Sadece güç kullanma açısından değil, verdiği kararlılık mesajından da bu anlaşılıyor. Bir yandan Hazar Denizi’nden füze fırlatıyor, diğer yandan hava sahası ihlal ediyor.  

Her ne kadar Rusya ile ABD arasında bir gerilim oluşmuşsa da taşlar yerine oturduğunda taraflar birbirinden daha çok  Suriye’nin içine odaklanacaktır. 
Rusya Suriye’de mesafe alırken aynı şeyi ABD için söylemek mümkün değil. İncirlik konusunu çözdükten sonra ABD’nin hava da belirli bir avantaja sahip olduğu doğrudur. Ne var ki kara da ibrenin ABD lehine olduğunu söyleyemeyiz.

ABD karada stratejik ölçekte ilerleme kaydetmek için yeterince güçlü değil. Özellikle de eğit-donat fiyaskosunun ardından. Şimdi elinde sadece PKK/PYD ittifakı var. 

ABD, Rusya karşısında zaman baskısı altında. Müttefiki PKK/PYD ile mesafe almak ve yeni Suriye’nin mimarisine etki etmek istiyor. Ancak ABD’nin PKK/PYD ilişkileri sanıldığı kadar sorunsuz değil. 

Önümüzdeki günlerde ABD DAEŞ’e karşı bir kara harekatına girişebilir. Fakat her halde DAEŞ, PKK/PYD’yı zorlayabilir. Özellikle Sünni Arapların yaşadığı geniş bir bölgede çatışmaların yaşanması, şehir ve köylerin işgali,  güvenlik altına alınmaları birçok soru işaretini beraberinde getirecektir. En önemlisi de PKK/PYD’nin sayısı ve halk desteğinden yoksun olmasıdır.  

ABD desteği PKK/PYD’nin Arap coğrafyasındaki statüsünü ve algılanma biçimini değiştirecektir. Kuzeyden güneye inildikçe, PKK/PYD,  ?işgalci, işbirlikçi? konumuna düşecektir. 

Operasyon ilave personel ve silah demektir. Bazı Arap aşiretlerinin katkısı harekâta meşruiyet kazandırsa da, PKK’nın Irak ve Türkiye’deki militanlarını Suriye’ye kaydırması gerekecektir. Ateş gücü açığı ise ABD’nin PKK/PYD’yi teçhiziyle giderilecektir. Obama yönetimi bu niyetini açık etti.  

yazının devamı için tıklayınız