Üniversite sınavlarından nasıl kurtuluruz diye ümit ederken başımıza gelen bir güzellik(!) de TEOG olsa gerektir.

Her iki çocuğum da tabiri caizse bu iğne deliğinden geçerken doğal olarak biz de geçtik. Ve bu iğne deliğinden geçerken yaşadığımız sıkıntıları ve gerginlikleri ancak biz biliriz, daha doğrusu yaşayan bilir!

Peki, bu sınava gerçekten de ihtiyaç var mıydı?

Bu sorunun cevabını durduğunuz yerden ve zaviyeden şöyle veya böyle bakıp verebilirsiniz. Ancak çocuklarımızın durduğu yerden bakıp cevap vermek en doğrusu olur diye düşünenlerdenim.

TEOG bu ülke için gerekli miydi?

Eğitimin akademik kaygıları içinde bu soruya cevabınız hiç kuşkunuz “Evet” olur herhalde. Çünkü ülkenin beyin zenginliğini, üstün yetenekli veya üstün zekâlı çocuklarını belki de TEOG benzeri sınavlarla belirler ve onlara çeşitli istikametler çizersiniz.

Ya da adam kayırmanın üstesinden böyle sınavlarla gelirsiniz.

TEOG Türkiye şartlarında belki de gerekliydi. Ama bu gereklilik beraberinde pek çok sorunu da getirdi zaman içerisinde.  Geldiğimiz noktada bir tartışma var. TEOG kaldırılmalı mı?

Evet, kaldırılmalı hem de hiç vakit kaybetmeden…

Peki, başarılı ve başarısız veya üstün yetenekli ve az yetenekli öğrencileri nasıl ayırt edeceğiz ve seçeceğiz? Diye sorular da var doğal olarak. Başarılı öğrencileri geleceğe nasıl kazandıracağız?  Böyle kurumlar var mı peki?

 Elbette var. Mesela BİLSEM’ler. Hemen her ilimizde bir iki tane bulunan Bilim ve Sanat Merkezlerinde Üstün yetenekli öğrencilerimizin ilgi ve yetenekleri geliştirilmekte, onlara rehberliğin yanında, alanlarında başarılı öğretmenler tarafından akademik anlamda üst seviyede çeşitli uygulamalı eğitimler verilmektedir. TEOG sınavlarının kaldırılıp bu anlamda belki Bilim ve Sanat Merkezlerinin işlevselliği revize edilerek daha çok öğrenciye okul dışında eğitim verilebilir diye düşünüyorum. 

Bilim ve Sanat Merkezleri dışında her şehirde bir Sosyal Bilimler Lisesi bir de Fen Lisesi üst seviyede eğitim öğretim yapmalı ve öğrencileri belki sınavla alınmalıdır.  Ve bu öğrencilere de üniversiteye sınavsız girme hakkı tanınmalıdır.

Geriye kalan bütün liseler aynı statüye geçirilmeli ve herkes mahallesindeki liseye gitmelidir. 

TEOG niçin kaldırılmalıdır?

Öncelikle eskilerin deyimiyle “ağzı süt kokan” küçücük çocukların güçlerinin üzerinde bir strese girmelerini engellersiniz.  Çünkü bu çocuklar altıncı sınıftan itibaren bir yarışa dâhil olmakta ve bahçede oyun oynayacağı en güzel yıllarını etüt merkezlerinde geçirmektedir.

Çocuklarımız mahalle kültürüne entegre olamamakta, yıllarını evinden çok uzaklardaki bambaşka semtlerde, ilçelerde ve hatta illerde geçirmekte ve bu durum her anlamda hem aileye, hem ülkeye ve hem de bütün vatandaşa ek külfete sebep olmaktadır.

Düşününüz, sabahları binlerce okul servisi, öğrencileri mahallerinin çok çok uzağındaki mekânlara taşımaktadır. Büyük şehirlerdeki sabah ve akşam trafiğini bilenler bilir. Çocukların bu taşınma meselesinin pek çok veçhesiyle getirdiği ekonomik ve sosyolojik yükün ve dahi enerjinin israf olduğunu düşünenlerdenim.

A mahallesindeki çocuk lise okumak için B değil, C değil de neden R mahallesindeki liseye gider ki? Çünkü öğrencilerimizi başarılı, başarısız; zeki veya az zeki diye kategoriye tabi tutmaktayız.

Eskiden bir sınıfta çok başarılı ve ortalama başarılı veya daha az başarılı öğrenciler bir arada okurdu. Bu durumun olumlu yanlarını zaman içinde gördük. Çünkü sınıf içindeki etkileşim başarısız öğrencileri de gayretkeş kılıyordu. Bizim kuşak, kendi mahallesindeki bu kabilden okullarda okudu.

Çocuklarımızı TEOG benzeri sınavlarla aslında bir “Kast” içine de sokuyoruz. Bu çocuklarımızın ruh terbiyesinde bir takım sıkıntılara da sebep olmaktadır. Acımasız ve egosu yüksek bir kuşak yetiştirdiğimizin farkında mıyız acaba? Başarı kriterimizin sadece puanlar olmadığını insanlara anlatmak zorundayız.

Başarı nedir?

“Başarı Hakk’a uygun düşmek midir” yoksa “Hedeflerin tutturulması mıdır” sadece? Başarının tarifini de yeni baştan belirlemek durumundayız zannımca. Toplumdaki herkes çocuğunun iyi okullarda okuyup geleceğini idame ettirecek yerlere gelmesini murat eder.

Gelin bütün okullarımızı “en iyi” okul yapmanın çaresini bulalım.

Galiba başkaca çaremiz yok!

Meryem Aybike Sinan- Haber7

meryemaybike@gmail.com

Twitter:@aybikesinan