Batı ile alakalı düşüncelerimizde birçok konuda olduğu gibi ikiye ayrılıyoruz...

Bir kesime göre batı muasır medeniyet denilen şeyin ta kendisidir... Batı refahtır, batı demokrasidir, batı insan haklarıdır, batı teknolojidir, batı altyapıdır, batı paradır...

Diğer kesime göre ise batı husumettir, ilk haçlı seferinden itibaren 1000 yıllık kanlımızdır, batı işgalcidir, batı sömürgecidir, batı kapitalizmin en vahşi yüzüdür, batı en büyük düşmandır...

Hayatının önemli bir kısmını batıda geçirmiş, batıda doğmuş, batıda öğrenim görmüş, batıda çalışmış ve İzlanda hariç Avrupa'nın bütün ülkelerini görmüş bir kardeşiniz olarak, Türkiye'den bakıldığında görülmeyen, batının o renkli sinemasında gösterilmeyen, instagramın filtrelerinin size yansıtmadığı batının karanlık yüzünü gerek kendi yaşadıklarımla, gerek gözlemlediklerimle bir yazı serisi olarak kaleme alma niyetindeyim...

Batılıların para ile ilişkisinden başlamak istiyorum bu yazımda...

Alman usulü diye bir hesap ödeme usulü var, mutlaka duymuşsunuzdur...

O bizim her yemekten sonra girdiğimiz hesap ödeme kavgalarına batılılar girmez, zira batıda kimse kimseye kolay kolay bişey ısmarlamaz, bu hususta yaşadığım ve neredeyse boğulmama sebep olan bir olayı anlatayım...

Birkaç yıl önce iş vesilesi ile Stuttgart'a gittim. Akşam yemeğini bir İtalyan pizzacısında yemek üzere masama oturdum. Yan masada samimiyetlerinden anladığım kadarı ile ya evli ya da sevgili, üstleri başları düzgün 35-40 yaşlarında ortadirek bir alman çift var...

Muhtemelen benden bayağı önce oturmuş olmalılar ki benim yemeğimi getiren garson benden sonra onların hesabını getirdi. "Ayrı ayrı mı beraber mi?" diye sordu garson, "Ayrı ayrı." dedi adam... 

Garson ayrı ayrı hesaplarken salatayı kime yazayım diye sordu, "Yarı yarıya yapalım." dedi adam... Ben bu arada ağzımda pizza lokması ile batının medeniyetinin ta ortasına gülüyordum...

Kadın cüzdannını karıştırırken adam kendine düşen payı ödedi... Ben bu arada merakla kadının yüz ifadesine bakıyorum, kendini nasıl hissetmeli acaba diye düşünüyorum, kocam veya sevgilim dediği adamın kendisine bir yemek kadar değer vermemesi bu kadına kendisini nasıl hissettirir?

Kadın adama dönüp "Bana 2 euro borç verebilirmisin param çıkışmıyor." dedi, adam üç saniye süren ama bana çok daha uzun gelen bir sessizlikden sonra, "Sana geçen sefer 7 euro borç verdim hala ödemedin." dedi... Ben utandım inanır mısınız, ağzımdaki lokma neredeyse boğazımı tıkayacaktı...

Yanıbaşımda cereyan eden bu manzara karşısında içimdeki gakko harekete geçti, çıkardım cüzdanımı utana utana, madeni bir 2 euroyu aldım bayana "Kabul ederseniz hesabınızı ben tamamlayayım." dedim...

Adamın tepkisini merak ediyorsunuz değil mi? Hiç... Hiç tepki vermedi, hiç oralı olmadı, yüzü kızardı mı bilmem zira başını çevirmiş camdan dışarı bakıyordu...

Sendeki de ne cesaretmiş demeyin...

Batılı karısını, sevgilisini sahiplenmez, bizdeki o duyguları bilmezler... Akademide bir alman kız "Bir defa bir Türk tarafından sevilen alman kız,  alman erkekleri ile birliktelik kuramaz." demişti...

Kadın "Bunu kabul edemem sizi tanımıyorum." dedi. Bende "Siz de birgün tanımadığınız birine iyilik edersiniz. İnsanlık hali zaman zaman benimde param çıkışmıyor." diyerek ikna ettim... Kadın teşekkür ederek hesabını ödedi, sonra hiçbirşey olmamış gibi elele tutuşup çıkıp gittiler... 

Düşünün şimdi...

Van'da olsa böyle birşey...

Tekirdağ'da olsa...

Konya'da olsa...

Boşuna düşünmeyin.... Bizde olmaz...

Batılı için önce kendisi gelir, her şeyden önce kendisi gelir...

Bir alman atasözü der ki "İnsanın en yakını   kendisidir." Batılı bu dustura göre yaşar, her şeyden önce kendisini düşünür... Karşılık görmeyeceği hiçbirşeye, en yakını da olsa yatırım yapmaz...

Allah bizi onlara benzemekten korusun...