Sevginin gücü

METİN BOLAT - Konya'da yaşayan görme engelli Türkan Harmankaya, doğum sırasında beyin felci geçirdiği için yatağa mahkum olan, evlatlık edindiği 17 yaşındaki Enes ile her gününü adeta bayram gibi geçiriyor.

Türkan (55) ve Bayram Harmankaya (62) çifti, 18 yıl önce hayatını birleştirdi. Bir süre sonra dünyaya gelen çocuklarını kan uyuşmazlığına bağlı rahatsızlık nedeniyle kısa süre sonra kaybeden çift, annesi tarafından aldırılmak istenen bir bebeği evlatlık edinmeye karar verdi.

Çift, doğuştan beyin felci geçiren ve Enes adını verdikleri bebeği sahiplendi. Yatağa bağımlı olan ve "söylenenleri anlamaz" denilen Enes, 17 yıldır gösterilen sevgi ve şefkat sayesinde, Türkan Harmankaya ile zor olsa da iletişim kurmaya başladı.

Enes'in hareketlerinden ne istediğini anlayan Harmankaya'yı en çok mutlu eden şey ise canından çok sevdiği ve yutma fonksiyonu olmadığı için midesindeki sondadan sıvı gıdalarla beslediği Enes'in "anne" demesi. 

- "At bunu. Kendini de, eşini de paraları da bitirdin" dediler ama

Evladıyla fedakarca ilgilenen Harmankaya, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Enes ile yeniden doğduğunu söyledi.

Enes'i kendisi doğurmuş gibi hissettiğini belirten Harmankaya, "Enes'e bakmak için herkesi karşıma aldım. 'At bunu. Kendini de eşini de paraları da bitirdin' dediler. Ama benim sevgim her geçen gün arttı" dedi.

Oğlunu bırakmayı hiç düşünmediğini, böyle bir fikrin kendisini çok üzdüğünü dile getiren Harmankaya, son nefesine kadar evladıyla birlikte olacağını kaydetti.

- "Herkes ne derse desin bu bizim yavrumuz" deyip sarıldılar

Eşinin de kendisine çok destek verdiğini anlatan Harmankaya, şöyle devam etti:

"(Herkes ne derse desin bu bizim yavrumuz) deyip sarıldık ve hiç pişman olmadık. Yaşantımız Enes'e göre. İkimiz beraber uyuyoruz. Enes'in ağlamaması için elimizden geleni yapıyoruz. Ağladığında öpüyorum. Yanında olduğumda ağlamıyor. O ağladığında ben de ağlıyorum. Göz tansiyonuna bağlı iki yıl önce sol gözümü kaybettim. Sağ gözümde de yüzde 40 görme kaybı var. Gözlerimi keyfimden mi kaybettim. Ağladığımdan, üzüldüğümden. Oğlum yoğun bakımda yattı, ben de hiç uyumadım. Yoğun bakımlarda 175 gün yattım. Bana Enes'i sevdiğim kadar hiçbir anne evladını sevemez gibi geliyor. Allah bizi mahşerde bile ayırmasın."

Harmankaya, evladı için hiç uyumadığını, hep ayakta olduğunu vurgulayarak, hastanede Enes'in üzülmemesi için sürekli doktor ve hemşirelerden yardım istediğini söyledi.

- Onlar için bayramın adı "Enes"

"Her zaman mutluyum. Enes yanımızdayken bize her zaman bayram. O bizim çocuğumuz, annelik sadece doğurmak mıdır? Annelik yürek, sevgi, emek, şefkat, ister. Kuru kuru annelik olmaz" diyen Harmankaya, Enes ile sürekli el ele olduklarını, birbirlerini kısa süre de olsa görmediklerinde hemen hastalandıklarını sözlerine ekledi.