28 Şubat Süreci ve Erbakan’a Oynanan Kara Oyun!

Zaman en güzel öğretici ve en iyi ilaçtır. Bu sözün ne kadar doğru olduğu ortaya çıktı. Böyle başka güzel sözlerimiz de var. Her işte bir hayır vardır. Her şer’den bir hayır çıkar. Bu sözleri çoğaltabiliriz.

Türkiye’de kendini her zaman sistemin üzerinde gören, her dediğinin olacağını farz eden, seçilmişleri hiçe sayan bir grup var. Bu gruba kısaca Kemalist sistemi koruma ve kollamayı kendine şiar edinmiş bürokratik elit adı veriliyor. Hemen her altı yemiş, halka her türlü kötülüğü yapmış bu güruh artık son çırpınışlarında.

Bu grubun Türkiye’ye verdiği son zarar 28 Şubat süreciydi. Seçilmiş bir hükümeti yıkmak için her türlü numarayı çevirmiş bu grubu bugün herkes lanetliyor. Çevik Bir ortalarda yok. Karadayı’nın yüzüne bakan yok. Diğer generalleri, sivil toplum kuruluşlarını hatırlayan yok. Ama Erbakan bugün son yolculuğuna uğurlanırken herkes onu minnetle anıyor. Neticede Erbakan’ın bu ülkeye büyük hizmetleri oldu. Bugünkü AK Parti kadroları tamamen Hoca’nın yetiştirmesi.

Türkiye’yi dönüştüren, değiştiren insanlar Hoca’nın rahle-i tedrisatından geçti. Kendisini çok önemli görüp halkı hiçe sayanlar bugün yokları oynuyorlar. Zaten halkının yüzde 70’ini karşına almak hiçbir kurmay zekanın fikri ve işi olamaz. Asker kendi vatandaşına silah çekmez.

28 Şubat’a destek veren medya çetesini ise unutmadık. Hâlâ utanmadan ortalarda geziyorlar. Elbette o dönem her zaman olduğu darbelere dik duranlar da vardı. Bunlardan biri Cengiz Çandar’dı. Çandar, Hasan Cemal’in yazdığı Türkiye’nin Asker Sorunu kitabında 28 Şubat’ı kimin planladığını açıklamıştı.

Daha önce burada açıkladığım o yazıyı tekrar alıntılıyorum. Halkımız da bu pis işi kimin planladığını görsün, öğrensin. 28 Şubat’ın gerekirse bin yıl süreceğini söyleyenlere de kapak olsun.

“…1999 yılında önce Wilson Center adlı araştırma kuruluşunda, daha sonra Unites States Institute of Peace adlı düşünce kuruluşunda burslu olarak çalışmak üzere Washington’a gittim. Bir süre sonra ABD’nin eski Ankara Büyükelçisi Morton Abromowitz, ‘Turkey’s Transformation and American Foreign Policy (Türkiye’nin Dönüşümü ve Amerikan Dış Politikası) adlı bir kitabın editörlüğünü üstlendi ve bir grup kişiye kitabın çeşitli bölümlerini yazmaları için öneride bulundu. Öneride bulunduklarından biri bendim.

Kitap yazımının bir aşamasında bölüm yazma yükümlülüğü altına girenler Washington’da kitabın bütünlüğünü sağlamak amacıyla iki gün süren bir toplantıda buluştular. Uzun tartışmaların ardından bir rehavet anında, o dönemde Washington Institute adlı İsrail lobisinin düşünce kuruluşu olarak bilinen kurumda Türkiye bölümünün başında bulunan Alan Makovsky, Morton Abromovitz’e, “O 12 Mart günü sekizinci kattaki toplantıda neredeydin?” sorusunu yöneltti. Abromovitz, “Amerika dışındaydım. O yüzden katılamadım” cevabını verdi.

Toplantıdaki herkes, Londra’dan gelmiş plan Philip Robins dışında Amerikalı idi ve neyden söz edildiğini anlamışlardı. Sohbete müdahale ettim. ‘Sorması ayıp olmasın, sekizinci kat nedir, sözünü ettiğiniz ne toplantısı?’ diye sordum.

Alan Makovsky, ‘Sekizinci kat, Amerikan Dış İşleri Bakanlığı’nın en üst katıdır. Orada kafeterya vardır ve sadece bakan tarafından kullanılır. Genelde kapalı durur. 12 Mart 1997’de, yani 28 Şubat’ta yapılan MGK toplantısından tam iki hafta sonra bir cumartesi günü Madeleine Albright orada bir grubu ‘Türkiye’ başlıklı bir toplantı için davet etti. Toplantıya, Türkiye’yi genel Ortadoğu dengeleri içinde değerlendirildiğini göstermek amacıyla Dennis Ross ve ekibiyle birlikte geldi. Bernard Lewis, Richard Perle, Paul Wolfowitz, Henri Barkey, ben ve Morton Abramowitz gibi isimler davetliydi’ açıklamasını yaptı.

…Amerika’nın Türkiye konusunda nasıl bir tavır izleyeceğine ilişkin Albright çeşitli görüşleri toplamak istemişti’ cevabı geldi. 12 Mart 1997’deki toplantıdan nasıl bir genel değerlendirme çıktı peki?

SHORT OF A COUP, ERBAKAN GOVERNMENT GOTTA GO!

Yani askeri darbe olmaksızın Erbakan hükümeti gitmelidir!”

Cem Küçük - Haber 7
cemkucuk@gmail.com