Dünyada Nobel Barış ödülü alamadığı için üzülen tek insan Trump olabilir. Çünkü sabah akşam reklamı yapılan bu ödül, ucuz bir komediyi andırıyor.

Bay Nobel, ödülü dünya barışına hizmet edenleri takdir etmek için koymuş. Vasiyetinde ödülün verileceği kişinin profilini aynen şöyle tarif ediyor: “Milletler arasındaki kardeşlik, orduların dağıtılması veya azaltılması ve barış kongrelerinin toplanması ve geliştirilmesi için en çok veya en iyi çalışmayı yapan kişi”

Ödülün bunca yıllık tarihinde bu tanımla uzaktan yakından ilgisi olmayan çok insan var ama, sadece 2009’da ödül alan “işgaller kralı” Obama bile, amaç ile sonuç arasındaki yaman çelişkiyi gözler önüne sermeye yetiyor.

Aslında Nobel ödüllerinin, özellikle de barış ve edebiyat alanında verilenlerin, kapitalist Batı “uygarlığının” politik hedeflerine hizmet eden yumuşak-güç araçları olduğu herkesin malumu. Dünyaya kendi gözlüğünden bakan Batılı beyaz adam, kısa vadeli amaçlarına uygun profilleri seçiyor. Nobel, ödülü alan kişinin etkisini artırmakla kalmıyor, ona bir koruma kalkanı da sağlıyor. Nobel ile takviye edilen Batı yanlısı muhalifler, kendi ülkelerinde daha şiddetli baş ağrılarına sebep olabiliyor.

Norveç’teki ödül komitesi bu yıl da benzer şekilde hareket etti. Trump, “dünyanın en önemli barış anlaşması benim sayemde yapıldı” diyedursun; komite, ödülü Venezuelalı bir muhalif olan Maria Corina Machado’ya verdi.

Machado, Bolivarcı Venezuela hükümetinin en keskin muhaliflerinden biri. Bütün kariyeri boyunca ABD tarafından desteklenmiş bir sözde sivil toplum lideri. Seçilmiş hükümete üç kez darbe yapmaya kalkan Guiado artık iyice çaptan düşünce, Batılılar onun yerine Bayan Machado’yu parlatmayı tercih ettiler.

ABD, bir süredir, Venezuela hükümetini ‘gerekirse askeri müdahale yolu ile’ devireceğini söylüyor. Başkan Maduro’nun muhalifleri ise “ABD’nin böyle bir hamlesi için hazır beklediklerini” ilan ediyorlar. Yabancı bir gücün askeri müdahalesi ile yönetime gelme hayali kurana muhalif mi denir hain mi bilemiyorum…. Ama Venezuela’nın muhalefeti bu beklentisini açık açık ifade etmekten utanmıyor.

Hatta çiçeği burnunda Nobelli Bayan Machado, bu konuda çıtayı çok daha yukarı çekmiş, sadece ABD’den değil Israil’den de ülkesine müdahale etmesini talep etmiş biri!

Evet, yanlış okumadınız, Nobel Barış Ödülüne layık görülen Venezuelalı, 2018 yılında katil Netanyahu’ya bir mektup yazarak İsrail’in ülkesine demokrasi getirmesini istemiş.

Machado, eline her fırsat geçtiğinde İsrail’i yıkayıp yağlamayı da ihmal etmemiş. "Venezuela'nın mücadelesi, İsrail'in mücadelesidir" sözü de ona ait. 

Machado’nun “korkunç bir diktatör ve yok edilmesi gereken biri” olarak gördüğü Venezuela Devlet Başkanı Maduro ise şu sözleri ile biliniyor: "İsrail'in Gazze'deki katliamları, Hitler'den bu yana en korkunç soykırımdır"

Yani, Gazze soykırımı karşısındaki şu çelişkiyi görünce insanın “Nobel’i doğrudan Netanyahu’ya verseydiniz ya” diyesi geliyor.

Geçmişteki sözler bir yana, bugün ödülü verenlerin Machado’dan çok daha büyük beklentileri var: Dünyanın en zengin petrol rezervlerine sahip olan vatanına ABD’nin çökmesini kolaylaştırmak. Arzu edilen senaryo gerçek olursa Machado’yu elinde terlik ile Hugo Chavez heykelini döverken görebiliriz.

Maduro yönetimi “emperyalizme karşı sonuna kadar mücadele etmeye hazırız” diyor. Ancak öteki taraf da boş durmuyor. Machado, “ödülümü Trump’a ithaf ediyorum, en çok o hak ediyor” diyerek ilerideki darbe girişimleri için ABD desteği garantiledi bile.

Bu ithaf karşısında Trump’ın deyim yerinde ise yağları eridi; teşekkür etti ve her zamanki nobranlığı ile “evet doğru söylüyor, asıl ben hak ediyorum” dedi!

ABD’de hem Trump tarafı hem de küreselci Demokratlar Machado’nun ödül almasından memnun. Memnun olmayanlar ise Müslümanlar.

Amerika'nın en büyük Müslüman örgütü CAIR, seçiminden dolayı Nobel Komitesini şiddetle kınadı. Nobel Barış Ödülü’nün Machado'ya verilmesini “vicdansız bir karar” olarak niteledi

CAIR, açıklamasında “Machado, İsrail'in ırkçı Likud Partisi'nin ve Avrupa faşizminin açık sözlü bir destekçisi ve Müslüman karşıtı bir bağnazdır. İsmi barış ile anılmayı hak etmiyor.”  dedi

BARIŞ YETERLİ Mİ?

Nobel Barış Ödülünün anatomisi kabaca böyle. Şaşırmadığınıza eminim, ben de şaşırmıyorum. Beni şaşırtan, hala bizde bu ödülleri övenler, matah bir şeymiş gibi “Cumhurbaşkanı Erdoğan’a verilmelidir” diyenler.

Emperyalizmin açık bir aparatı haline gelmiş bu ödülün Erdoğan gibi bir isme verilmesi tek kelime imkansız. Ama diyelim ki vermeye kalktılar, bu ödül sadece Batılı beyaz adam için değer ifade eden bir şey. Çünkü onun değerleri ile, onun zaviyesi ile şekillenmiş bir kurum.

Bir kere “barış” kavramı, Batılılar tarafından ziyadesi ile kirletilmiş bir sözcük. Savaşları çıkartıp kan ve gözyaşı üzerinden servetler kazanan Batılılar, yeterince semirdikten sonra o savaşlara “taktik sebeplerle” biraz ara vermeyi “lütuf” sayıyor. Baştan aşağı yalan… Gerçek ve kalıcı bir barışın ancak adalet ile mümkün olduğunu görmezden gelecek kadar çirkin bir yalan.

Alın işte size Filistin konusu….

Soykırımcı İsrail ordusu ateş etmeyi kesince “barış” mı gelmiş oluyor? Filistin’de selamet için çok daha fazlası gerekmiyor mu?

Ya da daha açık diyelim…  Biz Filistin için neyi hedefliyoruz? Arzu ettiğimiz şey silahların susması kadar basit bir şey mi yoksa daha fazlası mı?

Seksen yıllık katliamın, sürgünün, zulmün karşılığı barış mıdır yoksa adalet mi?

Gaffar Yakınca / Haber7