Yazının başlığı neden böyle diye sorma?

Çünkü bu ülkede hiçbir suçu yokken sadece Müslüman olduğu için 20 yıldır cezaevinde yatanlar var ve tek suçları ya başörtüsü yasağına direnmek ya da bir Cuma namazı çıkışı slogan atmak. Ya da hiçbir şey yapmamak…

28 Şubat, bu ülkede egemenlerin İslami kimlik ve taleplere duydukları kini, öfkeyi açık, sistematik bir militarist dayatma şeklinde dışa vurma geleneklerinin bir tezahürü olarak şekillenmiştir.

28 Şubat darbe süreci, hukuksuz yargılamalarla mağdur ve mahkum edilen Müslümanlar cezaevlerinde tutuldukları müddetçe kapanmayacak.

O dönemdeki kumpasların tamamı çöktü, ama hala içeride 600 kadar masum insan haksız yere mahkumiyetini dolduruyor.

HAKİM UYUYARAK BİR İNSANIN HAYATINI KARARTIYOR

Öyle bir dönem ki, resmen cadı avı yapılıyor. Misal o kadar acı sahneler var ki, misal: Duruşmada sanıklar son savunmalarını yaparken DGM hakimlerinden birisi mahkeme esnasında uyuyakalıyor ve o gün 28 Şubat davasından yargılananlara idam cezası verilip dosyalar kapatılıyor.

PKK’LILAR BİLE EVİNE GİDEBİLİYOR, MÜSLÜMANLAR ZİNDANDA

Dağdan inen PKK’lı silah teslim ederek pişmanlık yasasından faydalanabiliyor, elini kolunu sallayarak toplumun içinde geziyor, evine gidebiliyor. Ancak meşruiyeti dahi şaibeli olan ve defalarca çöken 28 Şubat kumpas davaları sanki bozulmaz bir kararmış gibi yerinde bekletiliyor.

28 Şubat için soğuk, acımasız ve gaddar günlerin geride kaldığından bahsediyorlar. Görünen yüzüyle evet, geride kaldı ve bin yıl sürmedi ama işte bu ‘ama’nın sonrası içimizi kavuran cinsten hikayeleri barındırıyor. Çoğunu ismen biliyorum. Tanışıklığımız olmadı. İçlerinden misal şimdi dışarıda olan  Tayyar Tercan’la telefonda sohbetimiz var. Adem Özköse’yle karşılıklı hasbihal edip tanışıklığımız var. Arada dünya debdebesinden fırsat bulursam telefonda hal hatır soruyorum.

 Yakup Köse’yi FETÖ’cü polisler aldığında destek yazıları yazmıştım.  Şehit Halil Kantarcı’yla da denk düşmemiştik. Sonrasında ağabeyi Murat’la bir sabah namazında ayak üstü sohbet ederek gönül dünyamıza bir şeyler katmıştık.

Sahi kimdi bu insanlar? Ciğerimizi dağlayan güzel insanları tanıyalım:

Cihat Özbolat: Ressam. 18 yaşında birahaneye taş atmak suçundan, isnat edilen suç da kanıtlanamadı ama 22 yıldır cezaevinde yatıyor.

Ethem Köylü ve İsmail Uysal 21 yıldır içeride. Hayatlarının en güzel yıllarını suçsuz yere hücrede geçirdiler. Tek suçları dergi dağıtmak. Verilen ceza: İdam. Sonrasında müebbet.

Ali Acar: 17 yıldır zindanda. Çok parlak bir iktisatçı. Olmayan örgüte üye olmak suçunu işlemiş.

Yavuz Arslan: Gazeteci. Çok önemli bir aydın aynı zamanda. Dergi yayın yönetmeni olduğu için  örgüt üyeliğinden ceza verildi. Hayatı mahpuslukta geçti.

Cemil Şahin, Emrah Arslan Turan Bartın… Ve ismini yazamadığım diğer kardeşlerim ve ağabeylerim kusura kalmasınlar..

28 Şubat Darbesi Mağduru 600 Müslüman 20 yıldır zindanlarda. Şimdi Adalet Bakanlığı'ndan harekete geçmesini bekliyoruz. Suçsuz yere sadece sistemin uydurduğu bahanelerle cezaevlerine konulan Müslümanlar için adaletin tecelli etmesini bekliyoruz.

serkan.ustuner@haber7.com

twitter: sustuner