“Ekrem İmamoğlu, 2000’li yılların Cem Uzan’ını taklit ediyor” desek, hiç yanlış olmaz. 

Cem Uzan, bankacılıktan başlayıp medyaya, çimento fabrikasına kadar onlarca sektörde faaliyet gösteriyordu. Ailecek yapılan işte, yanlış yoldan elde edilen para o kadar çoktu ki, bugün olmazsa yarın hesap sorulacağı aşikârdı. 

Cem Uzan 2002 seçimlerinden hemen önce, ustaca bir taktikle siyasete atıldı. 

Genç Parti’yi kurdu, milyonlarca lira harcayarak seçimde % 7.5 oy aldı. Az kalmıştı; barajı geçseydi, milletvekili olacaktı ve ondan sonra kendisine operasyon yapılması hayli zorlaşacaktı.

Cem Uzan’ın siyasete atılma taktiğinin bir başka şeklini, Beylikdüzü ve İBB’deki rüşvet çarkına boğulmuş hayatına dokunulmazlık zırhı yüklemek isteyen Ekrem İmamoğlu da tekrarladı. 

“Kızıl saçlı savcı”dan, “Operasyon yolda” bilgisi sızdırılınca “Ben var, Cumhurbaşkanı adayı olmak” dedi. 

Ama operasyonu engelleyemedi. 

Cem Uzan’ın hakkındaki operasyonu engelleyememesi gibi.

Birbirlerine o kadar çok benziyorlar ki, duruşmalardaki savunmaları bile birbirinin kopyası. 

2006 yılındaki Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesi’ndeki yargılamada, Vergi Usul Kanunu’na muhalefet ederek, dolandırıcılık suçundan yargılanırken, “Siyasi linç girişimiyle karşı karşıya olduğu”nu söylüyor Cem Uzan. 

Utanmıyor; “en iyi savunma saldırıdır” metodu ile bugün Ekrem İmamoğlu’nun da hakimlere, savcılara saldırmasındaki gibi, “Maliye Bakanı Kemal Unakıtan’ın talimatı ile bana soruşturma açıldı. Bakanın kızının, benim Telsim şirketimde gözü var. Tanık olarak dinlensin” diyor.

Bugün değişik medya kuruluşlarında hâlâ boy gösteren, Saygı Öztürk’ten Yılmaz Özdil’e, Uğur Dündar’a, Fatih Çekirge’ye kadar birçok kişiyi yüksek paralar ödeyerek, yanına çekmiş olan Cem Uzan, çaldığı paralardan bir miktarını da etrafındakilere dağıtıyor. 

Onlar da gazetedeki köşelerinde, televizyondaki programlarda, patronları Cem Uzan’ın siyasetçi olduğu için şirketlerine el konulduğu savunmasını yapıyorlar..

Bu savunma, size yabancı gelmedi, değil mi?

Şimdi de benzeri bir savunma tekrarlanmıyor mu? 

Ekrem İmamoğlu’nun rüşvet paraları ile oluşturduğu “sistem”den dağıttığı paralarla, onlarca gazeteci kılıklı adam, gözümüzün önündeki yolsuzlukları, “Ekrem İmamoğlu Cumhurbaşkanı adayı olduğu için kendisine iftira atılıyor” diyerek savunmuyorlar mı?

380 puan aldığı halde 480 puanlık İşletme (İngilizce) fakültesine kayıt olan Ekrem İmamoğlu da, suçüstü olduğu her işlem için, somut savunma yerine, “Cumhurbaşkanı adayı olduğum için iftira atıyorlar” savunması ile durumu kurtarmaya çalışmıyor mu?

Cem Uzan’ın yargılamaları, tıpkı Ekrem İmamoğlu’nun Beylikdüzü’ndeki yolsuzlukları gibi yıllarca sürmüştü. 

Bu da 2009 yılındaki Cem Uzan hakkında açılmış “özel banka parasını zimmete geçirme” ve “gerçeğe aykırı banka bilançosu hazırlayıp, muhasebeleştirmek” suçunun yargılamasında yaptığı savunma:

 “Benim hakkımda 2 takipsizlik kararı var. Bu iddianame yersizdir.”

Cem Uzan, “Ben o suçu işlemedim. Ben bankada gerçekdışı bilanço hazırlamadım. İddiaya cevap veriyorum” demiyor. 

