20. yüzyılda Ortadoğu yeniden şekillenirken,  İngiltere ve Fransa , ‘Bırakınız Kürtler dağınık kalsın’  diyerek Kürt nüfusun yaşadığı coğrafyanın dört ülke arasında bölünmesinin yaracağı sorunları görmezlikten geldi veya önemsemedi. Sanılanın aksine, önce İran ve Irak’ta, sonra da Türkiye’de  başlayan Kürt isyanlarına destek vermekten kaçındı, isyanların bastırılmasına seyirci kaldı.

20. yüzyılın bu sömürgeci politikaları, yeni yüzyılda her bakımdan sarsılıyor ve değişime uğruyor.

Değişmeyen yegane şey, geçen yüzyılda olduğu gibi, bu yüzyılda da, mücadelenin önemli oranda Kürt  coğrafyasında olmasıdır.

Batılılar bugün  yeni bir Kürt politikası inşa etmekle meşguller. Bu politikayı inşa edenlerin, Kürt-Türk siyasi ilişkilerinin normalleşmesinden pek hoşlanmadığı, Kürt sorunundan kaynaklanan sorunların çözümünde inisiyatifi,  yerel aktörlere ve her birinin birer Kürt sorunu olan başta Türkiye olmak üzere bölge devletlerine devretmeye hiç de  istekli olmadığı görülüyor.

Biz haklı olarak yüzyılın en önemli projesi olan ‘çözüm projesine’  sahip olmakla övünüyoruz; ama ABD ve AB, Türkiye’nin ‘kapsama alanına’ giren bir Kürt siyasi hareketini ve millici bir çözümü hiç istemediklerini her fırsatta dile getiriyorlar.

Batının 1960’lı yıllardan başlayarak Mustafa Barzani liderliğindeki KDP ve daha sonra da Celal Talabani liderliğinde 1970’lerde YNK’yle kurduğu tecrübelerin ve siyasi ilişkilerin sınırı, bugün uluslar arası terör örgütleri listesinde yer alan PKK ve onunla bağlantılı PYD’nin lehinde bir gelişme ve genişleme gösteriyor. PYD’yle Amerikalılar üst düzeyde görüşmeler yapıyor, istihbarat paylaşıyor  ve ortak düşman IŞİD’e karşı PYD’nin daha fazla desteklenmesi gerektiği konusunda Batılı ülkelerde güçlü bir kamuoyu oluşuyor.

Kürt halkı Irak’ta ve Suriye’de, IŞİD’e karşı savaşan tek karasal güç konumunda. Çünkü ortada IŞİD’e karşı savaşabilecek ulusal ordular neredeyse yok, ya da çok zayıf ve IŞİD’le savaşmaya çok hevesli değiller.

Batı’nın IŞİD’le mücadelesi bir ‘medeniyetler savaşı’  olarak anlaşılmaya çok müsait; ama Kürtler’ in IŞİD’le savaşı vatan topraklarını IŞİD’in elinden ve işgalinden kurtarmak için verilen bir ulusal kurtuluş mücadelesi olarak yaşanıyor. 

Erbil’in yakınına kadar giden IŞİD’i durduran Amerikan hava kuvvetleri oldu. Aynı kuvvetler bugün Kobani’nin savunmasında belirleyici rol oynuyor.

Oldukça önemli bir tarihi sürçten geçiyoruz. Kürdistan topraklarında yürütülen mücadele, dünyanın yeni düşman IŞİD’e karşı verdiği mücadelenin bir parçası haline geldi.

Bu durum bütün dünyanın  Kürt sorununa bakışını temelden değiştiriyor ve silahlı Kürt hareketlerine bile meşru bir alan yaratıyor. Türkiye’nin geçen günlerde PKK mevzilerine yaptığı hava saldırısının Avrupa’da neredeyse resmi kanallarla yapılan bir takım açıklamalar yoluyla kınandığına tanık olduk.

Başta Almanya olmak üzere Avrupa hükümetleri ve Avrupa kamuoyu silah yardımı dahil PKK’nin daha fazla desteklenmesi yolunda giderek artan bir tavır içine girdi.

Yeni  yüzyılda  yepyeni koşullar söz konusudur. Geçmişin mirasından ve tecrübelerinden  faydalanmak, Kürt meselesinde yeni bir entelektüel zemin ve siyasi irade yaratmak çok önemli.

Öte yandan, 6-7 Ekim olaylarında yaşadıklarımız;  PKK’nin siyasi kopuşa giden yolda,  çözüm sürecinin fırsatlarından yararlanarak, şehirlerde son derece  ‘elverişli ve kullanışlı bir örgütlenme ağı’ yarattığını, çözüm sürecinin bu ağı müzakere konusu etmeden, verilen ama tutulmayan sözler üzerinden yoluna devam edemeyeceğini,  açıkça gösteriyor.

yazının devamı için tıklayınız