Daha bir hafta öncesine kadar..

Öyle bir hava estiriliyordu ki, “Ayasofya’nın açılmasını istemeyen mi var” deniliyordu..

CHP sözcüleri, en üst perdeden, “Açacaksan aç” dedikten sonra..

İP Genel Başkanı “Açamazsın” diye tahrik etmiş iken..

Biz de “Tamam” dedik..

Bu sefer hemen herkesin, Ayasofya’nın camiye çevrilmesine onay verdiğini sanıp, “Hayırlı olsun” derken..

Danıştay’ın alkışlanacak kararı sonrası..

Şimdi gerçek yüzler sahneye çıkmaya başladı..

En önde yürüyen de, İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu..

Bazı dindarları da kafakola alıp, kendisine oy verdiren Ekrem İmamoğlu, ilk “yan çizme” atağını yaptı..

“Ayasofya kararı iyi mi kötü mü diye sorgulamak yerine, sorgulanması gereken şey şu” diye söze girdi..

Süleymanlı kardeşlerime hitaben söylüyorum..

Bin bir zahmetle Avrupa’da yaptıkları dini müesseseleri hedef gösteren bu riyakar adamın sözlerini aynen alıntılayıp, dikkatlerine sunuyorum:

“Şimdi ben sormak isterim: Dünyanın çeşitli yerlerindeki camilerimiz bu kararla riskli bir duruma düşmüş müdür? On binlerce Müslümanın, gurbetçi kardeşlerimin huzur içinde ibadetlerini yaptığı bu camilerin başına bir şey gelir mi? O ülkelerin yöneticileri böyle adım atarsa ‘Camilerle ilgili kararımıza yönelik ithamları, doğrudan egemenlik haklarımıza saldırı sayarız’ derse ne olacak?”

Türkiye’de yüzlerce kilisenin faaliyetine devam ettiği bir dönemde, sanki tüm kiliseler camiye çevrilmiş gibi bir algı oluşturan bu riyakar adama, Süleymanlı kardeşlerimiz, kapalı kapılar ardında verdikleri desteği sürdürecekler mi?

Yanlış anlaşılmasın..

Şu kişiye, bu kişiye oy vermelerini istiyor değilim..

Ama Süleyman Hilmi Tunahan’ın, Menderes’ten talebi olan “Ayasofya’nın Müslümanlara açılması”nın gerçekleştiği bir dönemde, “Dünyanın başka yerlerindeki camilerimizin başına neler gelecek” tehdidinde bulunan birisine, nasıl destek vermeye devam edebilirler?

“Biz siyasetten elimizi eteğimizi çekiyoruz” desinler..

Bu açıklama bile, takdire şayandır..

Sadece Süleymanlı kardeşlerimiz değil.

Siyasi arenada boy gösteren, İyi Partililer, dünya genelindeki camilerimizi hedef gösteren bu adama desteklerine devam edecekler mi?

Şu konuyu es geçebiliriz..

Bu konuda farklı düşünebiliriz..

Ama, nerede ise bir asırlık beklentimizin gerçekleştiği bir dönemde, zorba kilise taraftarlarının tehditlerini tekrarlayan bir adama, milliyetçi kimliği ile ön plana çıkmak isteyen İyi Partililer, nasıl destek verecekler?

“İmamoğlu” soyadı yerine başka bir ifade kullanmamız daha doğru olsa gerek..

Ama yine biz, kendisine gereksiz tartışma malzemesi vermeyelim..

Şu sözlerini nereye oturtabiliriz:

“Ayasofya’daki bu değişiklik ülkeme, milletime manevi ve maddi zenginlik katacaksa, milyonlarca işsize derman olacak, üniversite mezunu gençlere iş imkanı sağlayacaksa, bu kararın sonuna kadar arkasındayım!”

