Esas mesele, kız ve erkek bütün çocukların mümkün olduğu kadar uzun süre okumaları ise; yapılması gereken şey, önceden de olduğu gibi, arzu eden kız ve erkeklerin ayrı ayrı okuyabilecekleri okullar açmak değil midir?..

Karma eğitimden beklediklerini bulamadıkları için, kız ve erkeklere ayrı okullar açmaya başlayan batılı ülkelerin bu işi neticelendirmesini bekliyor olamayız herhalde.

Kızların ve erkeklerin ayrı okullarda okumalarına, mevzuat mı mani oluyor acaba?

Mevzuat önemli bir mesele tabii. Ancak mevzuatta neyin olup olmadığını çoğu zaman bilen olmaz ve uygulamalar bu arada yapılır gider, bildiğimiz. Nasıl mı?

1990’lı yılların sonlarında estirilen hava neticesinde, Türkiye’deki mevzuatta başörtüsünü yasaklayan birtakım maddeler bulunduğunu ve başımızda bulunanların bunları uygulamaya başladıklarını zannetmişti, hemen herkes.

Oysa mevzuatta böyle bir şey olmamakla beraber, suyun başını tutanlar başörtüsünü yasaklamak gerektiğini düşünmüşler ve hukuken var olmayan bir yasağı, hem de ülke çapında uygulamaya başlamışlardı.

Anayasa’da, kanunlarda, tüzüklerde böyle bir yasak yoktu. Ama birileri, cesaret ederek soran olursa, metnini kimselerin göremediği bir ‘Kılık Kıyafet Yönetmeliği’nden bahsederek, terör estiriyordu adeta.

1998 Ekim Ayı’nda Türkiye genelinde düzenlenen ‘Özgürlük İçin El Ele Yürüyüşü’ne yayın yoluyla destek verenlerden olduğum gerekçesiyle, gözaltına alınanlardan birisiydim. İstanbul Emniyeti’nde muhatap olduğum emniyet amirlerinden birisi, ‘tamamen kanuni bir yasağa karşı Türkiye genelinde yapılan bu yürüyüşün “isyan” olduğu’ kanaatinde idi. Odasındaydık ve arkasındaki kitaplık kanun kitapları ile doluydu.

“Yürüyüşün, gasp edilen bir hakkın iadesi için yapıldığını, başörtüsünü yasaklayan herhangi bir kanun olmadığını” söylediğimde, feveran etti Emniyet Amiri ve: “Olur mu, bir sürü kanun maddesi var!” diye haykırdı. Arkasındaki kitapları işaret ederek: “Eğer çok varsa, bana hiç değilse bir tanesini gösterebilir misiniz?” dediğimde ise apışıp kaldı.

Sözlerimi şöyle bitirmiştim: “Yasaklayan herhangi bir kanun metni bulamayacaksınız, çünkü yok! Ancak, YÖK Kanunu Ek 17. Madde’ye bir bakın ve başörtüsünün kanunen serbest olduğunu görün hiç değilse. Böylelikle, bu Milletin evlatlarına yapılan zulme nasıl alet olduğunuzu anlarsınız belki.”

Mevzuatımızda karma eğitimi mecburi kılan bir hüküm bulunup bulunmadığı hususu, erbabına malum bir husus. Konu ile ilgili düşüncelerimiz de, şöyle bir kanaatle noktalanır genellikle: ‘Karma eğitim uzunca bir süredir ısrarlı bir şekilde uygulanmakta olduğuna göre, herhalde mevzuatta bu hususta bir hüküm vardır.’

23 Mart tarihinde bu köşede yayınlanan ‘Kız ve erkek liseleri; neden olmasın?’ başlıklı yazı üzerine arayan Harran Üniversitesi’nden Yrd. Doç. Dr. Salih Aydemir’le konuşana kadar, ben de öyle düşünüyordum açıkçası.

Yrd. Doç. Dr. Salih Aydemir, vaktiyle Şanlıurfa’da yaşananları şöyle aktardı:

Dönemin (2009-2011) Şanlıurfa Valisi Nuri Okutan, kız çocukların liselere gönderilmesinde sıkıntılar olduğunu tespit eder. Konuyu araştırıp, ailelerin karma eğitimle ilgili hassasiyetleri sebebiyle durumun böyle olduğunun farkına varınca da, İl Milli Eğitim Müdürü’nü çağırır ve ‘mevzuattaki kız ve erkek liseleri ile ilgili durumu’ sorar. Milli Eğitim Müdürü, mevzuatta karma eğitimi zorunlu kılan birçok hüküm bulunduğuna emindir. Vali bey, “getirin görelim” der.

Mevzuatı tedkik ettikten sonra, karma eğitimle ilgili olarak ciddi bir engelleme olmadığını anlayan Vali Nuri Okutan, gereken emri verir: “Öncelikle iki kız lisesi açılsın!” Ve okullar açılır.

Evet, kız liselerine ihtiyaç varsa, -ki, var- bunların açılmasının önünde engel yok demektir bu.

Mevzuatta konuyla alakalı bir hüküm olup olmadığı; varsa bunun nasıl üstesinden gelineceği, ayrı bir fasıl.

Önemli olan eğitim-öğretimse, gerisi teferruattır!.. Değil mi?

Ekrem Kızıltaş - Haber 7

ekremkiziltas@gmail.com