Avrupa ülkelerinin mülteciler konusundaki ikircikli tutumuna, çok söz etmelerine rağmen henüz herhangi bir adım atmadıklarına ve eğer atacak olsalar dahi, bunun pek sadra şifa olmayacağına bakarak, yukardaki tezi de komplo teorileri arasına yerleştirebiliriz.

Diğerleri ile bir arada yaşama pratiğine sahip olmayıp, teorisine de pek sıcak bakmayan Avrupa ülkelerinde, saldırıyı bir şekilde mültecilere fatura etmeye ve böylelikle bundan sonra atılabilecek adımları engellemeye yönelik girişimler oldu ve daha da olacak gibi.

Saldırıların göçmenler tarafından yapıldığı, bundan sonra alınacak mülteciler arasından da çok sayıda saldırgan çıkabileceği dolayısıyla mültecilerle ilgili konunun tekrar ve ciddiyetle değerlendirilmesi gibisinden yaklaşımlar bir süre dolaşımda kaldı ve taraftar da buldu.

Yerlerinden yurtlarından Paris’teki saldırıya yapan örgüt marifetiyle kopmuş yardıma muhtaç insanların, kendilerine kucak açmaya hazır olan ülkelere yönelik olarak terör eylemlerine başvurabilecekleri tezi, aklı başında kimsenin kabul etmeye yanaşmadığı bir iddia olmakla kaldı. Olayla ilgili soruşturmanın geldiği aşama, Paris saldırılarını gerçekleştirenlerin göçmenlikle bir alakaları olmadığını, faillerin Fransa ve Belçika’da doğup yetiştiklerini ortaya koyunca, yorumlar da mecburen yön değiştirdi.

Saldırıların belki de en çarpıcı yanı, Paris'teki saldırıların Suriye'de planlanıp, bazı Fransızların yardımıyla Belçika'dan yönlendirildiğini söyleyen Fransa Cumhurbaşkanı François Hollande’ın şu sözleriydi: “Bunu söylemek belki acı ama Fransızları başka Fransızlar vurup öldürdü.”

‘Fransızları vurup öldüren Fransızlar’, Avrupa ülkeleri ile beraber belki de tüm Batı’nın bundan sonra uğraşmak zorunda kalabileceği en ciddi meselelerden birisi. Konunun en dikkat çekici tarafı, gittikçe yayılan İslamofobi’nin doğrudan olanların yanında, dolaylı olarak da olumsuzluklar doğurma potansiyeli.

İslamofobi, Batılı ülkelerde yaşamak durumunda bulunan Müslümanların hayatlarını zorlaştırmanın yanında, dinlerini öğrenebilme konusundaki imkanlarını da kısıtlayan bir eğilim. Oysa terör olayları ile baş edebilmenin yolu, Müslümanların ve tabii yeni Müslüman olmuş olanların dinlerini sağlıklı bir şekilde öğrenmelerinden geçiyor.

Birçok yorumcunun değişik açılardan yaklaştığı konunun en basit hali şu: Terör örgütleri ile bağlantı kurduktan hemen sonra her birisi kendi çapında birer ölüm makinesine dönüşenlerin hemen tamamı, dinlerinin farkına yeni varan Müslüman asıllılardan ya da yeni ihtida eden batılılardan oluşuyor.

Belli bir yaşa gelene kadar dünya hayatının her türlü zevk ü sefasını tadan ve bunun bir sonu olmadığını anlayıp dindarlaşma eğilimi gösteren Müslüman asıllılar ve yaşadıkları hayattan zevk almamaları sebebiyle arayış içerisinde olup, bir şekilde İslam’ı tercih eden Batılı gençler, belli ki terör örgütlerinin özel olarak bulup ilgilendikleri profiller.

İslamofobi ve başka bazı sebeplerle sağlıklı bir dini eğitim alma şansı bulamayan bu kesimler, daha önce yaşadıklarının de etkisiyle belli ki örgütler tarafından kolaylıkla etki altına alınabiliyor. Bu durumun bazı ülkelerin hoşuna bile gittiğini söylemek mümkün. Rusya Devlet Başkanı Putin’in Antalya’daki G20 Zirvesi sonrasında yaptığı basın toplantısında söylediği: "IŞİD 40 ülkeden finanse ediliyor. Bu ülkeler arasında G-20 üyeleri de var" şeklindeki sözleri unutmamak gerek.

Söylenmesi gereken şu: Avrupa ülkeleri ve diğer Batılı ülkelerin, beraber yaşamak durumunda kaldıkları Müslümanların dinlerini sağlıklı bir şekilde öğrenmeleri için gereken her ne ise bunu yapmak mecburiyetinde olduklarını anladıkları ve bu konuda iyi niyetle harekete geçtikleri zaman, meselenin bir kısmı halledilmiş olur. Tamamının halli uzun hikaye. ‘Benim terörüm ya da bana yarayan terör iyidir’ anlayışı cari oldukça ve emperyalist amaçlar güden ülkeler terörü bir tür manivela olarak kullanmakta ısrar ettikleri sürece, terörün tamamen halli imkansız çünkü. 

Ekrem Kızıltaş – Haber7

ekremkiziltas@gmail.com