Hürriyet'in genel yayın yönetmenliğini yaptığı dönemde Türkiye'deki en etkili figürlerden biri Ertuğrul Özkök'tü. Hâlâ çok dikkat çekici ve etkili bir figür Özkök.

İşadamı, sporcu, gazeteci, dindar, laik, anti-laik, öğrenci her kim olursa olsun sabah kalktıklarında eğer bir köşe yazarı okuyorsa bu isimlerden ya birinci ya da ikincisi Ertuğrul Özkök oluyor.

Seveni de sevmeyeni de Özkök'süz yapamıyor. Peki niçin böyle oluyor? Bunun birkaç cevabı var ama önce Özkök'ün kişiliğine bakalım. Kişilik analizini sadece onun yazdıklarından çıkarıyorum. Şahsi bir tanışıklığım yoktur.

Ben de bu ülkenin muhafazakâr ve liberal kesimi gibi Ertuğrul Özkök'ün özellikle Hürriyet'i yönettiği dönemde provakatif, iyi niyet barındırmayan başlıklar attığını düşünüyorum. Belki de Özkök bunları bilerek yaptı ya da savunduğu dünya görüşü gereği böyle davrandı. "Vay Şerefsiz", "Muhtar Bile Olamaz", "411 El Kaosa Kalktı" gibi başlıklar nefret tohumları ekti. İnsanlar bu başlıkları görünce tepki koydular. Haklıydılar da.

Evet, Özkök konjönktürü okuyamadı, Türkiye'nin nereye gittiğini göremedi. Küçümsedi insanları, belki kendisini çok önemli gördü.

Belki de askerin her dönem galip geleceğini sandı, ama yanıldı.

Buraya kadar tamam. Özkök'ü yerin dibine sokalım, eleştirelim, ağzımıza geleni sayalım.

Peki ama onu eleştirenlerin vicdanları ne kadar temiz?

Ben kendi vicdanımdan çok emin değilim. Birçok yerde ben de Özkök'ü eleştirdim, Ergenekon'dan belki tutuklanır diye dua bile ettim. Ülkemizin başına gelen bazı felaketlerde sorumlu olarak onu gördüm.

Haklı mıydım? Değildim tabii ki. Öyle bir hava estiriyoruz ki, sanki hepimiz pür-ü pakız, sudan çıkma ak kaşığız, ama bizimle aynı düşünmeyenler kötü, iblis. 

Şimdi bu yazdıklarımı görüp beni de yerin dibine sokacaklar çıkacaktır; daha düne kadar bunlara çakıyordun diyecektir. Ne var ki demek istediğim şey başka.

Mesela inançlı bir Müslümansınız. Kuran-ı Kerim'e inanıyorsunuz. Biri size kötülük yaptğında sizde mi ona kötülük yapacaksınız?

Peygamberimiz Hz. Muhammed affedici olun demiştir. Size kötülük yapanlara siz iyilik yapın, onları affedin buyurmuştur.  Her gün bir gazeteciye -üstelik zihnimizde kötü diye kodladığımız bir gazeteciye -küfür etmek, lanet okumak, beddua etmek ne kadar doğru? Bir Müslümanın böyle davranması normal mi, caiz mi? Bunun cevabını inanın bilmek istiyorum.

Ya da diyelim ki dine inanmıyorsunuz ve ateistsiniz. Ne bileyim belki hümanistsiniz. Siz de mi böyle davranacaksınız? Hakaret edip küfürler mi yağdıracaksınız Özkök ve Özkök gibi düşünenlere? Pir Sultan Abdal, "İncinsen de incitme" demiş. Eskiler, "Kötü söz sahibine aittir" demiş. Bu sözleri kanıksamış olsak böyle davranır mıydık? Affedici olmaz mıydık?

Kimse bizimle aynı fikirleri paylaşmıyor olabilir... Kötü niyetli olabilir. Toplum huzuruna nifat sokmak isteyebilir. Karşımızdaki böyle diye bizde mi böyle olalım?

