ABD'de başkan değişti, İstanbul'da diplomasi masaları kuruldu, umutlar yeşerdi. Ancak Kremlin'den gelen son hamle, bu iyimser havayı buz gibi bir kışa çevirdi: Rusya, Ukrayna ile barış görüşmelerini askıya aldı. Kremlin Sözcüsü Peskov'un "Avrupalılar engelliyor" şeklindeki diplomatik kılıfı, kimseyi kandırmamalı.

Masanın devrilmesinin ardında yatan sebep, öfke değil, ince bir hesap. Çünkü karşı cephe zayıflarken ve kendi direnci devam ederken, neden şimdi taviz versin ki?

BATI İTTİFAKINDA ÇATLAK

Putin'in bu cüretkâr hamlesinin ardındaki ilk ve en önemli neden, Batı ittifakının çatırdamaya başlamasıdır. Trump'ın Beyaz Saray'a dönmesiyle birlikte, NATO'nun o meşhur birlikte hareket etme refleksi kırıldı. Trump'ın "Bu, Avrupa'nın sorunu" diyerek topu taca atması, Avrupa'yı kendi çaresizliğiyle baş başa bıraktı. 

Bu durumu bir satranç ustası gibi okuyan Rusya, üzerindeki askeri baskının azaldığını gördü. Evet, Ukrayna artık Rusya içinde saldırılar düzenleyebiliyor, Moskova'da uçuşlar iptal olabiliyor. Ancak bu, savaşı bitirecek bir caydırıcılık yaratmaktan çok uzak. Üstelik Batı'dan gelen askeri ve mali desteğin aynı hızda devam etmeyeceği de artık bir sır değil.

Bu tabloya bir de Kiev'in içindeki karmaşa eklenince, Moskova'nın iştahı daha da kabardı. Savaşın başından bu yana belki de ilk kez Zelenskiy karşıtı protestolar oldu. Yolsuzluk iddiaları ve savaş nedeniyle ertelenen seçimler, Zelenskiy'i kendi kamuoyunda hedef tahtasına oturtmuş durumda. 

Putin, sadece Batı'nın değil, Ukrayna'nın da yorulduğunu görüyor. Belarus'ta Lukaşenko ile yaptığı görüşmede Ukrayna toprakları üzerinde tarihi hak iddia etmesi, bu artan özgüvenin ve yayılmacı hedeflerin bir dışavurumu.

ORDU YIPRANDI ANCAK EKONOMİ DİRENİYOR

Batılı kaynaklar, 350 bini aşan Rus askeri kaybından, cepheye sürülen Sovyet artığı T-62 tanklarından, hatta ikmal hatlarında kullanılan eşeklerden bahsediyor. Bunların hepsi doğru. Ancak bu tablo, resmin sadece bir yarısı. Diğer yarısında ise, tüm yaptırımlara rağmen ayakta kalmayı başaran, üretim çarklarını döndüren ve halkını "vatan için değer" anlayışıyla motive eden bir Rusya var.

SWIFT yaptırımları, Çin ve Hindistan'a yönlendirilen petrol ticaretiyle aşıldı. İHA teknolojisi ve çipler, İran ve Çin üzerinden temin ediliyor. Kuzey Kore'den mühimmat akışı devam ediyor. Ruble, sermaye kontrolleriyle güçlü tutularak enflasyonun patlaması engellendi. Rus halkı, anketlere göre ateşkes istese de, yönetime karşı bir isyan bayrağı açmıyor. Çünkü kamuoyu, savaşın şeytanileştirilmiş bir Batı sistemine ve ahlaken kötü insanlara karşı verildiğine ve kazanılmakta olduğuna inanmış durumda. Yıpranan bir ordu olabilir, ama yıkılan bir irade yok.

TRUMP'IN BLÖFÜ VE PUTİN'İN HESABI

Peki ya Trump'ın "Sabrım tükeniyor, çok sert harekete geçeceğiz" tehditleri? Putin, bu sözlerin arkasındaki gerçeği okuyabilecek kadar tecrübeli bir lider. Trump, bu tehditleri Rusya'dan çok, yaptırımlara katılmalarını istediği Avrupalı müttefiklerine savuruyor. Zaten kendisi de "Bu, Avrupa'nın sorunu" diyerek niyetini belli etmişti. Putin biliyor ki, ABD ne Ukrayna ne de başka bir ülke için Rusya ile doğrudan bir nükleer savaşı göze alacaktır.
Bu yüzden Kremlin, diplomasi kapısını tamamen kapatmıyor, sadece ara veriyor. Çünkü şu anda o kapıya acil bir ihtiyacı yok. Kırım dahil ilhak ettiği topraklardan vazgeçmesi ise imkânsız.

Sonuç olarak, Rusya masadan kalkmadı; masayı, daha uygun bir zamanda kendi şartlarıyla yeniden kurmak üzere dondurdu. O uygun zamanın, Ukrayna'nın daha da yorulduğu, Batı'nın daha da bölündüğü bir kış mevsimi olmasını bekliyor. 

Bartu Eken / Haber7