Hunharca bir cinayete kurban giden 16 yaşındaki Funda İşsiz'in katil zanlısı da hantal yargı mekanizmasının nimetlerinden yararlanarak salıverildi.

Anne Huriye Hanım, isyanını şu cümlelere döküyor: "Adalet yerini buldu diye içim çok rahattı; ama adalet bizi sırtımızdan vurdu. İnsan hayatı bu kadar ucuz mu?" Baba Nazım İşsiz ise başka tehlikeye dikkat çekiyor, katilin 'Sizin sülalenizi kurutacağım.' diye tehdit ettiğini belirtiyor. Diğer uyarısı en az birinci kadar ciddi: "Kızımı katleden kişiyi karşımda gördüğümde cinayet işlemem lazım. Normali de bu. Hâkimlerimiz, savcılarımız, büyüklerimiz illâ onunla karşılaşıp öldürmemi mi istiyor?" Adaletin hızlı tecelli etmediği zamanlarda iki büyük yara toplumu esir alır: Birincisi adalet mekanizmasına güvensizlik; ikincisi ise bunun tetiklediği alternatif adalet arayışları. Örnek olay en somut biçimde önümüzde duruyor. Funda'nın katili, yaklaşık bir ay elini kolunu sallayarak dolaştıktan sonra, dün akşam saatlerinde Yargıtay cezayı onayarak hükmü kesinleştirdi. Gözaltına alınan katil, cezasını çekmek üzere cezaevine gönderilecek. Tahliye haberinin medyada yer alması kararın verilmesini hızlandırmış mıdır? Bilemiyoruz. Ancak bu sefer verilmiş sadaka varmış ki, katil kaçmadı ya da baba İşsiz'in endişeleri gerçeğe dönüşmedi. Bütün örnekler böyle sonlanmıyor.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

(Bülent Korucu - Zaman)