Tıpkı “Ben 380 puanla, 480 puanlık fakülteye kayıt yaptırmadım. Ben geldiğim fakültenin ismini yanlış beyan etmedim” demeyen/diyemeyen Ekrem İmamoğlu gibi..

Her şeyleri aynı..

Her taktikleri benzer..

Şu benzerliğe hepten şaşıracaksınız: 

Cem Uzan ile birlikte yargılanan annesi Melahat Uzan’a soruluyor: “Şu şu işlemlerde imzanız görünüyor. Ne diyorsunuz?” 

Anne Melahat hanım cevap veriyor. 

Tıpkı Ekrem İmamoğlu’nun, İmamoğlu A.Ş.’nin iki villayı beş kuruş ödemeden almasından haberi olmadığını söyleyip, topu babasına atmasında, babasının da “Ben bilmiyorum. Şirket müdürü bilir” demesindeki gibi. 

Melahat Uzan da, “İşlemlerden benim haberim yok. Kim tarafından yapıldığını bilmiyorum. İşlerimi, benim adıma, eşim Kemal Uzan takip ederdi” diyor.

Kemal Uzan nerede? 

Emrah Bağdatlı gibi yurtdışında… Ekrem’in adamı Av. İbrahim Bülbüllü’nün olduğu gibi yurtdışında. 

Aynı duruşmada, Cem Uzan’ın kız kardeşi Ayşegül Akay Uzan’a soruluyor: “Banka işlemlerindeki şu işlemler hakkında ne diyorsunuz?” 

Cevap veriyor Ayşegül hanım: “İmar Bankası A.Ş.’ye giderek, hiçbir işe katılmadım. Benim işlerimi babam yapardı. Yapılan işlemlerden haberim yok.”

Ve en nihayetinde... Eş, kız kardeş değil ama...

 Cem Uzan mahkum oldu. 

“Domates satsam dahi aldığım parayı evime götüremeyeceğim. Aylık bin lira alma hakkım yok. Benim evladım bankaya el konduğunda 17 yaşındaydı. Bugün çalışma hakkı yok. En küçük çocuğum bankaya el konduktan bir buçuk ay sonra doğdu. 6 aylıkken mahkemeye götürdüm” ajitasyonu yapan Cem Uzan, bugün o sözleri sarf etmesinin üzerinden 12 yıl geçtikten sonra dahi Fransa’da krallar gibi yaşıyor. 

Ne diyordu: “Domates satsam, onun parasını bile evime götüremem.”

Şimdi görüyoruz o ajitasyonun arkasındaki hırsızlıkların nasıl kamufle edildiğini. 

Şunu bile söylemişti o tarihte: “TMSF yöneticileri altı sene boyunca, ‘Otur oturduğun yerde sesini çıkarma. Yoksa çocuğunun yatağını da alır, evden atarız seni’ dediler.” 

Nasıl? Güzel ajitasyon değil mi?

Bir anket yapalım isterseniz, ajitasyonda, Ekrem mi daha usta, Cem mi?

Şununla bitirelim... Galatasaray’ın Monaco’da yapacağı UEFA Ligi maçı öncesinde bir gala verilmiş. 

Galada kim var dersiniz? Elinde içkisiyle, kesinleşmiş mahkumiyet kararından kaçıp, Fransa’da yaşayan Cem Uzan. 

Haydi bakalım, buradan yakın. 

Ve daha acıklısı... Sosyal medyada “milletin 20 milyar dolarını çaldığı için” değil de “Cumhurbaşkanına hakaret ettiği için Fransa’dan sığınma isteyen Cem Uzan” tanımlamasıyla, galaya katılış masumlaştırılıyor. 

Tıpkı, Ekrem’in yolsuzluk suçlarının masumlaştırılmasındaki gibi.

Bir haftada, Galatasaray isminin geçtiği bu ikinci vaka... Cezaevinde olan tehdit suçundan tutuklu Fatih Altaylı ve yolsuzluktan tutuklu Remzi Sanver’in fotoğrafları, devletin okulunun duvarına hafta sonu pilav gününde asılmıştı. O, Galatasaray Lisesi’ydi. 

Bu da Galatasaray Kulübü... Galada, milletin parasını çalan bir hortumcu, boy gösteriyor.

Bu işlerin hepsinin arkasında ne var? 

Haram yoldan elde edilen bol para… 

Cem Uzan’da da aynısı. Ekrem İmamoğlu’nda da aynısı...

Yeni Akit