12 Mart ve 9 Mart 1971 darbe süreçlerine katkılarıyla tanınan dönemin maceracı gençleri veya 12 Eylül öncesi ellerinde tabancayla üniversite koridorlarında ülkücü kovalayan şehir kovboyları. Bunlar aslında bugün Kobani’de Suriye PKK’sına hizmet veren  irili ufaklı aşırı sol fraksiyonların temsilcileridir. 

HDP’nin Türkiye’deki konumu Ortadoğu’daki mevzilenmeyle paraleldir. Suriye’deki PKK nasıl havadan ABD uçaklarının, karadan da paralı ABD askerlerinin desteğini alıyorsa, HDP de medyada, iş dünyasında ve aydın kesimlerde aynı odağın temsilcileri tarafından parlatılıyor. Fethulahçı yazarlardan, Kürt düşmanlığıyla ün yapmış olan gazetecilere kadar geniş bir koalisyon HDP’ye baraj aştırmak peşinde. 

Bu operasyonda önemli görevlerden biri de liberal aydınlara verilmiştir. Bunlar diktatörlükle suçladıkları AK Parti’nin başkanlık sistemi önerisini boşa çıkarmak için HDP’yi desteklemenin doğru bir yöntem olduğunu söylüyorlar. Bu taktik, emekle elde edilemeyen sonuçlara kurnazlıkla varma çabasıdır. Ancak Carl Schmitt adlı faşizan sağ düşünür gibi her şeyi politika olarak görenler bu tür ayak oyunlarına bel bağlarlar.  Ana muhalefeti destekleyip iktidar partisinden gelen tüm önerilere kapalı olmak demokrasilerde hoşgörüyle karşılanabilir. Kürt kimliğine sahip olup da bu konuda kendi çizgisinde uğraş veren HDP’ye sempati duymak anlaşılır bir tutumdur. Ama bu partiyle düşünsel veya etnik hiçbir yakınlıkları bulunmayanların desteği doğa dışıdır ve bir umutsuzluk belirtisi, bir çözülme işaretidir. 

yazının devamı için tıklayınız