Kendinizi Ertuğrul Özkök'ün yerine koyun. Her sabah bir düzine adamın size küfür ettiğini duysanız, okusanız ne hissedersiniz? Ruh haliniz nasıl olur? Allah'tan Ertuğrul Özkök'ün henüz delirdiğini duymadık. Madem bu adam bu kadar kötü niçin adamı dilinizden düşürmüyorsunuz? Niye ona sürekli önem atfediyorsunuz, onsuz yapamıyorsunuz? Bir insana verilecek en iyi cevap onu yoksaymaktır. Küfretmektense, beddua etmektense bari yok sayın da siz de günaha girmeyin.

Dindar, inançlı insanların bile böyle davrandığını görünce insan üzülüyor. Dinde böyle bir şey olmadığı halde böyle davranmak ne derece doğru?

Eleştirdiğimiz, yerin dibine batırdığımız bu adam, yani Özkök yaptıklarıyla da göze batıyor. Şarap yazıyor, yurtdışına maça gidiyor, büyük firmalar sürekli her yere onu çağırıyor. En son THY bile Manchester United-Barcelona arasındaki maça onu davet etti. Sırf THY adamı çağırdı diye hem THY'ye hem de Özkök'e küfürler yağdırıldı. Şu an bir yarışma programında juri üyeliği bile yapıyor. Özkök bu tür yerlere reytingi yüksek olduğu için çağrılıyor. Adamın janti bir tarafı var. Bu da reklamcıların, firmaların gözünden kaçmıyor.

Ben Özkök'ün hem siyasi davranışlarında hem de günlük hayattaki rahatlığında şunu görüyorum. Özkök kendisiyle barışık bir adam. Çok rahat. Başkasını ciddiye almıyor. O da hepimiz kadar dönek, hepimiz kadar sarhoş, hepimiz kadar tutucu, hepimiz kadar ideolojik.

Özkök bana Ridley Scott'ın yönettiği A Good Year (İyi Bir Yıl) filmindeki Russell Crowe'un canlandırdığı Max Skinner'ı hatırlatıyor. Biraz küstah, fazlaca egoist, şarap seven, işindeki hırsı için her türlü tilkiliğe başvuracak, ama sonuna kadar hayata asılan bir tip.

Yayın Yönetmenliğini yaptığım yayınevinde ünlü filozof Antony Flew'in Yanılmışım Tanrı Varmış (There is a God) kitabını yayına hazırlarken bakalım bu kitap dikkat çekecek mi demiştim kendi kendime. Çünkü Flew çok önemli bir alimdi ve eserleri Batıda çok tartışılıyordu. Bizim medyada bu kitabı yazan iki kişi oldu. Biri Mustafa Akyol, diğeri Ertuğrul Özkök. Özkök kitabı öyle bir analiz etmişti ki, "Vay be adam kitabı baştan sona okumuş" demiştim kendi kendime. Çünkü medyada kitap kapağı çevirmeyeli yıllar olmuş adamlar olduğunu biliyorum.

Şimdi bu satırları okuyup bana küfredecek, bu ne iş diyecek çok arkadaşım, tanıdığım çıkacaktır. Onlara da diğerlerine de şunu demek isterim. Ben kendimi son kertede günahsız, temiz görmüyorum. Bu köşede Özkök ve onun dünya görüşünü savunan birçok yazar, gazeteci, akademisyeni hiç aynaya bakmadan eleştirdim. Anladım ki kimseyi çarmıha germeye hakkımız yok.

Kabul edelim ya da etmeyelim Ertuğrul Özkök bir realitedir. Tıpkı Fenerbahçe gibi seveni, nefret edeni çok. Kimse onsuz yapamıyor.

Şunu da unutmayalım:  Kötü niyetle iyi murada varılmaz. Herkes yaptığının bedelini bir şekilde öder. Kötülük yapana kötülükle cevap verilmez. Özkök eğer çok günahkârsa bırakalım hesabını Allah sorsun. Bu mübarek günlerde kötü niyet tohumları ekmeyelim.

Cem Küçük - Haber 7
cemkucuk@gmail.com