100 yıl sonra dünyada kartlar yeniden karılıyor. Evet bugün Suriye üzerinden bir hesaplaşma var. Dünyanın egemen güçleri Suriye’yi perdeleyerek güç gösterisi yaparken her zamanki gibi savaşı kendi sınırları dışında yapıyorlar. Bir tarafta ABD, İngiltere, Fransa ve İsrail’in yer aldığı grubun karşısında Rusya, İran ve Çin denklemi söz konusu.

İki grubu da ayrı ayrı değerlendirip güçlerini tartmanın bir işe yarayacağını zannetmiyorum. Her devletin kendi içinde ve dışında farklı, güçlü dinamikleri mevcutken başka türlü zaafları var.

Görünen o ki, önümüzdeki günlerde cepheler hızla keskinleşecek ve Suriye odaklı bir savaş kapıda. Rusya Ortadoğu’daki tek askeri üssünü kaybetmemek için elinden geleni yapacak. Akdeniz’e açıldığı tek yeri terk etmek Rusya’nın oradaki varlığının bitmesi ve Akdeniz’de var olan 2.5 katrilyon dolarlık doğalgaz rezervinden mahrum kalması demek ki, bu Rusya’nın Avrupa’ya karşı en büyük kozunun elinden alınması demek. Putin’in Rusya’sının buna izin vermeyip her şeyi göze alacağını söylemek mümkün. İran’ın ise ırkçı mezhepsel ve hamaset dolu nutuklarından başka elinde bir argümanı yok. Sadece Rusya’nın yanında ‘yancı’ durumu söz konusu.

ABD’nin askeri kanadının artık bu savaşa hazır olduğu kesinleşti. ABD'nin dev gemileri 5 ve 6'ıncı filolar Akdeniz'e doğru yola koyuldu. Savaş tamtamları çalınmaya başlandı. Görünen o ki, ABD, Esed’i devirmek için her türlü yolu deneyecek.

Evet iki grupta güçlerini denerken peki Türkiye ne yapacak?

Türkiye’nin tavrı Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı harekâtıyla ortadadır. Terörü sınırlarımızdan içeri sokmayacağız. Suriye’yi Suriyelilere teslim edeceğiz. Biz bu savaşın tarafı değiliz. Bizim için geçerli tek akçe vardır: O da Türkiye Cumhuriyet’i devletini ilelebet bağımsız kılmak. Akdeniz’de hakkımız olan doğalgaz ve petrolden payımızı alırken de bu savaşın tarafı olmayacağız. Bu devletlerin birbirini kırması tabii ki, yenidünya düzeni için bir umut ama bundan sonrası tam bir kara dehliz. Önü görülemeyen bir durum. Yani güç denemeleri sadece Suriye’de sınırlı kalır mı? Bu çok da mümkün gözükmüyor. Cephenin genişlemesi demek, dünyanın ekonomik olarak yeni bir bunalıma da girmesi demek. Özellikle kırılgan ekonomisi olan ülkelere yansımaları çok ağır olur. Cepheler belirlenirken Türkiye iki tarafın da yanında değildir ve olmaması gerekir. Bu süreci en hafif hasarla atlatıp yoluna bakmalı ve ilk iş olarak ekonomiye  ağırlık vermelidir.

Çok ilginç bir anekdotu da belirtmek lazım: Değişen dünya şartlarında savaş ilanı da artık sosyal medya üzerinden yapılıyor. Trump, Rusya’ya meydan okumayı Twitter üzerinden yaparken Rusya da Facebook üzerinden cevap verdi. Görünen o ki, savaşın bir tarafı da siber saldırılar üzerinden gerçekleşecek. En azından bir cephesi de bu olacak.

serkan.ustuner@haber7.com

twitter: sustuner