Bizler, etliye sütlüye dokunmayan sanatçı prototipi bu beyefendinin kendi kendine film olmasının nedenini düşünürken Emre Kınay da topa girdi. Meğer "hayır o daha çok korkuyormuş." Öyle ki, yaşı yetse Nazi Almanyasında bile daha az korkacağını hissediyormuş. Nasrettin Hoca fıkrasındaki gibi ahaliye "Biraz da biz korkalım" dedirten "öbürsüleri" zaten biliyorsunuz.

Allah Allah...  Aslında, "Koca bir adam oy vermese gidecek, yani kendine muhtaç bir siyasetçiden niçin korkar ki" diye sorup fazla konuşmadan bu üç kuruşluk operayı terk etmek  gerek. Ama hisseli harikalar kumpanyası büyük, olmuyor işte. Sorular soruları getiriyor.

Mesela halkın, sesini çıkartacak sanatçılara ihtiyaç duyduğu günlerde b tipi dizi ve filmlerle, "ham çökelek" türü türkülerle müesses nizamın apolitikleştirme kampanyasına layıkıyla hizmet eden bu arkadaşlar ne ara politikleşmişler acaba?

Evet kendilerini tanırız. Mesela;

Bölgede köylerin boşaltıldığı, binlerce hektar ormanın devlet tarafından yakıldığı, 50 bin canın yitip gittiği savaşın sürdüğü 90'lardaki 75. yıl kutlamalarından...

Seçilmiş hükümetlerin muhtıralarla devrildiği dönemlerde, fırınlardaki böceklerin peşine düşüp temiz topluma sahip çıkan Uğur Dündar'ın ana haberinin arkasına takılan havuçlu-tarçınlı kek dizilerinden, filmlerinden...

Sayıları 17 bini bulan faili meçhullerde Kürtler, gazeteciler, solcu gençler infaz edilirken özel harekâtçı kamuflajıyla katıldıkları polis balolarındaki performanslarından...

Başörtülü vekil Meclis'ten, Ahmet Kaya da ülkeden kovulurken gazetelere verdikleri mülakatlardaki laiklik ve milliyetçilik güzellemelerinden...

Cezaevlerinde 100 mahkûmun öldürüldüğü, yüzlercesinin de sakat bırakıldığı açlık grevlerine müdahale zamanı  "sahte oruç kanlı iftar" manşeti atan M.Yakup Yılmaz'ın gazetesinin magazin sayfalarından...

Devamı için tıklayın >>>