Türkler — İmanın, Cesaretin ve Aşkın Muhafızları

 Dr. Mansoor Malik — Aşk Krallığı (The Kingdom of Love)

I. Kökenler — Bozkırlardan Medeniyete

Türkler, dünyanın en eski ve en dirayetli halklarından biridir.

Hikâyeleri, Orta Asya bozkırlarında, sonsuz gökyüzü altında cesaret ve özgürlükle başlar.

Göktürkler, Uygurlar, Oğuzlar gibi kabileler; sadakat, aile bağı ve onur temelleri üzerinde güçlü birlikler kurdular.

Bu göçebe savaşçılar, dayanıklılığın sanatını öğrendiler — atı evcilleştirdiler, sert doğaya hükmettiler ve disiplini, bilgeliği ve gücü yücelten bir medeniyet kurdular.

Bu engin bozkırlardan batıya doğru göç ederek, İran’dan Anadolu’ya kadar devletler ve imparatorluklar kurdular.

Bu büyük yolculuğun doruğunda Selçuklular ortaya çıktı; Anadolu’da Rûm Sultanlığı’nı kurdular.

Onların ardından gelen Osmanlılar, üç kıtaya yayılan bir imparatorluk inşa ettiler;

altı asır boyunca doğu ile batıyı İslam’ın nuru altında birleştirdiler.

II. Türk Ruhu’nun Özünü Oluşturan Değerler

Türk milleti tarih boyunca cesaret, misafirperverlik, iman ve sadakat ile tanındı.

Kadim Türk töresi — töre — adalet, toplumsal düzen ve büyüklere saygıyı kutsal kabul etti.

İslam’ın gelişiyle birlikte bu töre, Kur’an’ın merhamet ve adalet ilkeleriyle bütünleşti.

Bugün dahi Türk kültürü sıcaklığını korur:

misafirlik kutsaldır, aile bağı kopmaz, yaşlılara hürmet vazifedir.

“Misafir, Allah’ın bir emanetidir.” — Türk Atasözü

Bu değerler sadece geçmişin hatırası değil, Türk kimliğinin bugünkü kalbidir.

III. Türk Kadını — Gücün ve Zarafetin Sütunları

İlk göçebe toplumlardan bugünkü Türkiye’ye kadar, Türk kadını gücün, zarafetin ve vakar’ın sembolü olmuştur.

Erkeklerle omuz omuza çalışmış, kabilelere liderlik etmiş, toplulukları yönetmiş ve nesiller yetiştirmiştir.

Hürrem Sultan, Nurbanu Sultan gibi şahsiyetler; devlet idaresine, hayır kurumlarına ve toplumsal hayata yön vermiştir.

Bugünün Türk kadını da aynı ruhu taşır — korkusuz, eğitimli ve üretken;

hem mesleğinde hem ailesinde güçlü bir rehberdir.

Onların kudreti isyandan değil, hikmetten ve tevazudan doğar.

IV. Manevî Mimarlar — İbn Arabi, Mevlânâ ve Şeyh Edebali

Her büyük medeniyetin velileri vardır.

Türk dünyasının manevî kimliğini üç büyük zat şekillendirmiştir:

Muhyiddin İbn Arabi (1165–1240) — Şeyhü’l Ekber, yani “En Büyük Şeyh.”
Onun Vahdetü’l Vücûd (Varlığın Birliği) anlayışı, Osmanlı düşüncesine metafizik bir ufuk kazandırdı.
Devleti, Allah’ın yeryüzündeki emanetine hizmet olarak tanımladı.
Mevlânâ Celaleddin Rumi (1207–1273) — Konya’nın aşk ereni.
Onun İlâhî Aşk (Işq-ı Hakiki) öğretileri, savaşçıların ve sultanların kalplerini yumuşattı.
“Türk’ün kılıcı, daima merhametin ışığıyla yön bulmalıdır” diyordu.
Şeyh Edebali (1206–1326) — Osman Gazi’nin mürşidi ve Osmanlı Devleti’nin manevî kurucusu.
Onun nasihatleri, Osmanlı yönetiminin ahlaki anayasası oldu:
“Oğul, insanlara hükmedeceksin; adaletle hükmet, mazlumu koru.”

