Bu gelenek, resmî ve sivil kurumlarda olsaydı...

شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ

“Doğuya da batıya da ait olmayan mübarek bir ağaç; zeytin ağacı… ki yağı neredeyse ateş değmese bile aydınlatacak (kadar berrak ve parlak)tır.” (Nur 24/35)