Tuhaf işler oluyor.

Adı bizde saklı olan CHP Parti Meclisi üyesi diyor ki, “Meclis’te yemin etmeme kararı bize dikte ettirildi”.

Bir başka Parti Meclis’i üyesi diyor ki, “Kılıçdaroğlu’na bu kararı parlamentodaki vekillerimize de danışmamızı söyledik ama reddetti”.

Bir diğeri diyor ki, “Kılıçdaroğlu, ‘ben böylesini uygun görüyorum’ deyince konu kapandı”.

Kılıçdaroğlu, CHP’nin geleneğinde olmayan bir boykotu, Meclis’teki grubuna danışmadan ve itirazları da dinlemeden gerçekleştiriyor.

Koskoca partiyi böylesine büyük bir siyasi angajmana niye sokuyor?

Haberal’ı serbest bıraktırabilmek için.

BDP de, Hatip Dicle’nin milletvekili olabilmesi için siyasi bir boykot uyguluyor ama bu partiyle, daha genel olarak Kürt hareketiyle Dicle arasında büyük bir kader birliği var, uzun zamandan beri Kürtlerin hakları için mücadele ediyorlar, Dicle bu uğurda yıllarca hapis yatıyor, hareketin sembol isimlerinden biri haline geliyor.

BDP-Dicle ilişkisi kolay anlaşılabilir bir ilişki.

Peki, CHP ile Haberal arasındaki kader birliği nereden kaynaklanıyor?

Ergenekon davasının en önemli sanıklarından biriyle CHP arasında nasıl bir bağ var?

Görünür hiçbir bağ yok.

Haberal, CHP geleneğinden gelen biri değil.

Tam aksine.

Sağ kesime ait, 28 Şubat’çı Demirel’e çok yakın bir isim.

CHP, neden kendi siyasi geleceğini Haberal’ın geleceğine bağlıyor?

Çünkü Kılıçdaroğlu böyle istiyor.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

(Ahmet Altan - Taraf)