Oysa genel başkanlığa farklı heyecanlarla başlamıştı…

Yerel seçimlerden sonra ‘normalleşme’ ya da ‘muhalefetin yumuşaması’ olarak adlandırılan, basit ifadeyle muhalefetin iktidarla diyalog sürecini başlatması olarak tanımlanabilecek bir sürece imza atmıştı.

Bize ‘taç giyen baş uslanır’ sözünü anımsatmıştı.

Türkiye için anormalleşme, gelişmiş demokrasiler için normalleşme diyebileceğimiz bu sürece Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da büyük destek vermişti…

CHP Genel Merkezi’ne dahi gitmiş ve Özgür Özel’i ziyaret etmişti.

Türkiye adına ümit verici bir gelişmeydi bana göre…

Nedeni ise ülke gündeminin kısır çekişmelerle, kaos ve dezenformasyon siyaseti ile meşgul edilmeden, yani verimliliğini düşürmeden önündeki sorunlara daha yoğun bir biçimde eğilmesinin de önünü açabilecek bir dönemin kapıları aralanıyordu.

Lakin 12 Haziran 2024 günü ne olduysa oldu ve Ekrem İmamoğlu’nun da bulunduğu kadrajda MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin açıklamalarına cevaben; “Suç ortağını bize doğru itmesin” diyerek ‘diyalog sürecini’ noktalamak zorunda kaldı.

Bu süreçle birlikte kendi liderliği adına ciddi bir irtifa kazanırken genel başkan olarak neden böyle bir ‘harakiri’ yaptı?

“İktidarla müzakere olmaz, mücadele olur” yaklaşımının seslendirilmeye başlandığı dönemde böyle bir kararı alırken, bugüne kadar bu anlayışın CHP’ye seçim kazandırmadığı da ortadayken neden böyle bir siyasi karar alınır?

Cevabı çok basit…

Ekrem İmamoğlu’nun şartlı bir biçimde genel başkan olmasına karar verdiği Özgür Özel, cumhurbaşkanı adaylığında İmamoğlu’na rakip olabilirdi.

Yükselen irtifa anında yere indirilmeliydi…

Öyle de oldu…

Özgür Özel, Ekrem İmamoğlu’nun çektiği resti gördü ve boyun eğmek zorunda kaldı.

Bu rest “kurultaya gider, seni de değiştiririm” idi…

O günden sonra CHP’de politika belirleyici merkez CHP’nin Ankara’daki genel merkezi değil, İstanbul’daki Saraçhane oldu…

Bugün de benzer bir durumla karşı karşıyayız…

Bakın çok açık ifade edeyim; Türkiyeyi germeye çalışan mekanizma CHP genel merkezi değil, Saraçhane’dir.

Kaos siyasetini kendisine stratejik yol haritası yapan Saraçhane’nin bugüne kadar imza attığı açıklamaların benzerlerini şimdi Özgür Özel gerçekleştiriyor.

Ya da zorunda kalıyor.

Özgür Özel kendi yaklaşımını ortaya koyduğunda bu Saraçhane’den ya da bu günlerde Silivri’den dönüyor ve 24 saat geçmeden yeni bir açıklama ile kendi kendini tevil etmek zorunda kalıyor.

Yani Özgür Özel, Özgür Özel’i yalanlıyor.

Siyaseten de irtifa kaybediyor.

Örneğin; Özgür Özel Sırrı Süreyya Önder’in cenaze programı sonrasında kendisine yapılan saldırı sonrası, Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan aldığı telefondan duyduğu memnuniyeti belirtti.

İlk anlarda olayı büyütmeyen bir yaklaşım ortaya koydu.

Sonra ne olduysa oldu ve Saraçhane medyası konuya el attı ve Özgür Özel’i yerden yere vurdu…

AKM çıkışındaki yürüyüşü ile ilgili ‘Düdü Mehmet’ dediler, ‘armut gibi yürüyor’ dediler.

Diyenler kimler?

Saraçhane ile ilişkisi yüksek dozda olan gazeteci veya YouTuberlar.

Sonra Özgür Özel, işareti aldığı üzere ‘kaos siyasetini’ devreye sokmak zorunda kaldı…

Grup konuşmasında CHP’ye mektuplar yazıldığını söyledi.

Hatta ‘kimden geldiğini ifade etmediği’ kişilere rest bile çekti.

İyi de bu mektupla ilgili hiçbir siyasi partiyi sorumlu tutmuyorsunuz, asla şu yapmıştır bu yapmıştır da demiyorsunuz orasını anladık lakin; “birileri” diyerek kastettiğiniz kim?

Yazarı olmayan bir mektubu bu kadar yüksek sesle okumanın ne gibi bir amacı olabilir?

Kaos siyasetine hizmet etmekten başka amacı olamaz.

Özgür Özel’i genel başkan olduktan sonra sürekli olarak yerden yere vuran Yılmaz Özdil’in Saraçhane medyasında program ve yazılara başlaması nasıl izah edilebilir?

Demokles’in kılıcının Özgür Özel’in başında sallanmasından başka bir amacı olamaz.

Özgür Özel’in Saraçhane rotasından çıktığı anlarda navigasyon cihazlarında hatırlattığı gibi ‘rotayı güncellemek’ için istihdam edilmiş olduğu aşikâr.

Kemal Kılıçdaroğlu’nu da 29 Mayıs sabah saatlerinden itibaren rotadan çıkaranların aynı kişiler ve medya organları olduğu bakıldığında net bir biçimde görülebilir.

Ekrem İmamoğlu, bana göre yolsuzluk dosyasındaki konulardan kendini normal hukuki süreçlerle kurtarmasının imkansıza yakın olduğunu bildiğinden Özgür Özel’i istediği gibi, istediği yere sürmeye devam ediyor.

Kaos oluşturmaya çalışıyor, sokakları hareketlendirmeye çalışıyor ve umudunu bu noktada diri tutmaya çalışıyor.

Bu süreçte Özgür Özel’in siyasi itibarı, kamuoyu nezdindeki algısının yerle bir olması da pek dikkate alınmıyor.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti dönüşünde uçakta sorularımızı yanıtlarken kendisine Özgür Özel’in asimetrik açıklamalarını ve bunun nedenini sormuştum.

Özgür Özel’e yapılan saldırı sonrası gündemde çok tartışılamadı lakin siyasi tecrübesini bir cümle ile konuşturdu…

“Sokma akıl ile sekiz adım gider.”

Özgür Özel’in durumunu çok net özetliyor.

Özgür Özel, İmamoğlu için kendini feda edecekse siyaseten gidebileceği mesafe belli…

Kendi yolunda gidecekse de yapması gereken belli…

Ferhat Murat / Haber7