Ayasofya, Türk’ün kölelik düzenini yıktığı o kutlu fethin en büyük hediyesidir. Aynı zamanda gazanın bir toplumu nasıl millet yaptığının delilidir.

Kadir gecesi Ayasofya’da okunan ezanla beraber önce Yunanistan ardından Avrupa’nın bazı ülkeleri ve Ortodoksların hamisi olduğunu söyleyen Rusya hatta ne olduysa bu kez ABD de bir açıklama yaptı.

UNESCO’nun kültür işlerinden sorumlu direktör yardımcısı Francesco  Bandarin, “Türk Hükümeti’ne Ayasofya’nın dünya mirası olarak kalması gerektiğini daha önce de söyledik ve bunu tekrarlayacağız” dedi.

Mesajda ayrıca, “Dünyadaki bütün Hristiyanların dini duygularına ve bu kültürel mirası yüceltenlere yönelik açık, kabul edilemez bir meydan okuma söz konusudur ve böyle bir dönemde dinlerarası diyaloğun zayıflatılmak yerine teşvik edilmesi gerekir” denildi.

Hala eski kin ve nefretlerini diri tutanlara inat bizler de içimizdeki Ayasofya ateşini sürekli harlayacağız. Biz unutsakta onlar Ayasofya’yı unutmuyor.

Bir bakanlar kurulu kararıyla 1934 yılında Ayasofya Camii müzeye çevrildi. Yine bir bakanlar kurulu kararıyla camiye çevrilebilir.

Değerli fikir adamı Osman Yüksel Serdengeçti’ye Ayasofya yazısı için dava açılır. Savcı sorar: Ayasofya'yı cami yapmak istiyormuşsunuz.

Cevap: Siz Yunanistan savcısı mısınız? Diyerek tarihe geçen sözünü söylemiştir.

Osman Yüksel Serdengeçti’yi madem örnek verdik onun Ayasofya şiiriyle bağıra çağıra okuyalım:

Putperest Roma'ya yeni bir mezar kazacaklar, sessiz ve öksüz minarelerinden yükselen ezan sesleri fezaları yeniden inletecek! Şerefelerin yine Allah'ın ve O'nun sevgili peygamberi Hz. Muhammed'in aşkına, şerefine ışıl ışıl yanacak; bütün cihan Fatih Sultan Mehmed Han dirildi sanacak!...

Bu olacak Ayasofya,

Bu muhakkak olacak...

İkinci bir fetih, yine bir ba'sü ba'delmevt...

Bugünler belki yarın, belki yarından da yakındır,

Ayasofya, belki yarından da yakın!...