Olimpiyatı alamadık diye bir savaş kaybetmedik ya da tüm umutlarımızı yitirmedik!

Şimdi yapacak ve yapılacak çok işimiz var. Olimpiyat ruhunu yapacağımız bu çalışmalara yansıtmalı, Olimpizm felsefesini gençlerimize, sporcularımıza aşılarken maalesef spor adamı yetiştirememe sorununu da ortadan kaldırmalı, sporu hayatın bir parçası haline getirecek ve spor bilincini yükseltecek politikalar ve planları hayata geçirmeliyiz.

Ahlaklı sporcu yetiştirmeliyiz, olimpik seyirci nasıl olunur onu insanlara öğretmeliyiz!

Olimpiyatlarda en çok madalya kazanan dünyadaki 4 ülkeden biri olan Tokyo'ya 60 oya karşılık aldığımız 36 oy ile finalde kaybettik. Tam 5 kez başvuruda bulunduk. Kamuoyu bunu tartışa dursun dikkatinizi çekmek istediğim bir konu da kazanan açıklandıktan sonra Japonya Milli Olimpiyat Komitesi Başkanı(şimdi adını yazmaya çalışsam bile beceremem) yaptığı açıklamada ilk olarak 'kazandık çünkü bizde şike ve doping  yoktu' dedi.

Yabancı Basın ise manşetlerden dünyaya şöyle duyurdu!

The Guardian: ' İstanbul taksim meydanı protestolarına verilen tepki ve doping skandalları dahil  bir dizi sorunlarla karşı karşıyaydı'

Washington post: ‘İstanbul'un adaylığına  Suriye zarar vermiş olabilir'

AP: ‘Gezi olayları, doping skandalları yüzünden Türkiye kaybetti…

Biz hala 2020 olimpik ve paralimpik oyunlarını bize niye vermiyorlar diye uğraşa duralım,  daha salı akşamı 2015 Avrupa Ümitler Şampiyonası eleme turunda karşılaştığımız Türkiye İsveç U-21 maçı taksimde yaşanan bir takım olaylarda atılan biber gazı sebebiyle futbolcular, hakemler sahayı gaz kaplaması sebebiyle koşarak terk edip soyunma odasına kaçıyorlar ve maç yarım kalıyor!

Artık çıkarılacak dersler üzerine doktora yaptık…

Halbuki  ya kazansaydık?

 Düşünsenize olimpiyat simgesindeki 5 halka 5 kıtayı temsil ediyor. Ve siz bu 2 kıtada dünyada ilk kez aynı anda olimpiyat yapıyorsunuz. Ve düşününki Türkiye'de dünyanın merakla beklediği bir 100 metre finalindeki en ünlü atletler gözünün hemen önünde canlı olarak koşuyor (bu arada olimpiyat yazdığım için bana kızmasınlar çünkü doğrusu 2020 olimpiyat ve paralimpik oyunlarıdır)

Japonya ve benzeri rakipleri saf dışı bırakabilmek için Başbakan'ımızın da vurguladığı gibi önce madalya sayılarımızı çoğaltmamız lazım. Nasıl mı? Aklıma gelen soruların en başında, Türkiye'yi dünyaya tanıtan ve dünyanın da tanıdığı olimpiyat şampiyonlarımızı neden kullanmıyoruz sorusu var? Tarihte altın madalya kazanan Hamza Yerlikaya'ları, Halil Mutlu'ları, Hamit Kaplan'ları, Naim Süleymanoğlu'nu neden içimizden çıkaramıyoruz?

Türkiye'nin tanıtım filminde 2 kıtayı birbirine bağlayan ve 250 bin kişinin yer aldığı İstanbul'un plakası kadar koşulan bir Avrasya Maratonu'ndan görüntülerin olmaması ise akıl alır gibi değil!

Unutmayalım ki, Olimpiyat bir parti ya da görüş meselesi değil, ülkenin kazancınadır!

cagatay.citlak@sporas.com.tr