya hevesi var, üstüne gittim Salih abinin.

“Neden böyle oldu? Anlatsana” dedim.

O da anlatmaya başladı.

“Gökhan isimli bir müşterim var. Kendisi alperendir. Yani BBP den. 10 gün önce geldi, bana evet oyu vereceğini söyledi. Neden? Diye sorunca, Devlet Bahçeli’ye lafı getirdi.”

Konuşmanın devamı gelmez korkusuyla, “Eee sonra” diye devam etmesini sağladım Salih Abi’nin.

“Gökhan dedi ki; “bu Devlet Bahçeli, Devlet ile irtibatı olan birisi. Devlet ne zaman sıkıştıysa, rahatlatmak için mutlaka bir şey yapmıştır.” Geçmişte buna benzer yaptığı hamlelerden örnek verdi. Ondan sonra evet deme kararı aldım”

Sonra devam etti, başka bir şey daha söyledi:

“Zaten Testici de (Mustafa Destici) Köşk’e (Külliye’ye) girdi çıktı evet diyeceğini söyledi.”

İşte bunları anlattı bizim berber Salih abi.

Yalnız, kararı Evet’e doğru yönelmiş olsa da, kafasını kurcalayan başka sorularda yok değildi.

Elindeki makasla benim kafayı otomatik bir refleks ve sabit bir hızla traş ederken, pattadanak “Ya Esad gibi, Saddam gibi olursa” ne olacak?” deyiverdi.

Anladım ki, Evet’e yönelse de her şey kafasına tam oturmamıştı.

“Oralarda seçim yok Salih abi, diktatörlerin seçimleri bizde ki gibi değildir. Biz de, 5 senede bir sandık kurulacak. İş nihayetinde milletin önüne gelecek. Bizim millet Saddam gibi, Esad gibi birine oy verir mi?” dedim.

Sonra Suriye ile ilgili baba Esad döneminde yaşandığı söylenen bir hikayeyi anlattım.

“Hafız Esad seçim yapmış. Dalkavukları seçim bittikten sonra koşa koşa gelmişler. “Efendim seçimlerden büyük bir zaferle çıktınız.” Oylarınız yüzde 99.7 demişler.”

“Dalkavuklar, Esad’ın çok sevineceğini düşünmüşler ama haberi alınca O’nun suratı düşmüş. “Bana derhal bana oy vermeyen binde 3 kimse onları bulup getirin” demiş.”

“Yani” dedim Salih abiye,

5 senede bir milletin önüne sandık geleceği için, bizim milletin de sağı solu hiç belli olmadığı için, bu sistem diktatör falan üretmez. Rahat ol” dedim.”

(Ha, memleketin başına diktatörler gelmedi diyebilir miyiz? Tabi ki hayır. Kenan Evren’i nereye koyacağız? Darbe yapan adamdan her şey olur. Dikkat edelim lütfen, buradaki kritik mesele adil, şeffaf seçimlerin yapılıyor olması)

Bunu anlattıktan sonra Salih abiye bir soru daha sordum.

“Salih abi, Neden Evet diyeceğini anladık da 10 gün öncesine kadar neden hayırcı idin?” diye.

Cevap verdi:

“10 gün önce Başkent Üniversitesi’nden müşterim olan bir hoca geldi. “Bu kadar yetki bir kişiye verilir mi?” diye anlatınca benim fikrim de o istikamette gelişmişti.”

İşte böyle.