Afedersiniz, bu hokkabaza biri sorsa, “Ayasofya Fatih Sultan Mehmet döneminden 1934’e kadar cami olarak kullanılmıştı. Ayasofya’yı müzeye çevirenler, bu kararlarını ülkemize ve milletimize manevi ve maddi zenginlik katmasını mı amaçlmışlardı? Ayasofya Camii müze olduğunda işsizlik sıfırlanmış, ülke dünyada en yüksek kalkınma hızına mı ulaşmıştı?”

Bu demagojiyi yapan bir adama, değil İyi Partililerin, CHP’lilerin bile prim vermeleri, kendi itibarlarını zedeler..

Kendileri kaybeder..

Kendi kuyularını kazarlar..

Ayasofya’nın camiye çevrilmesinin ardında, bizim ecdadımıza vefamız yatar..

Avrupa’ya karşı, Batı’ya karşı dik duruşumuzu gösterme amacı yatar..

Emperyalistlerden emir almayacağımızın haykırılması amacı yatar..

Ama bu ideallerden yoksun Ekrem İmamoğlu, Ayasofya’nın cami olması ile birlikte, cebimizin para dolmayacağını iddia ederek, “Ne gerek vardı” diye sorgulama yapar..

Namaz kılınca da, cebin para dolmaz Ekrem Bey..

Kur’an okuyunca da, cebin para dolmaz..

Ama diyorsan ki, “Ben Eyüp Sultan’da okudum, cebim oy doldu..”

O bir defa olur Ekrem Bey..

İkincisinde, o istismarı yaptığın partinle birlikte, sen de yerle yeksan olursun..

Ekrem Bey’le birlikte, “Ayasofya müze kalsın” ekibi de, gerçek yüzlerini göstermeye başladı..

Müslüman bir ülkede yaşadığı halde.. 

Müslüman ismi taşıdıkları halde..

Bir mekanın cami olmaması için direnen adamların bulunduğu bir ülkede yamaya mecbur olmak insana nasıl acı veriyor, anlatamam.

Cumhuriyet gazetesinde bir tanesi, “Ayasofya’da dert ibadet değil” başlığı ile bir yazı kaleme almış.. 

Söyleyin o zaman, dert ne?

Biz istismar etmek istiyorsak, söyleyin, sizin gerçek amacınız “İbadet” mi?

Eğer amacınız ibadet ise, Sultanahmet’te Allah’ın bir kulu, sizin alnınızı secdede gördü mü?

Bir başkası, hem de adı Mehmet Ali olan bir başkası, “Mesele ibadet değildir, ibadet yeri ihtiyacı da değildir. Mesele Lozan’la, Cumhuriyet’le hesaplaşmadır” demiş..

İyi ki, olayı daha ileriye götürüp, “Papa’ya savaş açmaktır” gibisinden bir iddiaya kadar götürmemiş.. 

Örsan Kunter Öymen, konuyu oraya doğru götürmüş: “Bu karar, Atatürk’e meydan okumaktır.”

Erdal Atabek de, “Zor zamanlarda çare kalmayınca tapınaklara sığınmak, eski bir gelenektir” demiş.

Ve daha başkaları da, içlerindeki kini kusmuşlar..

Benim, bu tiplere söyleyeceğim bir şey yok..

“Alnı secdeye değmemiş” insanlara diyeceğim bir şey yok..

Benim sözüm, “alnı secdeye değenler”e..

Bu adamlarla haşrolmak istiyorsanız, bunların destek verdiği siyasi partilerle yola devam edin..

Tekrar hatırlatayım..

Hiçbir partiye oy vermeseniz bile, sizlere bir eleştirim olmaz..

Ama, bu adamların ölümüne desteklediği partilere oy verip, “Ayasofya açılmalı” diyorsanız..

Aldatıldığınızı artık görmeniz gerekir..

Bir hafta öncesinde bile, Erdoğan’ın açamayacağını düşünerek, “Açacaksan aç” diyenlerin..

Ayasofya açılınca nasıl tornistan ettiklerini görmüyorsanız..

Kusura bakmayın, Müslüman, bu kadar saf olamaz!

Olmamalı..

A. İhsan Karahasanoğlu / Yeni Akit Gazetesi