Bütün kongreler tek adayla yapılıyor, delegeler bu adaya oy veriyor.

Bir siyasi partinin, Türkiye’de önemli bir siyasi partinin içinde tartışma olmaması, farklı görüş olmaması mümkün değil, ama bunlar varsa da kamuya yansımıyor.

“Mazlum” tarafta yer alan siyasi hareketlerin, bir anlamda içine kapanıklığı, “kol kırılır yen içinde” ruhuyla hareketi zayıflatacak hiçbir şeye izin vermeme geleneği oldukça kuvvetlidir.

Ak Parti’de bu gelenek ilk kez ve bayağı sert şekilde bozuldu. Ak Parti’nin halk tarafından seçilmiş cumhurbaşkanı, partinin kurucularından başbakan yardımcısı ve partinin üç dönemdir Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı seçilen mensubunun bir arada sahnenin önüne çıkmaları kuşkusuz bir günün olayı değildir.

Ak Parti’de “üç dönem kuralı”nın sarsıntısı yeni ortaya çıkmaktadır. Parti’nin kuruluşundaki yapısı, baştan aşağı değişecektir ve bu değişim Erdoğan’ın cumhurbaşkanı, Davutoğlu’nun başbakan olmasıyla başlamıştır.

Ak Parti’de Gülen Cemaatiyle çatışmanın da alttan alta etkilerinin varlığı sezilmektedir.

Gülen Cemaati, 2002’den itibaren Ak Parti ile tamamen aynı frekansta yer almıştır, bunun da tabanda önemli etkileşim alanları yaratması doğaldır.

2010 - 2011’de, Kürt meselesindeki tavrı tamamen devlet hattında ve bazen ırkçılığa kadar varabilecek sertliklere ulaşan Gülen Cemaatinin, barış süreciyle birlikte giriştiği kalkışma ve devam eden çatışmanın Ak Parti tabanında etkisi olmaması da mümkün değildir.

Ak Parti, mazlumların siyasi hareketi olarak gelişirken Gülen Cemaati de mazlumlar arasında sayılıyor, buna göre de sempati ve destek görüyordu.

2011’den itibaren de “devlet unsuru” veya “devletleşme” sürecinin çatışmanın önemli bir ağırlığı olarak ortaya çıkması Ak Parti’nin siyasi terminolojisinde “paralel devlet - paralel yapı” kavramını da öne çıkardı.

Yazının tamamı için tıklayınız