Geçen hafta yapılan ve FED Başkanı ve de Avrupa Merkez Bankası Başkanı'nın konuşmaları pek bilgi veren şekilde değildi. Hem FED Başkanı Yellen hem de AB Merkez Bankası Başkanı Draghi pek açık mesajlar vermemişti.

Ama global ekonominin yere daha sağlam basmaya başlamış olması , enflasyon düşük kalsa da, euro bölgesinin, dünya ekonomisini, birden fazla motorun desteklediği bir hale getirmesi, çok pozitif bir gelişme. Bunu Financial Times’a söyleyen de Maurice Obstfeld , yani IMF’in başekonomisti idi. Toparlanma son on yılda gördüğümüz tüm ekonomik gelişmeden daha geniş ve güçlü bir gelişme oldu deniyor!

Ama tabii bazı sorunlar da var. Hem Bay Draghi hem de Bayan Yellen dediler ki kriz sonrasında kullanılan regulasyonlar daha sağlam ve yere basan, güçlü bir banka borç verme yaklaşımı yarattılar. Ortam böyle iken , ülkeler korumacı davranışlar içine girerlerse, yani Trump’ın “America First” yaklaşımı gündeme gelirse, işler iyice karışır.

NYU Stern School of Business’in Dekanı Peter Henry der ki, “Tabii ki çok geniş bir toparlanma yaşanıyor ama, gene de toparlanma geçmişe göre oldukça zayıf!

Merkez bankacıların biz görevimizi yaptık, ama şimdi sıra devletlerin görevini yapmasına geldi dediklerini duyuyoruz! Biz işimizi yaptık ve şimdi görev sırası başkalarında deniyor! Ama toplantıda seçilen konuların tesadüf olmadığını da kabul etmek gerekiyor.

Merkez Bankaları bazı konuları anlamaya çalışmaya devam da ediyorlar. Düşük prodüktivite, emekçilerin ulusal gelir paylarının düşmesi, büyüyen coğrafi eşitsizlik gibi şeyler için çözümler aranıyor.

Darthmouth College kurumundan Nina Pavcnik bir sunum yapmış ve ithalatta gelir ve istihdam rekabeti yapmanın, ne kadar coğrafi olarak dar bir alanda olmasını ve de ne kadar uzun süre devam ettiğini anlatıyor.

Örneğin Cleveland FED Başkanı Loretta Mester , teknolojinin yarattığı ücret polarizasyonunun bazı ekonomilerde çok kritik bir yaratıcı olduğunu ve teknolojik değişmenin de yavaşlamaz olduğunu da görmek gerek diyor.Mesela giderek daha fazla makine varken, ve de daha az işler bulunurken, toplum kendisini nasıl devam ettirebiliyor diye de soruyor!

Tartışmalar, maliye politikacılarının da kendilerini bir sonraki zor dönemde aktif adımlar atmaya hazırlamalarının önemli olduğunu vurguluyor. Alen Auerbach ve Yuriy Gorodnichenko adlı iki University of California-Berkeley kökenli araştırmacı, zorunlu durumdaki ülkenin borcu çok olsa da, kamu harcamasını arttırmanın ülkenin mali sağlığını yükselteceğini gösteriyorlar.

Ama FED politika üreticileri biliyorlar ki, ABD Kongresinin bir sonraki ABD resesyonunda büyük bir mali stimulusu siyasi paraliz nedeniyle yapabilmelerı oldukça zor. Bu durumda da ABD Merkez Bankası bir kere daha ekonomik kurtarma operasyonuna hazır olmak zorunda.

Profesör Ostfeld de diyor ki, sonuçta aslında insanlara yatırım yapmak gerek, parasal politikalar değil, reel politikalar yapılması gerek!

Yani Merkez bankacılar ne yapabileceklerinin limitlerini çok açık olarak bilmek zorundalar!