Umarım Başkan Esad çalışma odasının penceresini açıp bakar da Şamlıların ona ve rejimine karşı tezahürat yapmakta olduklarını görür” dedi Usama adındaki 22 yaşında mahallede yaşayan bir üniversite öğrencisi. “Rejim bizim uyuduğumuzu zannediyordu ama uyandığımız zaman rejiminin gideceğini bilmiyor.”

Adı açıklanmayan New York Times muhabirine, soyadını açıklamayan Suriyeli üniversite öğrencisinin Mezze’de cumartesi günü söyledikleri bunlar.

Mezze, Şam’ın Cumhurbaşkanı Sarayı’na bakan, içinde İran Büyükelçiliği’nin ve birçok rejim yetkilisinin evlerinin de bulunduğu semti. Usama’nın tam söylediği gibi, Başşar Esad’ın çalışma odasının camları Mezze’ye bakıyor.

Geçen yıl Ahmet Davutoğlu, Cumhurbaşkanlığı Sarayı’nda Başşar Esad ile görüşürken, benim de içinde bulunduğum bir grup insan, sarayın terasından Mezze’ye bakarak sohbet ediyorduk. O tarihte rejim karşıtı gösteriler Ürdün sınırındaki Deraa şehrinin ötesine pek taşmamıştı. Buna rağmen, bizim büyükelçilikte çalışan Suriyeli bir görevli Mezze’de gece karanlığında sloganlar atıldığını söylemişti.

Suriye’deki zalim azınlık rejimine karşı gösteriler bir yıl içinde tüm ülkeyi kapladı. En büyük iki şehir, Şam ve Halep hariç. Gerçi, Şam’ın oldukça merkezi Midan (Meydan) semtinde ansızın ortaya çıkıp, polis gelmeden yok olan göstericilere rastlanmıştı ama rejimin kalbi niteliğindeki Şam’daki olağanüstü güvenlik önlemleri nedeniyle rejimin sonunu getirecek şekilde insanlar sokağa dökülmemişti.

Rejimin öldürdüğü üç kişinin cenaze töreni vesilesiyle Mezze’de, Başşar’ın burnunun dibinde büyük gösteriler patlak vermesi, yukarıda alıntılanan bir göstericinin sözlerine de bakılırsa, çok önemli bir işaret.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kulanabilirsiniz

Cengiz Çandar / Radikal