Bu tarih, gelecekte de siyasete ve milli iradeye karşı başarısız bir darbe girişimi olarak anılacaktır. Fethullah Gülen ise tarihe, "Alim" maskesine bürünmüş bir "Hassan Sabah" olarak geçecektir. Fethullah Gülen'in büründüğü maskeyle 17 Aralık'a giydirilen "rüşvet ve yolsuzluk" kılıfı arasında doğrudan bir bağlantı vardır. "Alim", "Hoca", "İmam" gibi sıfatları kullanmasına rağmen Gülen'in dev bir istihbarat şebekesinin, "haşhaşiler" gibi gizli bir örgütün, derin bir çetenin lideri olduğu ortaya çıkmıştır. Gülen'in yüzündeki "Alim"lik maskesi neyse, 17 Aralık'a giydirilen "yolsuzluk ve rüşvet" kılıfı da odur; bu maskeyi, görünenin ötesindeki amaçlarını gizlemek kullandılar. Yüzlerindeki maske, gayrimeşru eylemlerini örtmeye yarıyor.  

Gülen Camaati'nin 'hizmet' edebiyatı hep dikkatimi çekerdi; Cemaat içindeki insanların fedakârlığı, dayanışma gücü, sivil hizmetleri, dindarlıkları, yardımseverlikleri dillerden düşmezdi. Cemaate küçük bir kötülüğü bile yakıştıramazdı kimse.  

Olağanüstü bir olay olmasaydı bu algıyı kimse değiştiremezdi. İşte bu algıyı yıkan 17 Aralık darbe girişimi oldu. Toplum, "hoşgörü" edebiyatının aslında bir maske işlevi gördüğünü, Cemaat'in örtülü amaçlarını gizlemeye yaradığını anladı. Maskenin altından dünyevi hırslara teslim olmuş bir din adamı çıktı. "Baş neyse gövde de odur" derler; Gülen'inki de o hesap; kendisi vicdansız, acımasız, yalancı, iftiracı, riyakâr, komplocu olmasaydı, hükmettiği teşkilat da darbeye kalkmaz, bir şantaj çetesine dönüşmezdi. Kendisi saf bir din adamı, Alim ya da Hoca olsaydı, örgütü bu kadar büyük bir baskı grubuna dönüşmezdi; onun peşinden gidenler de bütün vasıflarını ondan aldı.  

Bu yapı sıradan bir cemaat özelliği taşısaydı hiçbir hükümet, hiçbir siyasi irade üzerine gidemezdi; eğer bugün Gülen grubu soruşturma ve kovuşturmaya uğruyorsa, bunun sebebi, bu yapılanmanın normal bir cemaat yapılanması olmamasıdır.  

yazının devamı için tıklayınız