Mavi Marmara ile ilgili birçok söyleşi izledim televizyonda.

Kimi zaman duygulandım kimi zaman hırslandım anlatılanlardan.

Ama nedense, röportaj ve söyleşiler hep kopuk, bir bütünlük yok gibi geldi bana.

Mavi Marmara bir destan, kesinlikle kitap olmalı. Film olmalı. Dahası, dizi film olmalı ve acilen ekranda gösterilmeli.

Tavsiyem Sinan Albayrak’ın başrol oynaması.

*

İsrail kendini haklı çıkarmak için var gücüyle dökümanları dünya kamuoyunun gözüne sokmaya çalışıyor. Çalışacak da.

Endişem şu: Hollywood film piyasasını elinde tutan bu güç, Türkiye endeksli terör filmleri yapabilir. Zaten son on yıldır “İslam” eşittir “terör” filmleri yaparak bilinçaltı tazyikle zihinleri bulandırdılar.

Hollywood film piyasası Mavi Marmara’yı terör gemisi gibi gösterirse hiç şaşmam.

Bu bakımdan biz de oturup seyrine bakmayalım. Tez elden Hollywood tarzı prodüksiyonla “haklılılığımızı” tescil ettirelim.

*

HaberTürk’te Ufuk Güldemir anısına Yaban Hayat Müzesi’nde dostları konuştu.

Gazeteci Hasan Cemal, avcılık ve habercilik arasında bir bağ olduğunu söyledi. Habercinin haberi bir av gibi gördüğünü ve üzerine atlaması gerektiğini anlattı.

Peki Mavi Marmara gemisinden haber çıkmaz mıydı acaba. Başlı başına bir haber heyecanı taşımıyor muyudu?

Ne yazık ki, o kısım medya kötü bir sınav verdi.

*

Dünya Kupası Finalleri başladı (TRT 1). Güney Afrika Meksika’yla kapıştı. Urugay Fransa ile çekişti. Fransa milli takımında tanıdık iki isim öne çıkıyor: Liberry Galatasaray’da, Anelka Fenerbahçe’de oynamıştı. Şimdi Dünya kupasında performansıyla göz dolduruyor.

İngiltere köklü futboluna rağmen ABD’nin güce dayalı futbolunu aşamadı, berabere kaldı.

Bir de tribünlerden evimizin içine kadar giren korkunç klakson sesleri var. Futbolcular sahada konsantrasyonu bozulduğu için gürültünün yasaklanmasını istemiş. Ama FİFA’nın bu önerisine Afrika yönetimi sıcak bakmamış. Demek ki, bu gürültüye katlanacağız.

Finallerle ilgili en esaslı yorumları NTV’de izliyoruz. TRT elindeki malzemeyi iyi kullanmalı, yorumlarda cılız kalmamalı.

*

Müzisyen Özdemir Erdoğan sözleriyle gündemi gıdıklıyor. Bir programda bir zamanlar mason olduğunu gizlemedi. Hatta, “üstad” derecesine gelmişken masonluğu kendi iradesiyle bıraktığını anlattı (Laf Aramızda, Bugün).

Sanat hayatında edindiği kariyere kendi çabalarıyla ulaştığını vurguladı Erdoğan, “Mutluyum, çünkü bu gün bana verilen emaneti Allah’a vereceğim vakit kuş gibi hafifleyeceğim” diyor.

Özdemir Erdoğan’la bir dönem yaptığımız röportajda Zeki Müren’i eleştirmiş ve sanat camiasında kadınlara benzeyen figürlerin çoğaldığını anlatmıştı.

Haksız da değil. Bu gün hala ekranlarda “efemine” tipler var. Özellikle “Yemekteyiz” (Show TV) programında bunları görmek mümkün. Eline hamur bulaşmış erkeklerin “kadınsı” hareketleri dikkatlerden kaçmıyor. O konuşmalar nedir öyle… Hem dil kırıyorlar hem de gerdan...

Davut Şahin - Haber 7
davutsahinn@gmail.com