Bu üç nur — İbn Arabi, Mevlânâ ve Edebali — birlikte Türk vicdanını yoğurdu;

aklı, aşkı ve adaleti tek bir ruh içinde birleştirdi.

V. Altın Çağ — İman ve İdarenin Ahenk İçinde Olduğu Dönem

Türklerin büyüklüğü sadece kılıçta değil, ahlakta idi.

Selçuklu’dan Osmanlı’ya kadar yöneticiler kararlarını şura ile alır,

alimlerin ve sûfîlerin rehberliğine başvururdu.

Camiler, medreseler, hastaneler ve imarethaneler güç gösterisi için değil,

ibadet niyetiyle inşa edilirdi.

Adalet, eğitim ve merhamet yönetimin ayrılmaz direkleriydi.

Osmanlı, farklı dinlerden halkların barış içinde yaşadığı bir rahmet medeniyeti oldu.

VI. Gerileme — Ruhun Maddiyata Yenildiği Dönem

Osmanlı’nın çöküşü savaş meydanında değil, kalplerde başladı.

Batı’nın sanayileşmesiyle birlikte, Osmanlı mali sistemi faizli bankacılık ve dış borçlara bağımlı hale geldi.

Zekât ve vakıf temelli bereketli düzen, yerini borca dayalı ekonomik yapıya bıraktı.

Cömertlik yerini hırsa, hikmet yerini taklide bırakınca,

ruh tahtından indi — ve imparatorluğun ışığı sönmeye başladı.

VII. Bugünkü Türk Dünyası — Yaşayan Miras

Bugün 200 milyondan fazla Türk soylu insan, dünyanın geniş coğrafyasında yaşamaktadır:

Türkiye — Selçuklu ve Osmanlı mirasının kalbi
Azerbaycan
Türkmenistan
Özbekistan
Kazakistan
Kırgızistan
Rusya Federasyonu’ndaki bölgeler — Tataristan, Başkurdistan, Yakutya
Çin’in batısı (Sincan) — Uygur Türkleri
Kıbrıs, Balkanlar ve Bosna — Osmanlı izlerinin sürdüğü topraklar

Ayrı sınırlarla bölünmüş olsalar da, Türk halkları aynı kalbin ritmiyle yaşar —

dil, inanç ve tarih ortak miraslarıdır.
İlginçtir ki bazı modern genetik ve dilbilim araştırmaları,

Amerika yerlilerinin atalarının binlerce yıl önce Bering Boğazı üzerinden geçen

Orta Asyalı Türk topluluklarıyla bağlantılı olabileceğini öne sürmektedir.

Bu olasılık, Türklerin mirasını Asya bozkırlarından Amerika ormanlarına kadar uzanan

evrensel bir köprü haline getirir.

VIII. Ebedî Türk Ruhu

Asırlardır değişen dünyaya rağmen, Türk’ün kalbi hep imanla atar.

İbn Arabi’nin bilgeliği, Mevlânâ’nın aşkı ve Edebali’nin adaleti

bugün hâlâ Anadolu’nun damarlarında dolaşır.
İstanbul’un minarelerinden yükselen ezanla, Konya’daki semazenin dönüşüyle,

aynı mesaj yankılanır:

İman cesaret verir, aşk nur kazandırır.

Türk milleti sadece toprakların değil, ruhların da bekçisidir.

IX. Sonuç — Dünyalar Arasında Köprü

Türkler yalnızca bir millet değil, denge medeniyetidir —

doğu ile batı, beden ile ruh, kudret ile tevazu arasında kurulmuş bir köprü.

Onların hikâyesi, imparatorlukların değil; kalplerin hikâyesidir.

Çünkü kalplerle kurulan medeniyetler yıkılmaz.
“Aşk kanun olduğunda, her kalp bir taht olur.” — Mevlânâ

The Kingdom of Love — London

Bilgi, aşk ve adaletin uyumunu yeniden diriltmek için dijital bir inisiyatif.