Gazze’de 20 aydan fazla süredir soykırım savaşı sürdürmesine, taraflar arasında silah ve asker gücü yönünden çok  büyük fark olmasına rağmen direnişe yönelik hedeflerinin hiçbirini gerçekleştiremeyen işgalci siyonistlerin İran’a karşı başlattıkları savaşın birinci haftasında çok ciddi sarsıntılar yaşamaları ve acze düşmeleri 6 Gün Savaşı olarak da isimlendirilen 1967 Haziran Savaşı’nda elde ettikleri zaferin tamamen karşılarındaki Arap ülkelerinin başında bulunan yönetimlerin ihanetlerinden kaynaklandığını ve o olayın tam bir tiyatro olduğunu bir kez daha ispat etmiştir. 

Biz bunu yıllardan beri anlatmaya ve şu gerçeği özellikle vurgulamaya çalışıyoruz: Siyonist işgalin 77 yıldır İslam coğrafyasının kalbinde varlığını sürdürmesi ve sürekli korku fırtınaları estirmesi onun ya da arkasında duran Batı emperyalizminin gücünden değil İslâm âleminin zaafından kaynaklanıyor. Ama bunun da gerçek sebebi İslâm âleminin acziyeti değil, Müslüman halkların başına musallat olan uzaktan kumandalı yönetimlerin ihanetidir. 

Bu ihaneti bugün, Gazze Şeridi’nde açlığa ve sefalete mahkum edilen iki buçuk milyona yakın insana yardım ulaştırılması için kapıları zorlamak amacıyla dünyanın değişik ülkelerinden gelen gönüllülere karşı Mısır’daki Sisi cuntasının sergilediği tavırda da gayet açık bir şekilde görüyoruz. 

Kendisini her bakımdan destekleyen ABD’nin kurduğu Demir Kubbe başta olmak üzere hava savunma sistemine ve bu arada ABD’nin desteğine fazlasıyla güvenerek İran’a saldırı başlatan siyonist işgal rejiminin savaşın daha birinci haftasında ciddi sarsıntı geçirmesi karşısında akıllara gelen üç önemli soru var: Birincisi: Bu savaş da Ukrayna’daki savaş gibi uzayıp gidecek mi? İkincisi: Savaşın uzaması durumunda ABD doğrudan müdahil olacak mı ve olursa İran karşı koyabilecek mi? Üçüncüsü: Savaşın uzaması ve ABD’nin de doğrudan müdahale etmesi durumunda siyonistlerin lehine dönecek mi?

Savaşın uzaması İran’dan ziyade siyonist işgal rejiminin tutumuyla ilgilidir. Çünkü tahmin ediyoruz, Lübnan’da yaşanan tecrübeden de görüldüğü kadarıyla işgal rejiminin ve onun arkasında duran ABD’nin şartlarının kabul edilmesi suretiyle sağlanacak bir ateşkes İran’ı güvenceye kavuşturmayacak ve büyük ölçüde saldırgan siyonist işgal rejimiyle destekçilerine teslim olmak anlamına gelecektir. Böyle bir teslimiyet ise siyonistlerin ve destekçilerinin İran’ın geleceğiyle ilgili kirli planlarının önünü açar. Umut ediyoruz İran bunun farkında olacak ve işgalci katillere teslim olmayı değil kararlılıkla karşı durmayı tercih edecektir. 

ABD şu an zaten fiili olarak savaşın içindedir ve daha önce bir yazımızda dile getirdiğimiz üzere bu savaşı asıl isteyen ve planlayan ABD’dir. Netanyahu’nun ABD ile İran arasında nükleer teknoloji konusunda anlaşma sağlanmasını önlemek amacıyla bu savaşı başlattığı iddialarını ben isabetli bulmuyorum. Çünkü ABD aslında nükleer silahla ilgili iddialarını İran’ı sıkıştırmak amacıyla bir gerekçe olarak kullanıyordu ve anlaşma konusunda da her zaman zorluk çıkaran taraf ABD oldu. Ayrıca Netanyahu’nun ABD’nin onayı ve kesin destek vaadi olmadan böyle bir savaşa teşebbüs etmesi mümkün değildi. Bu yüzden savaşın uzaması ve işgalci siyonistlerin zorlanmaları durumunda ABD’nin doğrudan müdahil olması ihtimali var. Ama bunun sonuçlarının neler olabileceği konusunda ayrıca ve biraz daha ayrıntılı tahlil yapılmasına ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Şimdilik sadece böyle bir müdahale halinde ABD’nin ve işgal rejiminin savaşın gidişatını ve sonucunu belirleyeceği yönündeki tahminlerin tutmamasının da muhtemel hatta kuvvetle muhtemel olduğunu belirtmekle yetinelim. 

Savaşın uzaması ise siyonist işgalcilerin daha çok aleyhine sonuçlara sebep olabilir. Çünkü bu savaşta işgalci siyonistler İran’ın saldırılarından bütün kesimleriyle ve unsurlarıyla doğrudan etkilenmektedir. İşgalci siyonistin İran’daki sivil hedefleri vurması kendisinin de sivil unsurlarının hedef haline gelmesine gerekçe oluşturmaktadır.

Ahmet Varol / Yeni Akit Gazetesi