Bugün köşemi Perinaz Yaman’ın bir süre önce yazdığı bir yazıya bırakıyorum. Daha iyi anlatılmazdı:
Bu satırları evlatları olan bir anne, bu topraklarda yaşayan köklü bir ailenin kadını olarak, acı ve gözyaşları içerisinde yazıyorum size.
Evlatlarımızı kaybediyoruz, çocuklarımızı kaybediyoruz, kızlarımızı, erkeklerimizi kaybediyoruz.
Teker teker kaybediyoruz yeniden. 55 bin insanımızı kaybettik, son otuz yılda yüz bine yakın insanımız sakat, milyonlarca insanımız yoksulluk içerisinde göç etmek durumunda kaldı. Bu sadece bir göç değildi kelimelerle izah edilemeyecek büyüklükte dramların da hikâyesiydi aynı zamanda.
Büyük şehirlerin getolarında kaybolan yüz binlerce çaresiz insanın da hikâyesiydi. Hiçbir geleceği olmayan gençlerin kızların acımasız hayat şartlarında bedenlerinin ve ruhlarının paramparça edilmesiydi de. Yaşadık bunları gün be gün ve çaresizce.
Bunlar yetmedi mi bizlere, sizlere. Daha ne kadar acı çekeceğiz daha ne kadar 16-20 yaşlarındaki evlatlarımızı toprağa vereceğiz? Yoksa onlar sizin  evlatlarınız olmadığı için mi şiddet dışında bir arayışa izin vermiyorsunuz.
Dünün devleti diyordunuz inkâr, asimilasyon ve katliam yapıyor, bize siyaset yapma imkânı bırakmıyor. Demokratik haklarımızı kullandırmıyor diyordunuz, ya şimdi?
Elinizi vicdanınıza koyun. Daha dün 6 milyon oy aldınız. 80 milletvekili kazandınız, o aşılmaz dediğiniz yüzde 10 barajını aştınız Türkiye’nin her yerinden insanlar size oy verdi hem de sizinle müzakere eden bir lidere düşmanlık stratejisi uygulamanıza rağmen.
Bugün iktidarın hataları yanlışları diyorsunuz. Peki siz neden doğrusunu yapmıyorsunuz? Neden aklınıza şiddet dışında hiçbir şey gelmiyor? Neden siyaset yapıyorsunuz siz?
Neden meclistesiniz? Neden belediyelerdesiniz? Neden siyasi parti kurdunuz?
Sorunlarımıza siyaset ile değil şiddet üzerinden çözüm arayacaktınız ise sizin dünün devletinden ne farkınız var? Onlar da dün insanların enselerine kurşun sıkıyorlardı şimdi siz insanları enselerinden vuruyorsunuz. Onlar ev yakıyordu şimdi siz yoksulların araçlarını iş yerlerini ekmek teknelerini yakıyorsunuz. Onlar dün “herkes Türk’tür” diyorlardı bugün siz “herkes pkk”lidir diyorsunuz. Sizin Kürtlere, bizlere bu topraklarda yaşayanlara huzurlu bir gelecek vadetmeniz gerekirken bugün yine insanlarımız sizi o bir ucube olan devrimci halk savaşınız yüzünden tekrar göç etmeye başlıyor. Bu mu bize sunduğunuz özgürce yaşam söyler misiniz?

Yazının tamamı için tıklayınız...