ABD'de başkan değişti, İstanbul'da diplomasi masaları kuruldu, esir takasları yapıldı. Ancak Kremlin, Ukrayna'ya yönelik saldırılardan vazgeçmiyor. Bunun birçok sebebi mevcut. Öncelikle, Trump'ın seçilmesi, NATO'nun birlikte hareket etme refleksini azalttı. Avrupa'yı kendini savunma mecburiyetinde bıraktı. 

Bu durumu iyi değerlendiren Rusya, stratejisini ateşkesi ağırdan almaya çevirdi. Çünkü üzerlerinde ciddi anlamda bir askeri baskı bulunmuyor. Her ne kadar Ukrayna'nın savaş kabiliyeti artmış olup Rusya içinde saldırılar düzenlense de, Moskova'da uçuşlar iptal olsa da yeterli caydırıcılık sağlanmış değil. Ayrıca Ukrayna'ya yönelik askeri desteğin aynı hızda devam etmesi zor görünüyor.

Öte yandan Kiev'de savaşın başından bu yana belki ilk kez Zelenskiy karşıtı protestolar başladı. Yolsuzluk soruşturmalarından memnun olmayan halk, yönetimi istifaya davet etti. Savaş şartlarından ötürü seçim düzenlemeyen Zelenskiy, eleştirilerin hedefinde. 
Yaşananlar, Moskova'nın iştahını daha da kabartıyor.. Rus lider Putin geçtiğimiz günlerde Belarus Devlet Başkanı Lukaşenko ile yaptığı görüşmede sıra dışı bir çıkışa imza attı. Putin, Ukrayna topraklarının tarihi gerekçelerle Rusya'ya ait olduğunu söyledi ve eskiden Sovyetler Birliği'ne bağlı olan bu topraklar üzerinde hak iddia etti.

RUS ORDUSU YIPRANDI ANCAK YIKILMADI

Batılı kaynaklara göre, 2022'den bu yana hayatını kaybeden ve yaralanan Rus askeri sayısı 350 bini geçmiş durumda. 3 binden fazla tankın ve 6 bin zırhlı aracın imha edildiği ifade ediliyor. Sovyet döneminden kalan T-62 tanklarının cepheye sürüldüğü, bazı ikmal noktalarına, eşeklerle sevkiyat yapıldığı görülüyor. 

Ayrıca cephe gerisindeki saldırılar da önemli. Yine de bu kayıplar, Rusya'yı savaştan vazgeçirecek derecede büyük bir yük oluşturmuyor çünkü bütün ekonomik yaptırımlara rağmen dünyaya açılmayı başaran Moskova, askeri üretimine devam ediyor. Üstelik yeni üretim silahlar, eskilerine göre daha modern.

Rus halkı seneler boyunca süren savaşlara alışmış durumda. Birinci Dünya Savaşı'ndan bu yana art arda yaşanan çatışmalar ve savaş nedeniyle meydana gelen olumsuzluklar "vatan için değer" anlayışıyla değerlendiriliyor ve isyana sebep olmuyor.

Yapılan anketlere göre halkın büyük bir bölümü artık ateşkesten yana olsa da azımsanmayacak bir kısım da bu durumun Ukrayna'ya yeniden silahlanmak ve saldırıya geçmek için fırsat sağlayacağını düşünüyor. Öte yandan kamuoyu genel anlamda savaşın kazanılmakta olduğunu belirtiyor. Dolayısıyla moral kötü değil.

YAPTIRIMLAR RUSYA'YI DURDURMUYOR

Rus ordusu Ukrayna'nın güneyinde ilerleyişini sürdürüyor. Bu ilerleme çok ciddi anlamda geniş toprak kazanımlarına neden olmasa da, Melitopol'un geri alınması için başlatılan taarruz ve aylar süren Kursk operasyonlarının başarısız olması, Ukrayna'da moralleri bozmaya başlamış durumda. Dolayısıyla, Rus ordusu savaş ne kadar uzun sürerse sürsün, bu durumun şeytanileştirilmiş bir batı sistemine karşı olduğunu ve sadece ülkelerinin değil, ahlaken de kötü insanlarla gerçekleştirildiğini düşünüyor. Motivasyon da bunun üzerine kuruluyor.

Rusya, petrolünü Çin ve Hindistan gibi pazarlara yönlendirerek SWIFT yaptırımlarını etkisiz hale getirmiş durumda. İHA teknolojisinden çip ithalatına kadar İran ve Çin üzerinden ihtiyaçlarını karşılıyor. Ayrıca Kuzey Kore'den gelen askeri yardımları da gözardı etmemek gerekiyor. Kazakistan ve son dönemde ilişkilerin kötüleştiği Ermenistan'la da ticari ilişkiler devam ediyor.

Sermaye kontrolleri, yüksek faiz oranları ve ihracat gelirleriyle ruble  güçlü tutuldu. Ruble’nin değerli kalması, ithalatı pahalılaştırsa da, enflasyonun kontrolden çıkmasını engelliyor.

PEKİ ATEŞKES OLMAYACAK MI?

Bunu öngörmek kolay değil. Ancak kesin olan bir şey varsa, ABD'nin Ukrayna veya herhangi bir ülke için Rusya ile doğrudan bir sıcak çatışma yaşamayacağı. Çünkü nükleer gücü olan bir düşmanı mağlup etmenin bedeli ölümcül olabilir. 

Bu durumu Rusya da çok iyi biliyor ve yapılan bütün açıklamalara rağmen, Amerikan ordusunun doğrudan hedef alınması gerçekçi değil. Rusya diplomasi kapısını tamamen kapatmış değil. Ancak bu kapıya şu anda duyduğu ihtiyaç da az. 

Ayrıca Kırım da dahil ilhak edilen bölgelerin teslimi mümkün görünmüyor. Ekonomik ve askeri çıkarlardan ziyade, halkın ikna olması için bu adımın atılmayacağı söylenebilir.

Bartu Eken / Haber7