Özelleştirme bir ülkede daha önce kamu tarafından ifa edilen çeşitli hizmetlerin daha etkin ve verimli gerçekleştirilmesi gerekçesine sığınılarak sıkça uygulanan bir politika. Ancak bir ülkede “Paranın sahibi kim?” sorusunun cevabı devlet değilse ve devlet parayı borç alarak üretiyorsa özelleştirmelerin ya da varlık satışlarının yok pahasına fiyatlarla da olsa kaçınılmaz olduğunu bilmekteyiz.

Eğer özelleştirilen kurum o alanda tekel niteliğine sahipse ve devlet özelleştirilen bu kurumun kamu zararına çalışmasını önleyici tedbirlerin alınması ve denetlemesinde bir şekilde yetersiz kalıyorsa özelleştirmenın ileri sürülen bahanesi de ortadan kalkmaktadır.

Çarpık ya da vahşi özelleştirme diye nitelenen bu tür olaylarda vatandaş olabildiğince mağdur edilmektedir. Yok pahasına gerçekleştirilen Telekom’un özelleştirilmesinde kamunun yaralanan vicdanı acaba dindirilebildi mi? Sadece belli yerlerdeki sabit varlıklarının değerinin bile özelleştirme rakamını aştığı sıkça dile getirilen Telekom’da iletişim için yine de alternatifler söz konusuydu.

Sessiz sedasız gerçekleştirilen İDO’nun özelleştirilmesinden sonra bu günlerde dış hatlardaki hizmetleri kullananlarınız varsa mutlaka vatandaşların sızlanma ve şikâyetlerine tanık olmuşsunuzdur. İDO’nun tekel niteliğindeki dış hat hizmetlerinde olup bitenler özelleştirmenin böylesine pes doğrusu dedirtecek cinsten…

Sıkça başımıza geldiğinden biliyorum. Denemediyseniz bir Yalova ya da benzer dış hat seferi tavsiye edilir. Son bir örnek… Pendik’ten Yalova’ya geçerken kullanmak istediğim 10:45 seferi kaldırılmış. İstediğimde bana yanda görülen resimdeki elle yazılmış tarifeyi verdiler. Görevli orada benim gibi soranlara harıl harıl tarife yetiştirmeye çalışıyordu. Resmi tarifeyi sorduğumuzda üzerinde Haziran 2012’ye kadar geçerli olduğu belirtilen tarife verildi ama oradakilere itibar etmememiz belirtildi. Zira tasarruf gibi nedenlerle ara seferler yer yer iptal ediliyormuş. Yani dinamik elle tarife sistemi.