Bir Kaddafi gitti, yerine yüzlerce Kaddafi geldi

Linç ne enteresan bir psikoloji.

Anlamaya çalışsan anlaşılmaz, hak vermeye çalışsan verilmez, alt yapısına bakayım desen ne altına ne üstüne, hiçbir yanına girilmez.

Ama uygulandığı kişi hakkında öyle ya da böyle bir sürü şey konuşturtur.

Yazılanlara çizilenlere bakınca size de öyle gelmiyor mu?

Narsist büyüklenmesiyle yaşayan Kaddafi’yi, her ne kadar mağdurmuş gibi gösterse de, hayatta olduğu zamanlarından daha şaşalı bir uğurlamayla ebedi alemine uğurlattı.

Onun hakkında hiç yazmak istemeyecek onlarca insan, ölümünün şekli nedeniyle yazılar yazdı.

Ölse zerre üzülmeyecek insanlar, ölümünün şeklindeki hak edilmeyişliği vurgulamaktan kendisini alamadı. Ki doğal olanı da budur. Hiçbir insan o şekilde ölmeyi hak etmez çünkü.

Kaddafi’nin yanında olmak veya karşısında olmaktan çok daha öte düşüncelere sevkettirdi hepimizi. Önü alınmazsa kitlelerin geleceği noktayı… veya alt yapı çalışması iyi yapılırsa(!) insanların güdümlendiği gibi davranacaklarını bir kez daha gösterdi toplumbilimcilere.

Ben uzaktan bakınca narsistlik bütünlüğüne yakışır bir ölümle gittiğini düşünüyorum Kaddafi’nin.

Öyle bir yaşadı ki, konuşuldu…

öyle bir yönetti ki, konuşuldu…

dünya olayları hakkında öyle tavırlar koyduğu ki konuşuldu.

 Ve öyle bir (acı) ölümle karşılaştı ki tüm dünyayı alt üst etti!

Bir iki kitap karıştırsanız, internette araştırma yapsanız, liderlere yönelik her linç girişiminin dış güçler tarafından tezgahlandığını, halkın galeyana getirilerek ülkenin hak-hukuk süreçlerinin tamamen devre dışı bırakıldığını kolaylıkla öğrenirsiniz.

Ben işin oralarında değilim. Linç yapan kitlelerin, katlettikleri insandan daha vicdansız olabildiklerini gördüğüm için endişeleniyorum.

Birisi tek başına diktatörlük yapsa rahatsız oluyoruz. Aynı diktatörlüğü, proveke edildiğinde toplumdaki her bireyin tek tek yapabilir olmasından korkuyorum.

Eline imkan geçince herkes diktatör olacaksa, ne olacak bu insanlığın hali diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.

İşte o zaman diyorum ki kendime, eyvah! Bir Kaddafi gitti, yerine yüzlerce Kaddafi mi geldi?

Üstelik yeni gelen Kaddafi’ler ülke yönetmiyor. Tarlasını süren, marketini işleten, dükkanını çalıştıran Kaddafilerden bahsediyorum.

Günün birinde ülke yönetmeye kalksalar ne yaparlar acaba diyorum!

Kafam karıştı. Sizinki de karıştı mı? Toplayın toparlayabilirseniz! Psikolojik etkileri açısından düşünürsek zor bir hafta geçirdik milletçe. Belki de saçmalıyorum. Ama saçmalamanın bile linç psikolojisinden çok daha iyi olduğunu biliyorum!

…

Van’daki kardeşlerimize geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Yakınlarını kaybeden vatandaşlarımıza Allah’tan sabır diliyorum. En kısa zamanda toparlanmaları için elimizden ne geliyorsa yapalım hep birlikte sevgili okurlar.

Sevgiler…

Psikolojik Danışman&Psikoterapist Mehtap Kayaoğlu
mehtapkayaoglu@gmail.com
http://www.facebook.com/psk.mehtapkayaoglu / http://twitter.com/mehtapkayaoglu
www.yuzlesme.tv - mehtap.kayaoglu@yuzlesme.tv