Kapatmadan yana tavır sergileyenlere özellikle vicdanları ile muhasebesini yapmaları için birkaç notum olacak.

Türkiye Cumhuriyeti kurulduğu zamandan bu yana ülkenin enerjisinin yoğun bir şekilde harcandığı önemli konulardan birisidir “Kürt Sorunu”.

Çözüm bulabildik mi peki?

Hayır…

Kürtler’in ülkemizin bir realitesi olduğunu ne biz kabullendik ne Onlar bu ülkenin bir parçası gibi hareket etti.

Sorun yumağının içerisinden karşılıklı suçlamalar ile ancak “kaçış” yollarını bulduk.

Güneydoğu gün geldi “kaynayan kazan”, gün geldi “patlayan volkan” oldu yüreğimizde.

Sorunun çözümünü ararken bile şiddeti aracı yaptık iki toplumun arasına.

Dün AK Parti’nin kapatma davasında “kapatılmamadan” yana çığırtkanlık yapan medya, bugün DTP kapatılırken sessiz kalıyor.

Demokrasinin herkes için olduğunu çok çabuk unutuyoruz.

AK Parti kapatılmamalıdır diyenler, DTP’nin kapatma davasına neden seyirci kalıyor?

Türkiye “kapatma kamburunu” bir an önce üzerinden atmak zorunda olduğunu hala anlayabilmiş değil.

Geçmişten bu güne kapatılan partilere baktığımızda yerine onların devamı olan partiler kurulmadı mı sanıyorsunuz?

Parti kapatma siyasetçiye “gözdağı” vermekten öteye geçemediği gibi siyasetçilerin sistemle daha fazla kavga etmesine de neden oluyor artık.

DTP kapatılmamalıdır çünkü…

Kürt Sorununun çözümü partinin kapanması ile son bulacak kadar basite indirgenmemeli.

Kürt toplumu kendisini mecliste temsil edecek bir otoritenin olmasından memnun kalırsa zaten bu partilerin devamını getirecek, memnuniyetsizlik hakim olursa da DTP kendi sonunu hazırlamış olmayacak mı?

Ülkede yaşayan  PKK sempatizanı Kürtlerin örgüt ile bağlarının koparılması için DTP legal zeminler içerisinde siyaset yapmaya zorlanmalı ve çözüm arayışına girmesi kapatmadan daha önemli sonuçlar doğurmaz mı?

Parti kapatma ancak yeni bir oluşum için zemin oluşturuyor.

Nitekim AK Parti kapatma davasında kaybedilen zaman ve enerji ne kadar önemli olduğunu yakından gördük.

DTP’nin kapanmaması için ülkenin siyasi otoriteleri bu partiye destek olmalı ve en azından kapatılmaması yönünde görüş beyan etmeli.

Aslında DTP’nin kapatılmaması için yapılacak olan siyasi çabalar çözüm zemininin oluşturulmasına da katkı sağlayacak gözüküyor.

DTP kapatılırken seyirce kalanlar “parti kapatma” için şimdiden çözüm üretmezlerse başlarına gelecek olanlara da itiraz etme haklarının kalmadığında neler düşünecekler acaba?

“Kronik” sorun olarak karşımızda duran Kürt Meselesi DTP’nin kapatma davası ile yeniden gündemdeki yerini alacak bundan emin olun.

Sorunu gündemin yoğunluğunda medyanın görmüyor olması çözüm bulunmuş anlamına da gelmemeli.

PKK ile Kürt Sorunu arasında bir bağ aramak yerine “terör örgütü” dışında çözüm üretmek için DTP’nin kapatılmasına karşı bir tepki verme zamanı geldi de geçiyor bile.

DTP kapatılınca geçmişte olduğu gibi HEP, DEHAP, HADEP DEP olmasını mı yasaklayacaksınız?

DTP’yi kapatılınca yerine yeni bir parti kurulmasını mı engelleyeceksiniz?

DTP kapatılınca Kürt Sorunu bitti diye sokaklara çıkıp ortak “halay” mı çekeceksiniz?

DTP’nin meclise girdiği günden bu yana çözüm için çaba sarf etmesi gerektiğini savundum. Meclisteki politikalarını benimsememiş olsam bile demokratik mücadelelerine engel olma hakkını kim kendinde bulabilir ki?

“DTP elindeki kanı nasıl temizleyecek” başlıklı makalemde “kangrenin” temel suçlusu olarak bu partiyi göstermiş olduğum inançla partinin kapatılmasına da karşı çıktım.

Parti kapatma bu ülkede tarih olmadan, türban meselesi çözülmeden demokrasinin temelini atamayız.

Kürt sorununa çözüm için bir kez DTP’den yana tavır alıp kapatmaya karşı çıkalım… Bu kapatma sorunun bitmesine değil büyümesine katkı sağlar.

Kan kaybetmiş PKK’nın yeniden desteğini artırmasına yarar bu kapatma.

Unutmayalım ki, partilerin kapatılması ile düşüncelere “pranga”  vurulmadı bugüne kadar.

Okuyucularımın Ramazan Bayramı’nı tebrik ediyorum. Gönlünüzce bir bayram yaşamanız dileğiyle…

Ayhan Kıskaç

ayhan.kiskac@hotmail.com