"O zaman konjonktür öyleydi, zamanın şartları öyle olmasını gerektiriyordu, ondan başka çıkar yol yoktu vs." gibi savunmaları veya züğürt tesellilerini bir tarafa bırakarak bu güne bakalım. Konumuz bunu tartışmak değil.

Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana 90 yıl geçti. O zamanda bu zaman dünyada ve ülkemizde birçok şeyler ve nesiller değişti.

Değişmeyen tek şey Kemalist zihniyet ve bu zihniyetin politik, Bürokratik ve her alandaki aktörleri ile CHP, MHP ve bunlara benzeyen teferruat partiler ve ideolojik marjinal guruplardır.

Bunlar "Uygun adım marş, yerinde say'' komutuyla yıllardır bu milletin tepesinde boza pişiren bir ideolojinin bu günkü arkeolojik uzantıları olarak var olmak adına ısrar ve inatla destansı bir yanlışın bayraktarlığını yapmaya devam ediyorlar.

Kemalist düzenin bünyesinden çıkan bu guruplar yine bu düzenin büyüttüğü ve hatta beslediği Kürtçülük hareketini sindirmek ve yok etmek için 30 yıldır devlet gücüyle savaşıyorlar.

Ortaya çıkan fatura her iki taraftan altmış binin üzerinde ölü, yüz milyarlarca maddi kayıp, ülkemizin bölünme tehdidiyle karşı karşıya kalma tehlikesi…

Bütün bunlar düşünüldüğünde bu aymazlık, bu ihanet çapındaki hatalar, baskılar ve dayatmaların arkasında durarak aynı yanlışı sürdürmeye devam etmek, her iki tarafta da bu soruna bir hal çaresi bulmaya çalışmadan bu kaosu körüklemek asla samimiyet ve doğrulukla bağdaşamaz.

Bir birlerinin can düşmanı Sovyetler ve Batı Bloku, Yalta ve Malta Anlaşmalarıyla dünyayı kendi aralarında parselleyebiliyorlarsa, yüzyılı aşkın bir anlaşmazlığa İRA ile İngiltere bir çözüm bulabiliyorsa, İspanya Bask, Katalan, İtalya Avusturya Süd Trol, Sicilya İtalya arasındaki sorunlar çözülebiliyorsa neden Kürt Sorunu dediğimiz sorun bir türlüğü çözülemiyor?

Aslında sadece Kürtleri hedef alan bir sorun yok ortada. Bilakis, Türkiye'de yaşayan tüm halkları, insanları hedef alan bir özgürlük ve demokrasi sorunu var. Haklarını aramak adına Kürtler silaha sarıldığı için buna Kürt sorunu deniliyor da, aslında sorun Türkiye'nin her kesimini ilgilendiren temel bir problemdir. Yani, Türkiye'de rejim sorunu vardır. Kürt sorunu bu sorunlardan sadece bir tanesidir.

Eğer, Kürtler ayaklanıp silaha sarılmasalar idi böyle bir sorun yıllarca olduğu gibi Kemalist ideolojinin inkâr ve asimilasyon politikalarının kurbanı olarak sürüp gidecekti.

Otuz yıl sürdürülen bu kör savaşta bu inkâr ve asimilasyon politikalarının bir faturasıdır.  Ama faturayı kanıyla, canıyla, malıyla ödeyen ise top yekûn bu milletin kendisidir.

Bunca zulüm, bunca baskı, bunca dökülen kandan sonra canı yanan bu millet artık barış ve bu soruna köklü bir çözüm istiyor. Bunun için de AK Parti Hükümeti Kürt hareketinin başı olan Apo ile soruna kalıcı bir çözüm arıyor.

Ve nihayet bu barış görüşmeleri resmi bir hüviyet kazanmaya başladığı bir anda, gerek CHP ve gerekse MHP kanadından ve bazı medya organlarından aklın ve mantığın almadığı itirazlar yükseliyor.

Bu barışa itiraz edenlerin ellerinde elle tutulur, gözle görülür haklı ve tutarlı bir gerekçeleri yok. Onların bütün sorunları kendilerini kısırlaştıran fikir ve düşünce üretemez hale getiren esiri oldukları Kemalist ideolojinin kalıplarıdır.

Yıllardır ‘'Kürt diye bir halk ve Kürtçe diye bir dil yoktur'' diyen CHP ve MHP değil miydi? Bu gün de aynı kör noktadalar, bu günde aynı şoveniz ideolojilerinin çizgisinde bu barışa karşı çıkıyorlar.

Her şeye rağmen halkımız bu ülkede barış ve kardeşliğin yeniden tesis edilmesini istiyor. Başbakan Erdoğan da bunun için baldıran zehiri içmeyi göze alıyor.

Demokrasi malulü muhalefetin yok "Apo'yla görüşülmezmiş''  itirazları kendi tabanlarında bile bekledikleri yankıyı bulmuyor.

Kandille görüşülemez çünkü onlarla silahlı çatışma içindeyiz. BDP ile görüşülemiyor çünkü BDP şimdiye kadar bağımsız olabilme rüştünü ispat edemeyen bir parti. Çözümle ilgili olarakta zaten İmralı'daki liderlerini gösteriyorlar.

Kabul edelim etmeyelim PKK, KCK, BDP, Kandil ve unsurları arasında sözü dinlenen ve onların lideri olan Apo'dur. Çözümle ilgili görüşmelerde APO ' nun muhatap alınmasını istiyorlar.

Barışı sağlamak adına Apo ile hükümetin görüşmesinin ne İslami, ne ahlaki, ne de insani olarak hiçbir sakıncası ve yanlış bir tarafı yok. Apo ile bu mesele görüşülmeyecekte peki kiminle görüşülecek? Barışı sağlamak, bu anlamsız savaşı ve akan kanı durdurmak adına devletin Apo'dan başka ciddi bir muhatabı var mı?

Kürt sorununun çözümü ile ilgili CHP ve MHP'nin ne önerisi var?

Bu iki parti barışı sabote etmekle AK Parti'nin değil, kendi düşecekleri çukuru kazıyorlar. Belki de düşmeyi hak ettikleri çukuru…

Ülkenin huzur ve geleceğini dinamitleyecek bir meseleyi "Habercilik başarısı'' olarak alkışlayan derin medyanın tutumu ise, CHP ve MHP ‘nin durum ve konumundan farksızdır. Bu tiplerin habercilik başarısı (!)  için satamayacakları hiç bir kutsal değerleri, yapamayacakları hiçbir ihanet ve alçaklıkta yoktur.

Bunlar Ergenekon, Balyoz, Batı Çalışma Grubu ve derin devletin son kalıntıları… İhanet, alçaklık, inkar ve ret cephesinde kendilerince hala direniyorlar.

Arif Altunbaş - Haber7

arfltnbs@hotmail.com