Fakat Allah aşkına söyleyin, bu bir kaza mı?

Ermenek'ler, Soma'lar bırakmıyor yakamızı bir türlü.

Basit bir sebep yüzünden bir kaza oluyor, 15 işçi hayatını kaybediyor.

Fren patlıyor, gaz çatlıyor...

Kamyon devriliyor, otobüs uçuruma yuvarlanıyor...

Otomobil takla atıyor...

Maden çöküyor, madeni su basıyor, madende grizu patlıyor...

Olan hep gariban işçilere oluyor.

*

Kaza deyip geçelim mi?

Kader deyip geçelim mi?

Tedbir almayı bilmeyenin kazaya kadere sığınmaya ne kadar hakkı olabilir?

Sayıldığında, kırk tane kusuru bir arada barındırdığı görülen işletmelerin elle tutulacak bir yeri var mı?

*

Kimi zaman denetimi yapılmayan...

Denetim yapıldığında ise asgari yeterliği yerine getirmeyen...

Kitabına uydurulan...

Kaçak göçek yöntemlere başvurulan...

Araya hatırlı adam sokularak dümeni yürütülen...

İşçinin hakkı alın teri kurumadan verilmesi gerekirken, maaşları bile doğru düzgün ödenmeyen...

Hakları gasp edilen işçileri açlık sınırının da altında çalıştırılan...

İşçilere, işletmedeki bir vida kadar bile değer verilmeyen...

Fabrikaymış, madenmiş, artık her ne tür iş ise bunlar ne zaman son bulacak?

*

Ne zaman işçinin de can taşıdığı, arabaya binen yolcunun da bir insan olduğu, taşınan malların da değerli olduğu bilincine varılacak?

Dahası, kendinin de bir can taşıdığı...

Kusurlar saymakla bitmez.

*

Maliyeti düşürmek için insanlık dışı şartların devam ettiği...

Geliyorum diyen tehlike uyarılarının dikkate alınmadığı...

Tedbirlerin sadece masraf olarak görüldüğü...

Üç kuruş daha fazla kazanmak için, kapitalizmin en vahşi yöntemlerine başvurulduğu...

Bütün işletmeler ne zaman hata ve kusurlarını düzeltmek gerektiğini anlayacak?

*

Şu saydıklarımızın hepsi bir bilinç meselesi.

Yazının devamını okumak için tıklayınız...