Amerika’nın PKK’ya yönelik kafa karışıklığı devam ediyor. PKK’yla uzun yol yürünebileceği hüsnükuruntusuna kapılanlarla, PKK’nın bir araçtan külfete dönüştüğünü fark edenler arasında gidip gelmeler yaşanıyor. Washington’un Türkiye ve bölge şartlarını en iyi bilen isimlerinden birisi, James Jeffrey’nin YPG/PKK’ya dair yaptığı son açıklamalar bunun en çarpıcı örneği.

Jeffrey, YPG’nin PKK’nın uzantısı olduğunu fakat ABD’nin YPG’yi terör örgütü olarak görmediğini söyledi. Belki bu ifadeleri YPG’yi desteklemenin hukuki meşruiyetini açmak için sarf ediyor ama diğer taraftan ABD’nin PKK’nın kolunu desteklediğini de açık ve ikrar ediyor.

Söz konusu kafa karışıklığı Jeffrey için geçerli olmasa da Washington’daki birçok yetkili için geçerli. Jefrrey mevcut pozisyonuna gelmeden önce de YPG ve PKK’nın aynı örgütler olduğunu söylüyordu. Bu açıdan tutarlı bir PKK/YPG anlayışına sahip. Diğer birçokları ise kendilerinin dahi inanmadığı bir fark yaratma çabasını devam ettirdiler. Jeffrey’nin açıkça söyleyemediği ise şu: ABD yaklaşık dört senedir bir terör örgütü olan PKK’nın Suriye kolunu askeri olarak, açıkça destekliyor. Çünkü bu türden bir açıklama teröre verilen desteğin itirafı olacak. ABD’li yetkililerin anlamsız fark yaratma çabası bu cezai sorumluluktan kaçma çabasından ibaret. Yine açıkça söyleyemediği bir diğer husus ise her kime karşı kullanılırsa kullanılsın PKK’ya verilen bu desteğe Türkiye’nin anlayış göstermesi mümkün değil. Jeffrey ‘bu desteği Türkiye’ye anlatamadık’ diyor da bu desteği Türkiye’ye anlatmanın herhangi bir yolu yok. Türkiye’nin güvenlik tehdidi sıralamasında en başta yer alan bir terör örgütüne verilen desteğin, Türkiye nezdinde zerre miktar empatiye yol açmayacağı açık.

Kerametleri kendilerinden menkul ABD’li bazı Türkiye ‘uzmanları’nın Türkiye’nin teröre desteğe rıza göstermemesini ‘müttefiklik hukukunu çiğneme’ olarak lanse etmesi de trajikomik hallerden. Anladık ne Türkiye’yi ne de Suriye’yi biliyorlar; analiz kapasiteleri bu. Fakat teröre desteğe rıza göstermemekle müttefiklik hukukunu çiğnemeyi bir tutmak, kapasitesizlikten öte bir aymazlıktır. Ciddiye alınacak hiçbir yanları yok.

Türkiye, bazen müttefiklerine rağmen terörle mücadeleye devam etmekte; kendi imkanlarıyla terörün belini kırmakta. İster ülke içinde isterse de Suriye ve Irak’ta olsun PKK’ya ağır darbeler indirmekte. Müttefiklik empati gerektirir, PKK tehdidine dair empati yapması gereken ise Türkiye değil, müttefiklerimizdir. 

AKŞAM