- Tamam... Fransa’da Meclis’ten geçen yasa tam anlamıyla rezalet.
-  Tamam... Sarkozy tam bir kifayetsiz muhteris.
-  Tamam... Avrupa’nın göbeğinde düşünce özgürlüğü katlediliyor.
-  Tamam... “Soykırım değildir” demek suç olmamalı...
Zerre kadar itirazım yok.
Hepsine sonuna kadar tamam...
Ama Fransızlara atıp tutarak nereye kadar rahatlayabiliriz ki?
Biz hiç mi kendimizi gözden geçirmeyeceğiz?
* * *
-  Mesela Fransızlara düşünce özgürlüğü dersi verirken “düşünce özgürlüğü konusunda biz ne kadar duyarlıyız” diye hiç mi düşünmeyeceğiz?
-  Mesela Ermeni meselesi konusunda “Ne Ermeni’si, ne meselesi?” noktasından “bir katliam yaşandı ama bu bir soykırım değil” noktasına nasıl geldiğimizi hiç mi sorgulamayacağız?
-  Mesela bizde “soykırım vardır” diyenler hakkında “Türklüğe hakaretten dava açılması”nı hiç mi mesele etmeyeceğiz?
-  Mesela “dünya parlamentoları nasıl oluyor da kolayca soykırıma ikna ediliyor” diye hiç mi sormayacağız?
-  Mesela diaspora Ermenileri ile bu zamana kadar doğru dürüst bir ilişki kurulamamasının eksikliğini hiç mi dile getirmeyeceğiz?
-  Mesela 1910’larda nüfusun yüzde 22’sini oluşturan Ermenilerin bugün nüfusun sadece binde birini oluşturmasıyla ilgili bir izah geliştirmeye hiç mi gerek duymayacağız?

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

Ahmet Hakan Coşkun / Hürriyet