Meselâ, imam-hatip ve İlâhiyat çıkışlı, Diyanet görevlisi, cemaatler mensubu insanlar içinde herhangi bir suça iştirak nispeti % 1'lerde bile değildir. Böyle iken, ne zaman bu kesimlere mensup bir insan suç işlese veya bir hataları ortaya çıksa, malûm medya vazifesi gereği, bir de bazı inançlı yazarlar ağır salvo atışları yapıyorlar.

Meselâ terör konusunda, konunun güvenilir uzmanları "El-Kaide, birtakım ABD operasyonlarının kod adıdır." demesine, Türkiye'de "Hizbullah" neyse beynelmilel sahada El-Kaide öyle olmasına rağmen, haydi bunların yaptıklarını Müslümanlara ait terör eylemi olarak varsaysak bile, İngiliz araştırmacı-yazar Karen Armstrong, çok ilginç bir noktaya dikkat çeker: "Amerikan Dışişleri Bakanlığı'nca Patterns of Global Terrorism (Küresel Terörizm Modelleri) adıyla en son yayınlanan bir rapora göre, ABD aleyhindeki terör eylemlerinin % 62'si Güney Amerika'da, % 21'i Avrupa'da, sadece % 6'sı ise Ortadoğu'da meydana gelmiş. Bu rakamlar, teröristlerin büyük çoğunluğunun İslâm'la ve Müslümanlarla münasebeti bulunmadığını açıkça göstermektedir. Buna rağmen, Almanya'daki Kızıl Ordu'ya, İspanya'daki Bask ayrılıkçılarına, Sri Lanka'daki Tamil Aslanları'na, Peru'daki Parlayan Yol'a ve Kolombiya'daki Ulusal Kurtuluş Ordusu'na, Müslüman menşeli terörist gruplara yaklaşıldığı ölçüde bir dehşet duygusuyla yaklaşılmıyor." Çünkü maksat, İslâm'ı ve Müslümanları terörle özdeşleştirmek ve günah keçisi haline getirmek.

Geçenlerde Konya'da sebebinin yurt sahipleriyle çok da münasebeti bulunmadığı ortaya çıkan bir "yurt faciası" yaşandı. Diyanet hemen, "Bu kursla ilgimiz yok!" savunmasına girdi. Kültür ve Turizm Bakanı Sayın Günay, içinde "Bunlar, Ortaçağ artığıdır." sözleri de bulunan, klişe ve gerçeği yansıtmayan ağır açıklamalarda bulundu. Bazı yazarlar da, daha önce benzer bazı hadiselerde yaptıkları gibi, meselenin aslının ortaya çıkmasını beklemeden itham edici yazılar yazdılar.

Önce şu hususun hemen altını çizelim ki, Müslüman da insandır. Peygamber Efendimiz (sas), "Bütün insanlar, tabiatları gereği çok hata yaparlar. Hata yapanların hayırlıları, çok tövbe edenlerdir." buyurur. Bediüzzaman Hazretleri, Müslümanların son birkaç asırda dünyevî açıdan Batı'nın gerisine düşmesini izah ederken, çok önemli tesbitlerde bulunur: "Bir inkârcının her sıfatı her zaman inkârından kaynaklanması gerekmez. İnkârcıda Müslüman sıfatları bulunabilir. Bunun gibi, bir Müslüman'ın her sıfatı İslâm'dan kaynaklanması gerekse ve beklense de, pratikte her zaman böyle olmaz. Müslüman'da inkârcı sıfatları bulunabilir. Dolayısıyla, Batı'nın son birkaç asırlık maddî-ilmî üstünlüğü, sıfatların üstünlüğüdür." Eğer her Müslüman her bakımdan Müslüman olacak, hiç suç ve günah işlemeyecek olsa idi, tövbe ve istiğfar İslâm nazarında üzerinde en çok durulan hususlardan olmazdı; Kur'an-ı Kerim'de pek çok suçla ilgili cezalar konmaz, İslâm Ceza Hukuku (hadler ve tazirler) diye bir hukuk dalı ortaya çıkmazdı.

Ortaöğretimde şapka giymenin mecburî olduğu yıllarda imam-hatip okullarında öğretmenler öğrencilere şu tavsiyede bulunurlardı: "Diğer okulların şapkalarının şeridi sarı; sizin şapkalarınızın şeridi ise beyaz. Sarı leke götürür ama beyaz götürmez." Evet, Müslümanlar, özellikle İslâm'ı temsil mevkiinde (ve) önde görünenler, bilhassa İslâm'ın düşman kutba konduğu günümüzde onu temsil noktasında çok daha dikkatli olmalı, her işlerini sağlam yapmalıdırlar. Maruz kaldıkları musibetlerin, kazaların asıl sebebinin birtakım günahları, hataları olabileceğini düşünmeli ve her zaman tövbe etmesini bilmelidirler. Ama Müslüman'ın da insan olduğu gerçeğinin yanı sıra bir gerçek daha var: Bir asırdır Müslümanların hür zeminde kendilerini kendileri olarak ve İslâm'a göre ifade etmelerine ne zaman tam izin verildi ki? Müslümanlar, başta "İslâm ülkeleri" denilen öz diyarları olmak üzere bütün dünyada çağın mazlumları ve mağdurlarıdır. Onları suçlamadan ve başka her şeyden önce bu gerçek lütfen nazara alınsın.

ALİ ÜNAL - ZAMAN

ali.unal@zaman.com.tr