Gözü dönmüş inşaat sektörünün kaçak yapılara teslim ettiği İstanbul’un geri dönülmez sabahında teslim olduğu afet.

Unutmuştuk…

Üstünden çok uzun yıl geçmişti belki de. Görmeyeli aramızda husumet olmuştu değil mi? İntikamını 32 canla alıverdi.

Manzarayı görüp şok olmayan kaç kişi vardı?

2010 yılının Avrupa Kültür Başkenti nasılda teslim oluyordu azgın sulara.

Sular seller can alıyordu, mallar derenin içinde akışa kaptırmıştı kendini.

Ortaya ne çıktı?

Bildik manzaralar!

Yağma… Başkasının malını alırken bile kendini rahat hisseden insan profilinin ardından arkaya kalansa daha büyük bir afet.

Azgın sular yok ederken ortalığı minibüsün içinde can verenler kadınlar için ne demeli peki?

Onlar için aslında denilecek en basit sözü ise çalıştıkları şirketleri söyleyiverdi bir açıklamada.

Ölen elemanlarının çamura girmemek için araçtan inmediklerini iddia ettiler. Ne yaman çelişki? Gidenler gitti bari kendimizi kurtaralım diyen zihniyet. Onları kapalı kasada taşıyan ve orada öldürenlerin hiç suçu yok. Suya girersek ayağımız kirlenir diyen ölenler suçlu değil mi?

Hukuk cezasını verse ne olur? Vicdanlarımızda kendimizi suçlu bulmadığımız sürece.

Ölümden bile rant elde eden bizim gibi kaç millet var dersiniz? Yüce Türk Milleti artık kaybettiği değerlerini, birliğini bile düşünmez oldu.

İstanbul Valisi çıkıp önce ‘Yağma’yı soranları azarladı bir gün sonra aslında tam olarak yağma diyemeyiz dedi.

Bunun adı da bürokratik çelişki.

Tamam sözlük anlamı yağma demesin buna, bürokraside ve hukukta farklı kullanın adını ama ortadaki manzarayı soran gazeteciye azar niye?

Ne diyelim? Müsaade edin yüce makamlarınızdan verilecek olan isimleri kullanalım azar işitmemek adına.

Gazetecilik refleksini hiç gösteremiyor medyadaki arkadaşlar. ‘Zor sorular’ ardından ‘azar’ geldiği için olsa gerek bu meslek ciddi riskler taşır oldu artık.

Soru sorma tekniğinden ziyade ‘azardan uzak kalma’ metodunu geliştirme peşindeler.

Hükümet afetten dem vururken muhalefet siyasi ranttan nemalanmaya çalışıyor.

Dere yatağını istila edenlere imar izni verenlerin hiç günahı yok sanki. Kim verdi izinleri tartışması içerisindeyiz. Siyasetin kısır döngüsü afette bile ortak söyleme dönüşmedi, dönüşemedi.

Tüm bu olanlardan sonra bu ülkede suçlu ararsak ‘ölenler’in dışında başka arayışa gerek kalmaz değil mi?

Neden öldünüz… Ölmeseydiniz bu tartışmalar olmayacaktı.

Başka suçlu da aramıyorum ben.

Hükümet ‘afet’ dedi kurtuldu. Ana muhalefet burayı niye yaptırdınız diye birilerini suçladı. MHP sessiz.

Suçlu arıyoruz ya aslında çok ötelerde değil onlar. Yanı başımızda… Hemen başınızı kaldırıp bakın çok yakındalar.

Camilerden tek tek kaldırdık cenazelerini. Onların hepsi suçlu. Onlar ölmeseydi bunlar olmayacaktı.

Açılım arıyorduk ya öyle bir açılım bıraktılar ki bize sormayın yüreğimizi yakacak kadar derinde olan bir ‘dere açılımı’ kaldı geride.

Biz hala bu ülkeye çağ atlatacak demokratik açılımlar peşindeyiz önce derelerin lağımlarına gömdüğümüz asaletimizi geri getirelim sonrası nasıl olsa gelecek.

Onlar giderken 32 can birlik olup kurtarın bu şehri mesajını verdi bize peki biz ne yapacağız?

Ayhan Kıskaç-haber7
ayhan.kiskac@hotmail.com